Ο εκ των επικεφαλής της Πρωτοβουλίας Ελλήνων Ιατρών Μονάχου, πρώην Πρόεδρος της Λέσχης Ελλήνων Επιστημόνων τοποθετείται μέσα από συζήτηση - συνέντευξη στο δημόσιο διάλογο του ΔΟΡΥΦΟΡΟΥ για τις Κοινότητες.

 

Τι είναι ή τι θα έπρεπε να είναι κατά τη γνώμη σας οι Κοινότητες ;; "Μέσο έκφρασης των Ελλήνων της Γερμανίας. Τις Κοινότητες  τις βλέπω ως χώρο συνάντησης, συζήτησης, ανταλλαγής απόψεων, δημιουργικής σκέψης και εκπλήρωσης σκοπών. ".

 

Στο ερώτημα για ποιον χαρακτηρισμό  θα έδινε στις Κοινότητες "πολιτιστικό, κοινωνικό, συντονιστικό και πολιτικό" ο Ανδρέας Μοράκης προχώρησε στον παρακάτω διαχωρισμό.

 

«Όσον αφορά τους εθνικοτοπικούς συλλόγους, οι οποίοι μαζί με την  κοινότητα   αποτελούν  τον θεμελιώδη λίθο της πολιτιστικής και πολιτικής ζωής  της ελληνικής παροικίας, θα πρέπει  να υπάρχει στενή συνεργασία και συννενόηση σε κοινα θέματα που αφορούν αυτες. Αλλα δεν θα πρέπει κατά τη γνώμη μου να "μπλέξουν" οι ρόλοι.  Κάτι τέτοιο δεν θα βοηθούσε κανέναν νομίζω, ούτε τις Κοινότητες ούτε τους Συλλόγους.  Η Κοινότητα θα πρέπει να ακολουθήσει το δικό της ρόλο, θα πρέπει να "ανοίγει" θέματα που υπάρχουν και είναι πάρα πολλά όπως π.χ. την καλλιέργεια σχέσεων με την Ελλάδα, με την Βαυαρική κυβέρνηση, την ανάδειξη προσωπικοτήτων στο χώρο μας, το σχεδιασμό προγραμμάτων για τους νέους και φυσικά να διεκδικεί πολιτικά (όχι κομματικά) αιτήματα του Ελληνισμού τόσο από την γερμανική όσο και από την ελληνική πολιτεία. Πρόσφατα ψηφίστηκε ο νόμος για τη ψήφο του απόδημου όπου ο Ελληνισμός του Μονάχου, δηλ. των 30.000 δεν εκφράστηκε ενιαία. Υπήρξαν κάποιες από μεμονωμένες περιπτώσεις οι οποίες όμως δεν ήταν αποτέλεσμα διαλόγου γιατί ακριβώς απουσίαζε ο ενιαίος φορέας που θα το έκανε αυτό"

 

Μπορεί ο Ελληνισμός να στηρίξει οικονομικά ένα εγχείρημα Κοινότητας.

 

"Σίγουρα ναι. Αρκεί βέβαια να πειστεί.  Και για να πειστεί ο επιχειρηματικός κόσμος χρειάζεται διαφάνεια, χρειάζεται συνέπεια στις δράσεις και χρειάζεται πρόσωπα εμπιστοσύνης. Διαφορετικά είναι λογικό να μην στηρίξει.  Πιστεύω ότι, όπου καλέστηκε ο Ελληνισμός του Μονάχου αλλά και ειδικοτερα οι ελεύθεροι επαγγελματιες να βοηθήςουν το έκαναν  και θα το ξανακάνουν."

 

Να είναι ανοιχτές στις τοπικές κοινωνίες ή Κοινότητες

 

"Σίγουρα. Αν θέλουμε να είμαστε απομονωμένοι δεν θα μπορούμε να κάνουμε συνεργασίες με τους φορείς της πόλεως και άλλα ιδρύματα  και χωρίς συνεργασίες ούτε λύσεις σε προβλήματα μπορούμε να προωθήσουμε ούτε φυσικά να προχωρήσουμε στην πραγματοποίηση μεγάλων εγχειρημάτων  όπως π.χ. κτίριο (πολιτιστικό κέντρο) κάτι που έχουν αλλες εθνότητες στο Μόναχο ".

 

Και ο τρόπος εκλογής των οργάνων της Κοινότητας ;

 

"Όπως ορίζει το καταστατικό. Αλλά και στο σημείο αυτό σημασία έχει ότι γίνεται, να εξασφαλίζει τη διαφάνεια και την μαζική συμμετοχή.

 

Επιπλέον μια Κοινότητα δεν πρέπει πλέον να περιορίζεται μόνο στις διαδικαστικά, αλλά να προχωρά ανά τακτά χρονικά διαστήματα και σε θεματικές συνελεύσεις και να συζητά θέματα κεντρικού ενδιαφέροντος του Ελληνισμού και της τοπικής κοινωνίας ανεξάρτητα από ψηφοφορίες και τυπικότητες. Για να γίνει, όπως τόνισα και στην αρχή,  η Κοινότητα χώρος συγκέντρωσης ιδεών και ανταλλαγής δημιουργικών σκέψεων. Η Κοινότητα πρέπει να συμβολίζει την ενότητα του Ελληνισμού και μέσω της ενωτικής διάθεσης όλων μας να προωθούμε ζητήματα που αφορούν το μέλλον μας."

 

Ο Ανδρέας Μοράκης, είναι οδοντίατρος  έχει σπουδάσει διοίκηση επιχειρήσεων, ήταν Πρόεδρος της Ελληνικής Κοινότητας του Mainz, ήταν μέλος στον ελληνογερμανικό σύνδεσμο στο Wiesbaden, μέλος του ΔΣ του συλλόγου Κρητών Μονάχου και Πρόεδρος της Λέσχης Ελλήνων Επιστημόνων Μονάχου. Ζει στο Μόναχο από το 2004.