Αν υπάρχει όντως κρίση στο θεσμό των Κοινοτήτων, δεν μπορεί αυτή να μην αποτυπώνεται στο δευτεροβάθμιο όργανο, στην προκειμένη περίπτωση στην ΟΕΚ. Υπάρχει κρίση και αν ναι που οφείλεται; Με την ερώτηση αυτή ξεκίνησε ένας διάλογος που ακούμπησε πολλά θέματα.

«Επιτρέψτε μου πριν έρθω στην ερώτηση να επισημάνω ότι η πρωτοβουλία σας για διάλογο, που αφορά την Κοινότητα του Μονάχου, αλλά που πολύ σωστά επεκτείνεται σ’ όλες τις Κοινότητες, αξίζει ιδιαίτερη αναφορά και αυτό όχι για λόγους τυπικούς αλλά ουσιαστικούς. Έχουμε ανάγκη αυτόν τον διάλογο, έναν διάλογο που θα ανοίξει όλα τα θέματα που αφορούν την Κοινότητα.

Κάθε Κοινότητα και τα ενεργά τους μέλη στην Γερμανία κρίνουν, βέβαια, αυτά τα θέματα διαφορετικά, όμως το αποτέλεσμα αυτού του διαλόγου μπορεί να ανοίξει έναν δρόμο για να ξεπεράσουμε τα προβλήματα και να προχωρήσουμε, θέτοντας την λειτουργία μας σε μία νέα βάση, που δίνει απαντήσεις στα νέα προβλήματα, που προέκυψαν τα τελευταία χρόνια. Σας συγχαίρω, λοιπόν, γι΄ αυτήν την πρωτοβουλία σας και σας ευχαριστώ, που με καλέσατε να συμμετάσχω.

Ξεκινώντας από την αρχή, θα ήθελα να θέσω διάφορα θέματα προς διάλογο.

- Να γίνονται, για παράδειγμα, και Γερμανοί μέλη της Κοινότητας; Υπάρχουν ακόμη κοινότητες, που δεν δέχονται μέλη τους συζύγους Ελλήνων ή Ελληνίδων, επειδή δεν έχουν ελληνική υπηκοότητα. Πιστεύω ότι πρέπει να ανοίξουμε τις Κοινότητες προς την γερμανική κοινωνία.

- Να συγκροτηθούν Ομοσπονδίες όλων των ελληνικών συλλογικών φορέων ανά κρατίδιο, και στη συνέχεια Συνομοσπονδία σε παγγερμανικό επίπεδο; Να προσαρμοστούμε, δηλαδή, στη δομή του κράτους που ζούμε; Ίσως ένα τέτοιο σχήμα να έδινε ώθηση στο κοινοτικό κίνημα.

- Σχετικά με την ΟΕΚ, τίθεται πλέον το ερώτημα, δεδομένου ότι πολλές Κοινότητες έχουν αποστασιοποιηθεί και δεν συμμετέχουν στην Ομοσπονδία: Πως θέλουν οι Κοινότητες το δευτεροβάθμιο όργανό τους; Δεν σας κρύβω, ότι τον συγκεκριμένο διάλογο σχεδίαζα στο άμεσο μέλλον να τον προτείνω στο Διοικητικό Συμβούλιο της ΟΕΚ. Έγινε μία προσπάθεια προσέγγισης των Κοινοτήτων, όμως η ανταπόκριση ήταν ιδιαίτερα περιορισμένη.

Ο νέος νόμος που ψηφίστηκε πρόσφατα για την ψήφο των αποδήμων στους τόπους κατοικίας μας, αναφέρεται σε ένα ιδιαίτερα θετικό, κατά τη γνώμη μου, θέμα για τις Κοινότητες. Αναγνωρίζει σε αυτές έναν ιδιαίτερα σοβαρό θεσμικό ρόλο, που αφορά την δυνατότητα δημιουργίας εκλογικών κέντρων. Άρα τις αναγνωρίζει πανηγυρικά και τις προσδίδει κύρος. Είμαστε όλοι έτοιμοι να ανταποκριθούμε;

Κρίση, υπό την έννοια ότι στις Κοινότητες δεν συμμετέχουν πλέον πολλοί και, άρα, η δράση τους είναι περιορισμένης εμβέλειας, σε σχέση με προηγούμενες δεκαετίες, σίγουρα υπάρχει! Αυτό οφείλεται κυρίως στο γεγονός, ότι ο ρόλος που είχαν και έπαιξαν για πολλές δεκαετίες, δεν υφίσταται πλέον. Και ενώ άλλαξαν οι ανάγκες, δεν προσαρμόστηκαν σε αυτό το νέο περιβάλλον οι Κοινότητες, με αποτέλεσμα να χάσουν την ακτινοβολία και, άρα, την σημασία τους».

Πιστεύετε ότι οι Κοινότητες πρέπει να έχουν πολιτικό ρόλο; Τι άποψη έχετε για τον κοινωνικό, πολιτιστικό, συντονιστικό τους ρόλο;

«Προσαρμογή στα νέα δεδομένα της Γερμανίας και του Ελληνισμού της Γερμανίας σημαίνει, ότι οι Κοινότητες θα είναι οργανώσεις που οργανώνουν, συνδράμουν, βοηθούν, συμμετέχουν στην κοινωνική ζωή της Γερμανίας, αλλά και διεκδικούν. Εκφράζουν τον εδώ Ελληνισμό και διεκδικούν, όχι μόνο απέναντι στην Ελλάδα, αλλά ιδιαίτερα απέναντι στην Γερμανία. Είναι, δηλαδή πολιτικά όργανα οργάνωσης και διεκδίκησης, ενώ παράλληλα εργάζονται για την ανάδειξη του Ελληνισμού στις τοπικές κοινωνίες.

Μοιάζει να είναι διαδεδομένη η άποψη, ότι «τα κόμματα χάλασαν τις Κοινότητες». Είμαι της άποψης ότι από τη δεκαετία του 70 ή 80 και μετά οι Κοινότητες μπορεί, μεν, να είχαν υποψηφίους πρόσωπα που στήριζαν πολιτικές παρατάξεις, αλλά σε γενικές γραμμές (φυσικά με εξαιρέσεις) αμέσως μετά τις εκλογές και σ’ όλη τη διάρκεια της θητείας των Διοικητικών Συμβουλίων σπάνια και μόνο σε συγκεκριμένα θέματα υπήρχε αντιπαράθεση σε κομματική βάση. Δεν ξέρω λοιπόν, σε ποιο βαθμό η απομαζικοποίηση των πολιτικών παρατάξεων επηρέασε αρνητικά την λειτουργία των Κοινοτήτων».

Άρα πιστεύετε ότι οι Κοινότητες πρέπει να έχουν πολιτικό ρόλο. Πόσο σημαντικοί είναι οι άλλοι ρόλοι, που καλούνται να παίξουν;

«Θα ήθελα να σταθώ λίγο στον πολιτικό ρόλο και θα επανέλθω στο ερώτημά σας με ένα πολύ πρόσφατο παράδειγμα. Η Κοινότητα του Αμβούργου, μαζί με όλους τους συλλόγους, πρωτοστατήσαμε στην διαμαρτυρία  για την πρόθεση μίας από τις επτά Περιφέρειες του Κρατιδίου, να δώσει σε πλατεία το όνομα Μουσταφά Κεμάλ Ατατούρκ.  Η παρέμβασή μας, η οποία πιστεύουμε ότι ήταν καθοριστική για την θετική για εμάς έκβαση της υπόθεσης, ήταν μια καθαρά πολιτική ενέργεια, που απευθυνόταν στην Πολιτεία του Αμβούργου.

Ναι, είναι, ή καλύτερα οφείλει να είναι κοινωνικός ο ρόλος τους, κάτι που όμως ήδη κάνουν και οι περισσότερες Κοινότητες. Άλλωστε σήμερα υποστηρίζονται από τα κρατίδια με οικονομικούς πόρους πολλές ενέργειες, που ενισχύουν τις κοινωνικές παρεμβάσεις. Ο πολιτιστικός ρόλος είναι αδιαμφισβήτητα σημαντικός και, νομίζω, συμπεριλαμβάνεται στην εικόνα που θέλει να έχει η γερμανική κοινωνία από τις ξένες κοινότητες.

Επίσης ο συντονιστικός, οργανωτικός τους ρόλος μπορεί να συνδράμει και να βοηθήσει τους Έλληνες, ιδιαίτερα τους νέους μετανάστες. Εμείς εδώ στο Αμβούργο ως Κοινότητα, μαζί με όλους τους άλλους 14 ελληνικούς και ελληνογερμανικούς φορείς, προχωρήσαμε στην διοργάνωση κοινών παρουσιάσεων και εκδηλώσεων στο πλαίσιο της Ευρωπαϊκής Εβδομάδας, τον περασμένο Μάιο. Η παρουσία μας ήταν ιδιαίτερα επιτυχής και δεχθήκαμε τα συγχαρητήρια της Σενατείας του Αμβούργου. Και τώρα εργαζόμαστε για την ίδια διοργάνωση τον ερχόμενο Μάιο. Στόχος μας είναι να «δεθεί» και να λειτουργήσει θεσμικά αυτή η ένωση των οργανωμένων φορέων και συλλογικοτήτων στην πόλη/κρατίδιό μας.» 

Οι εποχές των χρηματοδοτήσεων μάλλον τελείωσαν. Ο Ελληνισμός μπορεί να στηρίξει οικονομικά τις Κοινότητες, σε βαθμό που να τις κάνει ελκυστικές και να έχουν μια εικόνα, που θα πείθει στη συμμετοχή;

«Ο Ελληνισμός σίγουρα μπορεί και έχει τη δυνατότητα να σηκώσει το οικονομικό βάρος λειτουργίας των κοινοτήτων, το ζήτημα είναι εάν το θέλει. Φοβάμαι ότι δεν έχει αυτήν την διάθεση και δεν το θέλει. Άρα πρέπει οι Κοινότητες να αναζητήσουν ενισχύσεις οικονομικές κυρίως από τη γερμανική πλευρά, να ενταχθούν σε προγράμματα κοινωνικά και επιμορφωτικά, που θα τους δώσουν την δυνατότητα να δημιουργήσουν υποδομές»

Μέχρι πρότινος ήσασταν περιφερειακός σύμβουλος στο Αμβούργο, άρα θεωρείτε σημαντική τη συμμετοχή στην τοπική κοινωνία.

«Ναι, όπως απαντώ ευθέως με ένα «ναι» στο ερώτημα αν χρειάζονται Κοινότητες, έτσι λέω «ναι» στο άνοιγμα στις τοπικές κοινωνίες που ζούμε. Η διεκδίκηση απέναντι στην γερμανική Πολιτεία μπορεί να έχει θετικά αποτελέσματα, εάν υποβοηθηθεί από Έλληνες, που συμμετέχουν με επιτυχία στην τοπική, κρατιδιακή και ομοσπονδιακή πολιτική ζωή. Πρέπει να αντιλαμβάνονται οι άλλοι πολίτες και οι πολιτικοί την παρουσία μας και μέσα από την ενεργή συμμετοχή μας στα κοινά»