Θέλουμε να ευχαριστήσουμε τον Ιωάννη Τέλιο ο οποίος αν και έδινε εξετάσεις στο σχολείο βρήκε το χρόνο να απαντήσει και μάλιστα με ενδιαφέρουσες σκέψεις στα ερωτήματά μας και του ευχόμαστε καλή συνέχεια και καλή πρόοδο.

Κύριε Τέλιο, έχετε έρθει μόλις πριν από δύο χρόνια από την Ελλάδα στο Μόναχο. Τι θα λέγατε ότι σας έκανε ιδιαίτερα θετική και τι αρνητική εντύπωση για τον Ελληνισμό που συναντήσατε εδώ;

Η Μετάβαση μου στο Μόναχο ήταν ένα βήμα μεγάλο και δύσκολο. Πριν από τέσσερα  περίπου χρόνια έγινε μία επαγγελματική πρόταση στην οικογένειά μου η οποία μας έδωσε την ευκαιρία να έρθουμε εδώ, στο Μόναχο. Αρχικά μετέβηκε ο πατέρας μου και εν συνεχεία εμείς με τη μητέρα μου. Ο καιρός ο οποίος μεσολάβησε μέχρι να έρθω εδώ ήτανε αρκετά δύσκολος. Η προσαρμογή μου σε αυτή τη νέα για εμένα χώρα όμως ήτανε σχετικά εύκολη παρόλο που δεν το περίμενα .Στις πρώτες κιόλας εβδομάδες γνώρισα ανθρώπους οι οποίοι με αγκάλιασαν και με βοήθησαν να ανταπεξέλθω στις απαιτήσεις αυτού του τόπου. Μοχλός στήριξης υπήρξε βέβαια και το ελληνικό σχολείο, καθώς μέσα από αυτό δημιουργήθηκαν φιλίες και γνωριμίες οι οποίες με βοήθησαν να εξελιχθώ. Ο Ελληνισμός του Μονάχου είναι ανοιχτός στους νέους ανθρώπους που έρχονται στο εξωτερικό για μία καλύτερη ζωή από αυτή που βιώνουν αυτή την  περίοδο στην πατρίδα μας την Ελλάδα. Δυστυχώς όμως ορισμένες φορές οι συμπατριώτες μας πέφτουν θύματα εξαπάτησης από εργοδότες οι οποίοι εκμεταλλεύονται την όρεξη που έχουν για δουλειά που άλλοτε δεν τους πληρώνουν όσο θα έπρεπε και άλλοτε τους έχουν αδήλωτους με βαριά ωράρια και το γεγονός ότι δεν γνωρίζουν την ομιλούμενη γλώσσα, τα γερμανικά, καθιστά ακόμα πιο δύσκολη την αντίδραση τους διότι δεν έχουν να απευθυνθούν σε κάποια υπηρεσία για βοήθεια .Γενικότερα όμως οι Έλληνες στο Μόναχο είναι άνθρωποι που στέκονται στον συμπατριώτη τους χωρίς να έχουν κάποιο κίνητρο ή κάποιο προσωπικό όφελος.

Συμμετέχετε σε κάποιο ελληνικό σύλλογο ή ομάδα στο Μόναχο? Ποιός ο λόγος που συμμετέχετε ή δεν συμμετέχετε?

Τον πρώτο καιρό επισκεπτόμασταν με την οικογένειά μου την Ελληνική  κοινότητα του HAAR όπου και μου προτάθηκε να αναλάβω υπεύθυνος του χορευτικού και χοροδιδάσκαλος διδάσκοντας ελληνικούς παραδοσιακούς χορούς σε περίπου 40 άτομα . Με την κοινότητα του HAAR διοργανώσαμε πολλές πετυχημένες εκδηλώσεις δίνοντας έμφαση στην ανάδειξη του πολιτισμού μας και στην δημιουργία της αίσθησης της οικειότητας κυρίως στους χορευτές μας αλλά και στους θεατές μας. Μετά από ένα χρόνο ανέλαβα το χορευτικό του Συλλόγου Ελλασονιτών Μονάχου και περιχώρων ΄΄Ο ΝΙΚΟΤΣΑΡΑΣ΄΄ στον οποίο διδάσκω μέχρι και σήμερα , διοργανώνοντας και εκεί λαμπρές και καινοτόμες εκδηλώσεις για τα δεδομένα του Μονάχου. Επίσης συμμετέχω στη βυζαντινή χορωδία του Μονάχου υπό τη διεύθυνση του κ.Νικολακόπουλου. Συμμετέχω στα πολιτιστικά δρώμενα από ηλικία 7 ετών χορεύοντας στο χορευτικό του Δήμου Κιλελέρ και μετέπειτα στον Μορφωτικό Λαογραφικό Σύλλογο Νίκαιας ΄΄ΘΕΟΚΛΗΤΟΣ ΦΑΡΜΑΚΙΔΗΣ΄΄ με 10ετή πλέον εμπειρία και πάθος για τον ελληνικό παραδοσιακό χορό. Επιπλέον με διακρίνει η αγάπη που έχω για την ΄΄Μουσική των Αγγέλων΄΄ την βυζαντινή μας μουσική. Όλα αυτά με ώθησαν να συνεχίσω και να διαιωνίσω τα ελληνικά ιδεώδη και εδώ στην Ξενιτιά.

Σε εκδηλώσεις ελληνικών συλλόγων έχετε πάει. Αν ναι σε ποιές. Αν όχι γιατί?

Έχω παρακολουθήσει κάμποσες εκδηλώσεις με αγαπημένη μου το Αντάμωμα Ηπειρωτών Ευρώπης στο οποίο είχα ενθουσιαστεί. Επίσης έχω συμμετέχει σε σεμινάρια του τοπικού Ελληνισμού και των ελληνικών σχολείων. Πρόσφατα δε παρακολούθησα την εκδήλωση του ιδρύματος ΄΄Παλλάδιον΄΄ σχετικά με τον εορτασμό των 50 χρόνων των ελληνικών σχολείων στο Μόναχο. Επιπλέον έχω παραβρεθεί στην ΕΛΛΗΝΟΒΑΥΑΡΙΚΗ πολιτιστική ημέρα καμαρώνοντας τα χορευτικά των ελληνικών συλλόγων και προσμένω με ανυπομονησία την επόμενη.

Τι θα ήταν αυτό που θα έπρεπε κατά τη γνώμη σας να κάνουν οι ελληνικοί σύλλογοι και φορείς στο Μόναχο για να αποκτήσουν μεγαλύτερο οι νέοι μεγαλύτερο ενδιαφέρον για αυτούς?

 Σε μερικούς συλλόγους οι νέοι έχουν σταδιακά αναλάβει θέσεις στα συμβούλια και έχουν δημιουργήσει και νεολαίες όπως ο σύλλογος ηπειρωτών κ.α. Οι σύλλογοι κατά την άποψη μου πρέπει να επιτρέψουν στους νέους ανθρώπους να εντάξουν την όποια πρωτοπόρα και καινοτόμα ιδέα στον τρόπο λειτουργίας και προβολής τους. Καλό θα ήταν επίσης σιγά σιγά να εξαλειφθεί ο εγωισμός ,ο φθόνος και τα στερεότυπα από τα μέλη των σωματείων, για να «τραβήξουν» κόσμο με όρεξη και μεράκι για ασχολία με την παράδοση. Κάποιοι σύλλογοι δυστυχώς έχω διαπιστώσει ότι ανταγωνίζονται μεταξύ τους .Για παράδειγμα: ποιός θα βγάλει καλύτερο χορευτικό, ποιός θα έχει τις πιο ωραίες φορεσιές κ.λ.π. Αυτό είναι ένα φαινόμενο το οποίο θα πρέπει άμεσα να σταματήσει, ειδάλλως οι νέοι θα συνεχίσουν να απέχουν. 

Οι συμμαθητές σου πιστεύεις ότι είναι λιγότερο, περισσότερο ή το ίδιο δραστήριοι σε κοινωνικές και πολιτιστικές δράσεις όσο ήταν οι συμμαθητές σου στην Ελλάδα ?

Οι συμμαθητές μου εδώ είναι εξίσου δραστήριοι όσο και στην Ελλάδα. Τολμώ να πω πως μπορεί να είναι και λίγο πιο δραστήριοι εδώ πέρα. Βέβαια στην Ελλάδα τα παιδιά έχουν την ευκαιρία να έρθουν σε επαφή με ανθρώπους κάθε πολιτιστικού κλάδου, οι οποίοι είναι πολύ εξειδικευμένοι σε αυτό που κάνουν. Αυτό καθιστά πιο εύκολη την απολαβή ευθυνών  και την εκτέλεση εκδηλώσεων με πολύ μεγάλη επιτυχία . Πάντα θα υπάρχει όμως και εδώ   μια ομάδα μαθητών οι οποίοι δείχνουν τεράστιο ενδιαφέρον  ειδικά στις κοινωνικές και πολιτιστικές εκδηλώσεις. Το κοινό σημείο των μαθητών και στην Ελλάδα και εδώ είναι η αγάπη και η μέριμνα που προβάλλουν προς την παράδοση και τις κοινωνικές δράσεις . Δυστυχώς όμως θα ασχολείται πάντα μια ομάδα μαθητών και όχι όλοι οι μαθητές.

Θα έχεις ακούσει για Γκρέτα Τούνμπεργκ, 16χρονη μαθήτρια από τη Σουηδία, που έχει ξεκινήσει μία δράση για τον κίνδυνο της κλιματικής αλλαγής. Μαθήτριες και μαθητές σε πολλά μέρη του κόσμου κάθε Παρασκευή απέχουν από τα μαθήματα τους και οργανώνουν πορείες διαμαρτυρίας. Εσείς πως κρίνετε τη δράση αυτή . Θετική ή υπερβολική ?

Η Γκρέτα Έρμαν Τούνμπεργκ είναι ένα κορίτσι που ώθησε πολλά παιδιά να παλεύουν και να αγωνίζονται για το περιβάλλον, και όπως όλοι γνωρίζουμε το περιβάλλον συνδέεται άρρηκτα με το μέλλον μας. Δεν θεωρώ αυτή τη δράση καθόλου υπερβολική διότι πρέπει κάποια στιγμή όλοι να ξεριζώσουμε τις ρίζες που έχουμε βγάλει στους καναπέδες μας και να προσπαθούμε συνεχώς για το μέλλον μας. Το κορίτσι αυτό κατόρθωσε να αφυπνίσει δεκάδες παιδιά σε όλον τον κόσμο και της αξίζουν πολλά συγχαρητήρια. Εύχομαι όλοι να παραδειγματιστούν από αυτή της την κίνηση, να πάρουν μέρος και να αναλάβουν δράση ενάντια στις αρνητικές αλλαγές που βιώνει αυτή τη στιγμή ο πλανήτης μας και η ανθρωπότητα.

Ένα 15μελές εκτός από τα θέματα της σχολικής εκπαίδευσης μπορεί να δραστηριοποιείται και σε άλλα θέματα . Έχει προχωρήσει σε τέτοιες δράσεις το δικό σας 15μελές και αν ναι σε ποιές ?

Το 15μελές μαθητικό συμβούλιο του σχολείου μας δραστηριοποιείται κυρίως σε θέματα που έχουν άμεση σχέση με τη σχολική ζωή. Εκτός όμως από αυτά το συμβούλιο μας ασχολείται και με τον πολιτισμό. Οι δράσεις του σχολείου μας γίνονται πάντα σε συνεργασία με τους καθηγητές. Πρόσφατα επισκεφθήκαμε τον τάφο του Κωνσταντίνου Καραθεοδωρή όπου και πραγματοποιήσαμε  με τους ιερείς επιμνημόσυνη δέηση. Υπεύθυνος αυτής της ενέργειας ήτανε ο υποδιευθυντής του σχολείου μας ο κ. Αδάμ Μιλτιάδης που και ο ίδιος με πολλή αγάπη καθοδηγεί τα παιδιά και τα βοηθάει σε ό,τι χρειαστούν. Επιπλέον το σχολείο μας διοργάνωσε και παρουσίασε τρείς πολύ ωραίες σχολικές εορτές, τη 28η Οκτωβρίου  ,τη 17η Νοεμβρίου και την εθνική μας εορτή 25η Μαρτίου. Μαθητές με μεράκι και γνώσεις επιμελούνταν των χορωδιών, των χορευτικών και της παρουσίασης. Προσωπικά είμαι ιδιαίτερα χαρούμενος διότι φέτος οι υπεύθυνοι εκπαιδευτικοί των σχολικών εορτών ανέθεσαν σε εμένα την επιμέλεια των χορευτικών συγκροτημάτων και της χορωδίας.  Συμμετείχαμε και στο πασχαλινό παζάρι του συλλόγου γονέων και κηδεμόνων Μονάχου και περιχώρων χορεύοντας  χορούς από όλη την Ελλάδα. Αποκορύφωμα των δράσεων του σχολείου μας ήτανε και η 7ήμερη εκδρομή της Γ΄ Λυκείου στην Κέρκυρα αλλά και η εκδρομή της Α΄κ Β΄ Λυκείου στο Βερολίνο την πρωτεύουσα της Γερμανίας.

Από συμμαθητές σας που έχουν έρθει –όπως και εσείς – πρόσφατα από την Ελλάδα ποιά εικόνα έχετε σχετικά με το βαθμό δυσκολίας που είχαν να ενταχθούν στη ζωή μιας ξένης γι΄ αυτούς πόλη;

Το πρόβλημα που αντιμετωπίζουν τα περισσότερα ποδιά που μεταναστεύουν εδώ είναι η γλώσσα. Τα παιδιά των νέων μεταναστών κυρίως δεν γνωρίζουν σχεδόν καθόλου τη γερμανική γλώσσα, πράγμα το οποίο καθιστά δύσκολη την συνεννόηση για την οποιαδήποτε υποχρέωση που προκύπτει. Πέραν του προβλήματος της γλώσσας είναι και  οι  συνήθειες που πρέπει να αλλάξει κάποιος που αποφασίζει να έρθει εδώ. Οι αποστάσεις μεγαλώνουν και αλλάζει ριζικά η καθημερινή ρουτίνα .Επίσης η κουλτούρα των ανθρώπων εδώ στη Γερμανία είναι διαφορετική όπως και σε κάθε χώρα άλλωστε. Η ανάπτυξη σχέσεων μεταξύ των παιδιών είναι απόλυτα σημαντική . Όπως προανέφερα  τα παιδιά του σχολείου βοηθάνε πάντα τους νέους συμμαθητές τους να ενταχθούν χωρίς κανένα απολύτως πρόβλημα. 

Υπάρχει μία άποψη που λέει ότι ο Ελληνισμός στην πλειοψηφία είναι ΄΄κλειστή κοινωνία΄΄ μεταξύ του. Δηλαδή δεν δραστηριοποιείται και δεν ενδιαφέρεται πολύ για όσα συμβαίνουν στην πόλη που ζεί. Συμμερίζεστε την άποψη αυτή ?

Ο Ελληνισμός στο Μόναχο με μια πρώτη ματιά, σε σύγκριση με τις άλλες κοινότητες μεταναστών, φαίνεται να ζει σε μία «κλειστή κοινωνία», ωστόσο συμμερίζομαι την άποψη πως οι Έλληνες δραστηριοποιούνται στην πόλη του Μονάχου. Το Βαυαρικό κράτος έχει αναπτύξει διαύλους επικοινωνίας με τα ελληνικά τοπικά σωματεία (π.χ. ελληνοβαυαρική ημέρα ) και μέσω των σχολείων, του υπουργείου παιδείας και διαφόρων συλλόγων και φορέων  «χτίζεται» μία σχέση σεβασμού και αλληλοβοήθειας. Το ενδιαφέρον όμως των ελλήνων δεν είναι τόσο μεγάλο όσον αφορά τις εξελίξεις και τα γεγονότα που διαδραματίζονται στη Βαυαρία. Στα δύο χρόνια παραμονής μου εδώ διαπίστωσα ότι μόνο μια μικρή μερίδα πολιτών δείχνουν πραγματικό ενδιαφέρον και δυστυχώς το σύνολο των Ελλήνων απέχει από αυτές.

Η ζωή σας μετά το λύκειο θα θέλατε να συνεχίσει στην Ελλάδα ή στη Γερμανία και γιατί ? 

Η Γερμανία είναι μια χώρα η οποία προσφέρει στους κατοίκους της πολλές δυνατότητες. Η σκέψη της μετέπειτα ζωής μου θεωρώ πως ταιριάζει απόλυτα με το περιβάλλον ( οικονομικό, πολιτισμικό, συμπεριφοράς ) αυτής της χώρας. Τις σπουδές μου θα ήθελα να τις πραγματοποιήσω τουλάχιστον όσον αφορά το προπτυχιακό επίπεδο στην Ελλάδα. Τα σχέδια που έχω για το μέλλον μου οδηγούν σε μια χώρα όπως η Γερμανία (π.χ. ένα μεταπτυχιακό, ένα διδακτορικό και μία δουλειά με καλές απολαβές ). Δεν είμαι όμως αρνητικός στο  να μεταναστεύσω σε μία άλλη χώρα η οποία ίσως μου προσφέρει το ίδιο ή και καλύτερο βιοτικό επίπεδο από αυτό της Γερμανίας. Προσωπικά, η περιπέτεια της μετοίκησης σε διάφορες χώρες με διαφορετικές κουλτούρες μου εξάπτει την περιέργεια και μου προκαλεί έντονο ενδιαφέρον. 

Το Μόναχο ως πόλη λένε οτι είναι μια όμορφη και ανοιχτή πόλη. Εσάς σας αρέσει εδώ?

Το Μόναχο είναι μια μαγευτική πόλη ακριβώς στο κέντρο της Ευρώπης . Μία πόλη με πολλά αξιοθέατα και ακόμα περισσότερες ασχολίες. Οι πάμπολλες επιλογές  ,τα πάρκα , οι αθλητικές δραστηριότητες είναι πράγματα τα οποία προσωπικά μου προκαλούν πνευματικό κορεσμό. Αυτή η Κυριακάτικη βόλτα στα στενά της Marienplatz θα μου μείνει αξέχαστη σε όποια πόλη και να πάω, σε όποια χώρα και αν ζήσω. Ένα από τα πράγματα που μου αρέσει πιο πολύ είναι η ευγένεια των ανθρώπων με πάντα το χαμόγελο στα χείλη τους .Επίσης  θεωρώ ότι το Μόναχο είναι ένα σημείο συνάντησης πολιτισμών, μια πολυπολιτισμική πόλη για την οποία δε θα χαθεί ο θαυμασμός μου ποτέ.

Ο σύλλογος "Philharmonia" MusikvereinMünchen, ιδρύεται το 1991 με μέλη φίλους της μουσικής. Στόχος η προώθηση της ελληνικής μουσικής (κλασική, δημοτική, ρεμπέτικη και βυζαντινοί ύμνοι), όπως και της γερμανικής μουσικής στην Ελλάδα. Ιδιαίτερη θέση στους στόχους έχει η δημιουργία χορωδίας.

 Πρώτος Πρόεδρος και διευθυντής της χορωδίας ήταν ο Νίκος Χονδρογιάννης, ο οποίος από το 1988-1990 διηύθυνε την χορωδία της ελληνικής ορθόδοξης εκκλησίας στο Μόναχο.

Ο Νίκος Χονδρογιάννης παραμένει στη θέση του Προέδρου έως το 2007, όπου την Προεδρία και τη διεύθυνση της χορωδίας αναλαμβάνει ο Μιχάλης Αμανατίδης

Ο Μιχάλης Αμανατίδης γεννήθηκε στη Τσεχία και οι γονείς του είναι Έλληνες του Πόντου. Ξεκίνησε στα 4 του χρόνια με την ποντιακή λύρα για να αφιερωθεί στα 16 στο μπουζούκι.

18 χρονών είναι μέλος της μουσικής ομάδας Akropolis στην Πράγα, στην οποία έδωσε πολλές συναυλίες, ενώ το 1980 συμμετέχει σε προγράμματα της Κρατικής Ραδιοφωνίας στην Τσεχία.

Από το 1982 και για πέντε έτη βρίσκεται στην Ελλάδα και συμμετέχει σε συναυλίες με γνωστούς καλλιτέχνες και παραγωγούς, όπως το Γιώργο Μιτσάκη, ενώ διδάσκει ως καθηγητής μουσικής στην κρατική σχολή μουσικής στη Θεσσαλονίκη.

Το 1987 ήρθε στη Γερμανία να μείνει για λίγες εβδομάδες αλλά κατέληξε να μείνει για πολλά έτη.

Πολλές οι συναυλίες σε πολλές πόλεις αλλά και χώρες, όπως στη Γερμανία, Αυστρία, Ελβετία, Κύπρο και Τσεχία.

Η εκδήλωση, η οποία ανέδειξε τη Φιλαρμονία στη συνείδηση του Ελληνισμού του Μονάχου ήταν η Χριστουγεννιάτικη εκδήλωση (με τραγούδια χριστουγεννιάτικα), η οποία πραγματοποιόταν κάθε Δεκέμβριο στην Ενορία των Αγίων Πάντων στο Μόναχο .

Η Φιλαρμονία συνόδευσε σε συναυλίες γνωστούς καλλιτέχνες, όπως Μαρία Φαραντούρη, Γεώργιο Νταλάρα, Μαρία Δημητριάδη, Χρόνη Αηδονίδη, Αφροδίτη Μάνου, Γιάννη Καϊμάκη, Ηρώ Λεχουρίτη και Δήμητρα Θεοδοσίου.

Η χορωδία Φιλαρμονία έχει σ’ αυτή τη χρονική περίοδο 30 μέλη. Οι περισσότεροι είναι Έλληνες αλλά υπάρχουν και γερμανοί, σουηδοί, αυστριακοί.

Πέρσι τον Μάρτιο πραγματοποιήθηκε συναυλία στο Gasteig-αφιερωμένη στον Γιώργο Ζαμπέτα-όπου η αίθουσα BlackBox ήταν κατάμεστη και τα εισιτήρια είχαν πολλές μέρες πριν την εκδήλωση προπωληθεί.

Αλλες καθιερωμένες συναυλίες τα τελευταία χρόνια είναι η „Junge Talente Musizieren“ σε συνεργασία με το musisches Pestalozzi-Gymnasium στο Μόναχο.

Το 2017 μεταξύ των παραστάσεων ήταν το αφιέρωμα στον Μίκη Θεωδοράκη με συμμετοχή της Ηρω Λεχουριτη από Αθήνα στην αίθουσα του CarlOrff στο Gasteig.

Η ίδια εκδήλωση πραγματοποιήθηκε και στο Parktheater στο Göggingen μια συναυλία, της οποίας επιτυχία (κατάμεστη η αίθουσα) περιγράφει ο Μιχάλης ‘μουσικά από τις καλύτερες εκδηλώσεις’.

Aφιέρωμα στην Ρεμπέτικη μουσική ήτανεπίσης το 2017 η εκδήλωση στη Black Box του Gasteig, στην οποία συμμετείχαν τοπικοί καλλιτέχνες όπως Κώστας Πιτταδάκης, Βάιος Θεοδωράκης, Αντώνης Τσιαχρής, Λευτέρης Αρμύρας, Νίκος Παυλίδης, Γιώργος Λαμπρινάκος και ο Μιχάλης Αμανατίδης.

Αλλες εκδηλώσεις ήταν, πάλι για τα ρεμπέτικα, το 2016 σε συνεργασία με την ομάδα REBOUBLIKA, όπως και η ελληνική μουσική βραδιά το 2016 με τη μουσική ομάδα EUPHONIA.

Τέλος με αφορμή την 10ετή επέτειο από το θάνατο του Σταύρου Κουγιουμτζή πραγματοποιήθηκε το 2015 συναυλία στην αίθουσα του Carl-Orff στο Gasteig με τη συμετοχή του Γιώργου Νταλάρα. Από τις εκδηλώσεις, τις οποίες μνημονεύει με ιδιαίτερη υπερηφάνεια ο Μιχάλης.

Φέτος πραγματοποιήθηκε ήδη συναυλία αφιέρωμα στον Μάνο Ελευθερίου στο Gasteig ενώ για το Φθινόπωρο του 2019 έχουν προγραμματιστεί 

28 Σεπτεμβρίου ρεμπέτικη βραδιά στο Gasteig

23 και 24. Νοεμβρίου 2019 αφιέρωμα στο Μάνο Χατζιδάκη και τον Στάυρο ξαρχάκο με την Ηρώ Λεχουνίτη. Στις 23 θα πραγματοποιηθεί στο Göggingen ενώ στις 24 Νοεμβρίου στην Carl-Orff-Saal στο Gasteig

Διεύθυνση επικοινωνίας:

 Michail Amanatidis, Großhadener Str. 25, 81375 München, Telefon: 0179/5224165

Στο πλαίσιο του διαλόγου του Δορυφόρο για το αύριο του οργανωμένου Ελληνισμού του Μονάχου φιλοξενούμε την Αικατερίνη Παππά μέλος τοτ ΔΣ της Ηπειρωτικής Κοινότητας Μονάχου και του ΔΣ της Νεολαίας.

Η Κατερίνα Παππά έχει γεννηθεί και μεγαλώσει στο Μόναχο. Αποφοίτησε από το Ελληνικό Λύκειο Μονάχου και έπειτα συνέχισε τις σπουδές της στην Ελλάδα, ώπου τελείωσε το 2014 και από τότε εργάζεται στο Μόναχο ως Νηπιαγωγός.

Στην Ηπειρωτική Κοινότητα Μονάχου είναι μέλος από πολύ μικρή και όταν επέστρεψε μετά τις σπουδές στο Μόναχο εκλέχτηκε Γραμματέας του Δ.Σ ως γραμματέας. 

Στις τελευταίες εκλογές που έγιναν τον Νοέμβριο του 2018, εκλέχτηκε και πάλι στο Δσ και είναι Β’ Γραμματέας στο Δ.Σ. της Ηπειρωτικής Κοινότητας Μονάχου αλλά και Γραμματέας της Νεολαίας της Ηπειρωτικής Κοινότητας .

Κυρία Παππά,

αν παρακολουθήσει κανείς τους τελευταίους δυο μήνες τα κοινωνικά δίκτυα και ιδιαίτερα αυτά με αναφορά στο Μόναχο θα διαπιστώσει ότι "ζείτε" για το 6ο αντάμωμα στις 8 Ιουνίου. Είναι όντως έτσι ; Δηλαδή είναι μια κορυφαία εκδήλωση για εσάς προσωπικά και γιατί ;

Όπως αναφέρατε και στην ερώτηση όντως  „ΖΟΥΜΕ“ για το 6ο Αντάμωμα Ηπειρωτών Ευρώπης, το οποίο θα γίνει το Σάββατο 8 Ιουνίου 2019 εδώ στο Μόναχο. 

Προσωπικά μπορώ να πω, πως είναι μια κορυφαία εκδήλωση, διότι η Ήπειρος είναι η πατρίδα μας και εκτός από την Παράδοση μας, ανταμώνουμε οι Ηπειρώτες της Ευρώπης μαζί, γνωριζόμαστε και ανταλλάσουμε απόψεις. Αυτό αποδεικνύει ότι συνεχίζει να αναπτύσσεται μια νέα γενιά Ηπειρωτών που βιώνει και συμμετέχει στον πολιτισμό μας, που φοράει με περηφάνια την παραδοσιακή φορεσιά μας, της κάθε περιοχής της Ηπείρου και χορεύει τους χορούς μας.

Τι θα θεωρήσετε εσείς προσωπικά ως επιτυχία του "ανταμώματος". Ποια θα είναι τα χαρακτηριστικά αυτά που θα πρέπει να υπάρχουν για να νιώσετε το ξημέρωμα της 9ης Ιουνίου που θα τελειώνει το αντάμωμα ότι πέτυχε η προσπάθεια όλων σας;

Αρχικά θα αναφέρω πως είναι το δεύτερο Αντάμωμα Ηπειρωτών Ευρώπης που πραγματοποιείται στο Μόναχο. Προσωπικά θεωρώ πως η επιτυχία του Ανταμώματος θα είναι εάν φύγουμε όλοι από εκεί μέσα ευχαριστημένοι. Αυτή είναι και η προσπάθεια όλων μας, να μείνουν οι καλεσμένοι μας αλλά κ εμείς οι ίδιοι ευχαριστημένοι και να περάσουμε όλοι μαζί μια αξέχαστη βραδιά. 

Είστε ικανοποιημένη με την μέχρι τώρα ανταπόκριση των Ηπειρωτών και του Ελληνισμού γενικότερα στο προσκλητήρια της εκδήλωσης ;

Ευχαριστούμε πραγματικά όσους μας στηρίζουν και συμμετέχουν στις εκδηλώσεις μας αλλά και στις δραστηριότητες μας. Είμαι ικανοποιημένη και ελπίζω να έχουμε την ανταπόκριση που θέλουμε σε αυτήν την μεγάλη εκδήλωση για εμάς αλλά και σε όλες τις άλλες που θα πραγματοποιήσουμε για τα 50 χρόνια της Ηπειρωτικής Κοινότητας Μονάχου. 

Από την παρέα σας και τους φίλους και γνωστούς σας που δεν θα έρθουν στο αντάμωμα ή γενικά που δεν έρχονται στις εκδηλώσεις της Ηπειρωτικής Κοινότητας  (και των συλλόγων) ποιοι είναι οι λόγοι που προβάλλουν για την απουσία τους; Τους συμμερίζεστε;

 Ένας μέρος της παρέας μου είναι ενεργά μέλη στον Σύλλογο μας και οι υπόλοιποι φίλοι μου και γνωστοί έρχονται συνήθως και μας υποστηρίζουν, εκτός εάν απουσιάζουν από το Μόναχο. 

Φέτος η ΗΚΜ κατάφερε - κατά τη γνώμη μας μια πολύ σημαντική επιτυχία - να συμμετάσχει το Σεπτέμβριο στην παρέλαση του Oktoberfest. θα είναι ο πρώτος ελληνικός σύλλογος στην ιστορία του πανηγυριού που με τις στολές του θα συμπληρώσει τις παραδοσιακές βαυαρέζικες ομάδες που μέσα από τους κεντρικούς δρόμους θα φθάσουν στο χώρο του πανηγυριού. Πως αντιμετώπισαν οι νέοι αλλά και οι μεγαλύτεροι την είδηση αυτή ; 

Στην αρχή δεν το πιστεύαμε! Αλλά όταν ήρθε η απάντηση μείναμε όλοι «με το στόμα ανοιχτό», χαρήκαμε πάρα πολύ που καταφέραμε να είμαστε ο πρώτος ελληνικός Σύλλογος που θα συμμετάσχει με παραδοσιακές φορεσιές στην παρέλαση του Oktoberfest. 

 Η ΗΚΜ δείχνει να κάνει δειλά αλλά σταθερά "ανοίγματα" στην τοπική κοινωνία, κάτι το οποίο δεν είναι αυτονόητο στους ελληνικούς συλλόγους. Πιστεύετε ότι για να συνεχίσει να υπάρχει η ΗΚΜ ως συλλογικό όργανο για πολλά χρόνια ακόμη το γεγονός αυτό, δηλ το άνοιγμα στην τοπική κοινωνία, αποτελεί προϋπόθεση;

 Εννοείται πως το άνοιγμα στην τοπική κοινωνία αποτελεί προϋπόθεση για να συνεχίσει να υπάρχει η Ηπειρωτική Κοιμοτητα Μονάχου ως συλλογικό όργανο.

Εχετε σκεφτεί ως μεγάλο εγχείρημα το οποίο θα θέλατε να αναλάβουν ενωτικά όλοι οι σύλλογοι και φορείς του Μονάχου και να το φέρους εις πέρας; 

Ναι, ένα μεγάλο εγχείρημα θα ήταν να είμαστε όλοι οι Συλλογοι και Φορείς του Μονάχου υπό την στέγη της Ελληνικής Κοινότητας.

Σας ευχαριστώ 

Κύριε Μήτση, δεν είμαστε σίγουροι ξεκινώντας τη συζήτηση μαζί σας αν μπορεί να ενταχθεί στο διάλογο που έχει ξεκινήσει ο Δορυφόρος "για το σήμερα και το αύριο του οργανωμένου Ελληνισμού στο Μόναχο" αλλά αυτό αφενός θα φανεί μέσα από τη συζήτηση αφετέρου θα προβληθεί η δράση ελλήνων και ελληνικών συλλογικοτήτων σε ένα άλλο επίπεδο που είναι και ο κεντρικός στόχος ύπαρξης του Δορυφόρου.  

Θα ήθελα εκ μέρους της ομάδας των Σίνεφιλ, να σας ευχαριστήσω θερμά για την πρόσκληση. Ομολογώ πως είναι σημαντικό να παρουσιάζεται το έργο και οι δράσεις όλων των ελληνικών συλλόγων του Μονάχου. Είμαι ιδιαίτερα χαρούμενος που ο Δορυφόρος ξεκίνησε αυτή την σημαντική πρωτοβουλία και φυσικά κι εμείς ως ομάδα συμμετέχουμε, καθότι συμβάλλουμε καθοριστικά στην προώθηση του ελληνικού πολιτισμού στο Μόναχο.

Τι είναι τελικά ο σύλλογος Σίνεφιλ; Ποιες είναι οι δράσεις του; Μπορεί να χαρακτηριστεί ελληνικός σύλλογος ; Και ποια η σχέση του με την Ελληνική  Εβδομάδα Κινηματογράφου που εδώ και δεκαετίες παρουσιάζει ελληνικές ταινίες;

Η ομάδα των Σινεφίλ ανέλαβε ουσιαστικά το 2017 την οργάνωση της Ελληνικής Εβδομάδας Κινηματογράφου στο Μόναχο. Πρόκειται για την ίσως μακροβιότερη κινηματογραφική εκδήλωση του είδους της στην Ευρώπη. Φέτος κλείνει το 33ο έτος παρουσίας της στο Μόναχο. Ο Κώστας Γιαννακάκος και η Αμαλία Αντωνιάδου από το Filmforum του Μονάχου συνέβαλαν καθοριστικά στο να εδραιωθεί ο ελληνικός κινηματογράφος στα πολιτιστικά δρώμενα της πόλης μας.

Όταν η Ελληνική Εβδομάδα Κινηματογράφου γιόρτασε τα τριακοστά της γενέθλια, ο Κώστας και η Αμαλία αποφάσισαν να παραδώσουν την σκυτάλη. Θυμάμαι τον Κώστα να λέει στην έναρξη της Εβδομάδας Κινηματογράφου τον Νοέμβριου του 2017: «Το μέλλον ανήκει στους νέους και η Ελληνική Εβδομάδα Κινηματογράφου είναι σίγουρα με τους Σινεφίλ σε καλά χέρια.» 

Αρκετά από τα μέλη της ομάδας των Σινεφίλ συνεργαστήκαμε για πολλά χρόνια με το Ελληνικό Filmforum και μετά από μία δοκιμαστική χρονιά το 2017, αναλάβαμε την διοργάνωση της Εβδομάδας Κινηματογράφου για πρώτη φορά πέρσι. Το κοινό του Μονάχου αγκάλιασε την προσπάθεια μας και πετύχαμε ρεκόρ επισκεπτών.

Δυστυχώς δεν είμαστε σύλλογος, καθώς εκκρεμούν κάποιες νομικές διαδικασίες. Είμαι όμως αισιόδοξος πως θα το καταφέρουμε εντός του 2019. 

Για το 2020 εκτός από την Ελληνική Εβδομάδα Κινηματογράφου ετοιμάζουμε κάποιες θεματικές βραδιές και ένα αφιερωματικό Σαββατοκύριακο. Ταυτόχρονα συμμετέχουμε τον Γενάρη του 2020 στα Mittelmeertage με μία ελληνική ταινία. Στόχος μας είναι η Ελλάδα να πρωταγωνιστεί για πολλά χρόνια κινηματογραφικά στο Μόναχο και να έχουμε συχνή ελληνική παρουσία στους κινηματογράφους της πόλης. 

Σας είδαμε να συμμετέχετε στην πρώτη συνάντηση των συλλόγων και φορέων που πραγματοποιήθηκε πριν ένα περίπου μήνα. Ποιος ο λόγος που ανταποκριθήκατε στο κάλεσμα. Βλέπετε την ομάδα σας μέρος της συλλογικής ελληνικής οικογένειας του Μονάχου;

Η Ελληνική Εβδομάδα Κινηματογράφου στο Μόναχο συνεργάζεται εδώ και 30 χρόνια με ελληνικούς και γερμανικούς φορείς. Κανείς δεν μπορεί να αμφισβητήσει πως πρόκειται για μία σπουδαία πρωτοβουλία. Ανταποκριθήκαμε με μεγάλη χαρά στο κάλεσμα, γιατί πιστεύουμε στην αλληλεγγύη, στην υποστήριξη και στις συνεργασίες. Μάλιστα μας δόθηκε η ευκαιρία να συζητήσαμε διεξοδικά για ενδεχομένες συνεργασίες. Μάλιστα κάποιες ιδέες και προτάσεις θα τις δούμε να υλοποιούνται άμεσα τον ερχόμενο Νοέμβριο στην 33η Ελληνική Εβδομάδα Κινηματογράφου. 

Είμαι βαθύτατα πεπεισμένος πως συλλογικά μπορούμε να καταφέρουμε πολλά. Σε όλους τους φορείς του Μονάχου υπάρχει γενικά μεγάλη διάθεση και όρεξη για δουλειά. Αυτό μας ενώνει και αυτό είναι η δύναμη μας. 

Στη συγκεκριμένη συνάντηση μας είπατε ότι έχετε λίγα χρόνια που είστε στο Μόναχο. Αλήθεια ποια είναι η εικόνα που σας δημιουργήθηκε για τον Ελληνισμό του Μονάχου γενικότερα αλλά κυρίως για τους οργανωμένους φορείς του;

Έχω γεννηθεί κοντά στην Στουτγάρδη και ζω μία δεκαετία στο Μόναχο. Πολλά από τα μέλη των Σινεφίλ έχουν έρθει πρόσφατα στην πόλη μας. Αυτό που παρατηρώ είναι πως ο Ελληνισμός του Μονάχου είναι ιδιαίτερα οργανωμένος και αλληλοϋποστήριζεται. Μετά τις καταστροφικές πυρκαγιές στο Μάτι συγκεντρώθηκαν τόνοι τροφίμων, χάρη στην άμεση ανταπόκριση των συλλόγων και φορέων. Στήνονται χοροί, θεατρικά, μουσικές βραδιές και συγκεντρώσεις που προσελκύουν το ενδιαφέρον του κόσμου. Ενώ η νεολαία χορεύει ηπειρώτικα, κρητικά, ποντιακά ή θρακιώτικα. Μα, αυτό δεν είναι υπέροχο? 

Εσείς συμμετέχετε σε εκδηλώσεις ελληνικών φορέων Μονάχου;

Ναι, συμμετέχουμε όσο μας το επιτρέπουν οι δυνατότητες μας. Μόλις ξεπεράσουμε τα νομικά θέματα θα είμαστε σε θέση να συμμετέχουμε ενεργά. 

Πιστεύετε ότι υπάρχει διαφορετική προσέγγιση της πραγματικότητας ενός Έλληνα που ζει χρόνια στο Μόναχο από έναν που ζει εδώ και λίγα χρόνια ; Εχετε παρέες με "νεομετανάστες" ποια είναι η εικόνα που έχετε για τις αγωνίες, τις προσδοκίες και τους στόχους τους;  

Δεν πιστεύω πως υπάρχουν μεγάλες διαφορές. Ξέρετε, όλοι ζούμε για κάποιον λόγο σε αυτή την πόλη. Είτε επειδή ψάχνουμε την επαγγελματική καταξίωση, την οικονομική ευημερία ή μία σιγουριά. Άλλοι είναι εδώ από επιλογή και άλλοι από ανάγκη. Όλοι όμως για κάποιο λόγο ζούμε στο Μόναχο. 

Λόγω επαγγέλματος κάνω παρέα με Έλληνες που ήρθαν πρόσφατα, με Έλληνες που έχουν γεννηθεί εδώ, με Ιταλούς, Σουηδούς και Γερμανούς. Αυτό που βλέπω είναι πως ο καθένας προσδοκά το καλύτερο, αγωνιά για το μέλλον και κάνει τα πάντα για να πραγματοποιήσει τα όνειρα του. 

Ευχαριστούμε πολύ, καλή συνέχεια στο έργο σας

Όπως όλους τους άλλους νέους στην ηλικία σας,που συμμετείχαν στο διάλογό μας, έτσι και σ εσάς το πρώτο ερώτημα που θέτουμε είναι ποιοι οι βασικοί λόγοι που έχετε δραστηριοποιηθεί σ έναν ελληνικό σύλλογο και συγκεκριμένα στο σύλλογο Ελασσονιτών;

 Η καταγωγή μου είναι από περιοχή της Ελασσόνας και δραστηριοποιούμε στον Σύλλογο από τεσσάρων χρόνων. Από τότε άρχισα να χορεύω και συνεχίζω να χορεύω μέχρι και σήμερα στον σύλλογο, ταυτοχρόνως ήθελα να δραστηριοποιηθώ και σαν Διοικητικό μέλος του Συλλόγου. Στο Διοικητικό του Συλλόγου μας είμαι εδώ και τέσσερα χρόνια, ξεκίνησα ως Ταμίας και φέτος είμαι ο Πρόεδρος του Συλλόγου. 

Αναλάβατε πρόσφατα Πρόεδρος του συλλόγου. Εχετε κάποιο άγχος, λόγω ηλικίας, αν θα πετύχετε αυτά που σκέφτεστε ή η πολύχρονη παρουσία σας στις δράσεις του συλλόγου σας βοηθάει και σας δίνει μια σιγουριά ;

 Αν και τα τελευταία τρία χρόνια είχα την θέση του Ταμία, παρόλα αυτά το άγχος υπάρχει λόγο της αλλαγής θέσεως στο Δ.Σ. του Συλλόγου, αλλά με την συμπαράσταση του Δ.Σ. προσπαθούμε να κάνουμε ότι καλύτερο μπορούμε.

Πείτε μας μερικούς βασικούς στόχους που θέλετε να πετύχετε ως σύλλογος στη θητεία σας;

 Ο στόχος μου είναι να παρουσιάζεται ο Σύλλογος μας σε διάφορες εκδήλωσης και αν έχουμε χρόνο να συνδεθούμε με την Ομοσπονδία Θεσσαλών Ευρώπης.

Οι ελληνικοί σύλλογοι στο Μόναχο, αλλά και γενικότερα, δεν έχουν τη συμμετοχή μελών που είχαν πριν από δεκαετίες. Πιστεύετε ότι έχουν μέλλον οι συγκεκριμένες μορφές ελληνικών συλλόγων (εθνικοτοπικών) ή πρέπει να αλλάξουν κάτι και αν ναι, τι θα ήταν κατά τη γνώμη σας αυτό;

 Με την θέληση από την νεολαία της περιοχής του Μονάχου, πιστεύω ότι θα συνεχίσουμε για πολλά χρόνια. Στα ενθικοτοπικά των ελληνικών Συλλόγων δεν έχει θέση το προσωπικό πιστεύω ή οι προσωπικοί εγωισμοί.

 Είστε ευχαριστημένος από τη συμμετοχή νέων σε ηλικία στους συλλόγους. Αν όχι πρέπει να αλλάξει κάτι ;

 Χρόνο με τον χρόνο η συμμετοχή της νεολαίας ελαττώνεται, λίγο κάποιον εγωισμών παλιότερων.

Στις ευρωεκλογές θα ψηφίσετε ; Γιατί ; 

Ναι, διότι σαν ελληνισμός η συμμετοχή είναι πρέπον.

Είστε ικανοποιημένος με το συντονισμό των ελληνικών συλλόγων Μονάχου ; Πρέπει να γίνει κάτι σ αυτην την κατεύθυνση ;

 Διότι είμαι νέος σε αυτήν την θέση το μόνο που μπορώ να πω είναι να γίνεται ένας καλός συντονισμός και μια πλήρη ενημέρωση.

Εχτε κάποιο όραμα που θα θέλατε να πετύχει στο μέλλον ο Ελληνισμός του Μονάχου, που αποτελεί την μεγαλύτερη ελληνική κοινότητα (30.000) στην Ευρώπη εκτός Ελλάδας ;

Την επαναλειτουργία της Ελληνικής Κοινότητας του Μονάχου με την στηρίξει όλων μας.

Επιστρέψατε ξανά μετά από χρόνια στο Μόναχο  Ήρθατε πριν μόλις 4 περίπου χρόνια και είστε ήδη από πέρσι ένα ενεργό μέλος και μάλιστα αντιπρόεδρος του Συλλόγου Κρητών. Σας ικανοποιεί η συμμετοχή σας στο σύλλογο και γιατί ;

Είμαι αρκετά ικανοποιημένος, ο κόσμος με <<αγκάλιασε>> απο την πρώτη στιγμή παρόλο που ήμουν αρκετά χρόνια απών.
Όποτε πηγαίνω στις πρόβες του συλλόγου ή στις εκδηλώσεις νιώθω σαν να είμαι στο σπίτι μου και αυτό το γεγονός με χαροποιεί αρκετά.
Επίσης μέσα απο την συμμετοχή μου μπορώ να προβάλω το πανέμορφο νησί μας και να φέρω τους ανθρώπους του τόπου μας πιο κοντά. (διότι στις μέρες μας δυστυχώς δεν είμαστε πλεον τόσο ενωμένοι οπως παλιά)

Αλήθεια υπάρχουν κάποιες σημαντικές διαφορές στον τρόπο που ζουν, που αξιοποιούν τον ελεύθερό τους χρόνο, που δραστηριοποιούνται οι φίλοι σας στην Ελλάδα από τους φίλους στο Μόναχο. Ποιες είναι αυτές ;
Θα έλεγα οτι πάνω κάτω οι δραστηριότητες είναι ιδιες,το μόνο που αλλάζει είναι οτι οι φίλοι μου στην Ελλάδα μπορούν να απολαύσουν την θάλασσα και το Camping στις παραλίες.
Εκτος απο αυτές της δραστηριότητες δεν θα ελεγα οτι υπάρχουν κάποιες αλλες διαφορές,προσπαθώ γενικός να κάνω της ίδιες δραστηριότητες που έκανα στην Ελλάδα.

Σας έχουμε δει σε εκδηλώσεις και άλλων ελληνικών συλλόγων και φορέων στο Μόναχο. Τι είναι αυτό που σας αρέσει και τι είναι αυτό που θα θέλατε ίσως να αλλάξει στις δράσεις των ελληνικών συλλόγων.
Γενικός μου αρέσει να πηγαίνω στις εκδηλώσεις διοτι μαζεύεται ενα κομμάτι του Ελληνισμού,νιώθω σαν να βρίσκομαι στην Ελλάδα.
Προσπαθώ με τους φίλους μου να πηγαίνουμε οσο πιο συχνά γίνετε,αλλα δυστυχώς δεν είναι παντα εύκολο.
Επίσης θελω να στηρίζω τον καθε σύλλογο με την συμμετοχή μου,απο τότε που είμαι στο διοικητικό συμβούλιο γνώρισα πολλά άτομα άλλων συλλόγων και χαίρομαι κάθε φορά που τους βλέπω στις εκδηλώσεις.

Από όσο αυτά τα λίγα χρόνια ζήσατε στο Μόναχο έχετε την εντύπωση ότι ο Ελληνισμός είναι σε μεγάλο βαθμό ενωμένος ή θα θέλατε να είναι ακόμη περισσότερο. Και πως θα μπορούσε να γίνει αυτό ;
Προσωπικά πιστεύω οτι σαν έλληνες δεν είμαστε τοσο ενωμένοι οσο θα έπρεπε,ζούμε σε μία ξένη χώρα στην οποία πολλοί δυσκολεύονται είτε οικονομικά,είτε στο θέμα της προσαρμογής,είτε στο να γνωρίσουν νέα ατομα.
Δυστυχώς πολλοί «παλεύουν» μόνοι τους με όλο αυτό διότι δεν εχουν κάποιον/ους να τους στηρίξουν,τουλάχιστον αυτό έχω δεί με τα μάτια μου τα τελευταία χρόνια που είμαι στο Μόναχο.
Εκει που θέλω να καταλήξω είναι οτι σαν έλληνες θα έπρεπε ο ένας να βοηθάει τον άλλον γιατι όλη περνάμε ή περάσαμε τα ιδια,κάποιους τους χαροποιεί και μονο που ξέρουν οτι δεν είναι μόνοι τους σε ολο αυτο.
Για να ενωθεί περισσότερο ο Ελληνισμός θα μπορούσαμε μέσω τον συλλόγων να κανονίζουμε ανα 1-2 μήνες μια συνάντηση οπου να γνωρίζεται ο κόσμος (είτε καινούργιος είτε παλιός),ετσι βελτιώνονται οι σχέσεις των ελλήνων κατοίκων και βοηθούνται/ γνωρίζονται οι νέοι κάτοικοι του Μονάχου.

Οι φίλοι και γνωστοί σας που δεν δραστηριοποιούνται σε συλλόγους ποιος πιστεύετε ότι είναι ο λόγος;
Πιστεύω οτι ακόμα δεν έχουνε βρεί κατι να τους τραβήξει,δεν το εννοώ με κακή έννοια αλλα ο καθένας σκέφτεται και δρά διαφορετικά.
Υπάρχουν πολλοί άνθρωποι που μετα απο κάποια ηλικία εχουν την ανάγκη να νιώσουν κοντά στον τόπο τους,αυτο το πετυχαίνουν με την ένταξη τους στον σύλλογο.
Γιαυτό τον λόγο πολλές φορές δυσκολεύονται συλλόγοι να τραβήξουν νέους ανθρώπους.

Το Μόναχο ως πόλη σας αρέσει ή το όραμά σας είναι όσο πιο σύντομα γίνεται στην Κρήτη ;
Η πόλη του Μονάχου ειναι πανέμορφη, όμως την Κρήτη δεν θα την άλλαζα με καμία πόλη διότι το κάθε στοιχείο της είναι μοναδικό και ζει μεσα στης καρδιές μας
Προσωπικά πιστευω πως σχεδόν όλοι οι έλληνες οπως και εγώ επιθυμούν στο μέλλον να επιστρέψουν παλι πίσω στην πατρίδα τους.
Ομολογώ πως οταν επέστρεψα πριν 4 χρόνια η προσαρμογή ηταν αρκετά δύσκολη,αλλα με τον καιρό συνήθισα πάλι την ζωή στο Μόναχο.

Ένας νέος όπως εσείς που ήρθε σχετικά πρόσφατα από την Ελλάδα πως περνάει τον ελεύθερό του χρόνο στο Μόναχο ;
Προσπαθώ να γεμίζω τον χρόνο μου με διάφορες δραστηριότητες κάθε φορα,για να μην μπώ σε μια ΄΄ρουτίνα΄΄.
Οι φίλοι μου με βοηθάνε αρκετά σε αυτο,μπορει να κάνουμε απο τις πιο απλες μέχρι τις πιο περίπλοκες δραστηριότητες μαζί.
Από ένα χαλαρό καφε,ψήσιμο  σε λίμνες, εξόδους για ποτό, κινηματογράφο μέχρι και σε paintball,αγώνες go kart και αγώνες μπάσκετ/ποδοσφαίρου

Σε γερμανικές εκδηλώσεις ή σε εκδηλώσεις άλλων εθνοτήτων συμμετέχετε.:
Συμμετέχω παρα πολύ σπάνια,θα πρέπει η εκδήλωση να μου κινήσει το ενδιαφέρον ή να γίνετε για καποιο καλό/σημαντικό σκοπό.

Στις ευρωεκλογές έχετε δηλωθεί να ψηφίσετε και γιατί ;
Στις ευρεκλογές εχω δηλωθεί,οπως κάθε άνθρωπος ελπίζω σε ένα καλύτερο «άυριο».
Γενικώς τέτοια πράγματα δεν μπορούμε να τα αφήνουμε στην τύχη τους,ο καθένας πρέπει να υποστηρίξει οτι θεωρεί σωστό.
Παλιότερα δεν είχα ασχοληθεί σχεδόν ποτε με τα πολιτικά που ειναι μεγάλο λάθος,αλλα ποτέ δεν είναι αργά να ενημερωθεί κάποιος και να αλλάξει.

Διακρίνουμε μια έντονη δραστηριότητα με το σύλλογο και το χορευτικό του συλλόγου. Ποιοι είναι οι λόγοι που σε οδήγησαν να αγαπήσεις αυτό το κομμάτι και να αφιερώνεις πολύ από τον ελεύθερό σου χρόνο στο σύλλογο και στο χορευτικό ;

Σίγουρα στη αρχή παίζουν ρόλο τα ερεθίσματα που λαμβάνουμε από το σπίτι, ώστε να γίνει το πρώτο βήμα για την αγάπη προς το χορό και τη μουσική του τόπου μας. 

Πλέον μπορώ να λέω ότι βρίσκομαι στο σύλλογο περισσότερο από τη μισή μου ζωή , μιας και άρχισα από πολύ μικρός να συμμετέχω στο χορευτικό του συλλόγου και σταδιακά να μου ανατίθενται και να αναλαμβάνω όλο και περισσότερες ευθύνες μέσα στο σύλλογο.

Ως νέος θεωρείς ότι μπορείς εύκολα να υλοποιείς σκέψεις που έχεις ή συναντάς δυσκολίες από τους παλιότερους και μεγαλύτερους σε ηλικία που είναι στο σύλλογο ;

Απολύτως καμία δυσκολία. Είναι η δεύτερη μου θητεία σαν μέλος του Δ.Σ του κρητικού συλλόγου και όταν μπήκα σαν νεότερο μέλος σε αυτό , συνάντησα αρκετά μέλη που είχαν περισσότερες θητείες στις πλάτες τους και μπορώ να πω πως ένιωθα πάντα τον σεβασμό και την ίση αντιμετώπιση προς το πρόσωπό μου. 

Πλέον , σχεδόν όλα τα μέλη του τωρινού Δ.Σ ξεκινήσαμε σχετικά άπειροι όσον αφορά τη διοίκηση ενός συλλόγου, οπότε ανακαλύπτουμε συνεχώς νέα πράγματα και πιστεύω ότι έχουμε πλέον μπει στο πνεύμα του τι σημαίνει να διαχειρίζεσαι ένα σύλλογο, διαφυλάσσοντας τις αξίες που πρεσβεύει ο σύλλογος μας και με σεβασμό ως προς αυτά που έχτισαν όλοι οι προηγούμενοι διαχρονικά.

Τι θα απαντούσες σ αυτούς που λένε ότι οι εθνικοτοπικοί είναι μια μορφή οργάνωσης που ήταν για άλλες εποχές δηλ την εποχή της πρώτης εργατικής μετανάστευσης ;

Κατά τα χρόνια της πρώτης εργατικής μετανάστευσης , η ανάγκη της επαφής του Έλληνα με την πατρίδα του ήταν σαφώς μεγαλύτερη, γιατί ήταν έντονο το συναίσθημα της ξενιτιάς.

Γι' αυτό και φυσικά δημιουργήθηκαν οι εθνικοτοπικοί σύλλογοι, τα ελληνικά σχολεία και διάφοροι φορείς.

Πλέον, με το πέρας των γενναίων, έχουμε ενσωματωθεί σε αυτή τη κοινωνία και την κουλτούρα της, μιας και μεγαλώνουμε δίγλωσσοι.

Βέβαια, καλή η ενσωμάτωση, αναγκαία θα έλεγα ως ένδειξη σεβασμού προς τη χώρα που ζεις και μεγαλώνεις, όμως δεν πρέπει να νιώσουμε την ανάγκη συνήθειας και εμμέσως του παραγκωνισμού της Ιστορίας και των παραδόσεών μας. 

Για αυτό η ανάγκη στήριξης των εθνικοτοπικών συλλόγων ειδικά από νέους θεωρείται ίσως και αναγκαία, για να κρατήσουμε έστω ένα κομμάτι απ' την Ελλάδα και τον πολιτισμό ζωντανό μέσα μας.

Η Κρήτη ως κορυφαίος τουριστικός προορισμός και για τους γερμανούς βοηθάει στην στήριξη του συλλόγου από νέους σε ηλικία γερμανούς ; Δηλ. συμμετέχουν νέοι σε ηλικία γερμανοί στο χορευτικό ;

Συμμετοχή νέων γερμανών θα μπορούσα να πω πως είναι ελάχιστη, όμως βλέπουμε μια γενική συμμετοχή και αγάπη των γερμανών και γενικά μη Ελλήνων, προς το σύλλογο μας και την Κρήτη.

Απόδειξη της αγάπης των γερμανών, νέων και μη για το νησί μας, είναι τα θετικά σχόλια που λάβαμε στην τουριστική έκθεση του Μονάχου, όπου παραβρεθήκαμε μαζί με την Περιφέρεια της Κρήτης με ένα περίπτερο, για να φέρουμε την Κρήτη λίγο πιο κοντά στον κόσμο.

Σ ένα από τα θέματα που αναζητούμε απάντηση μέσα από το διάλογο που ανοίξαμε ως Δορυφόρος είναι ο συντονισμός των ελληνικών συλλόγων. Βλέποντας τη συνολικά δράση των συλλόγων και φορέων (ελληνικών) στο Μόναχο πιστεύεις ότι πρέπει να γίνει κάτι προς την κατεύθυνση του συντονισμού μεταξύ τους και αν ναι πως θα το έβλεπες αυτό να γίνεται πράξη ;

Είναι επίκαιρο θέμα. Το αρνητικό της υπόθεσης είναι πως έχει καταλήξει να είναι διαχρονικά επίκαιρο, λόγω της μη δημιουργίας σοβαρής "στέγης" για τους συλλόγους από ένα όργανο που θα είναι κοινώς αποδεκτό και θα εκπροσωπεί επάξια όλους τους συλλόγους.

Ευτυχώς αυτό το θέμα εδώ και κάποιο καιρό ξεκινούν οι σύλλογοι και το βλέπουν πολύ σοβαρά. Ως συνέπεια τούτου δημιουργήθηκε εδώ και λίγες μέρες με τη συμμετοχή πολλών συλλόγων και φορέων στο Μόναχο, ένα Forum που θα παραθέτει από τη μια ευκολότερο και συντομότερο δίαυλο επικοινωνίας μεταξύ των συλλόγων και από την άλλη θα δίνει τη δυνατότητα στους συλλόγους να αντιμετωπίζουν πολλά και σημαντικά θέματα σαν ενότητα.

Σε λίγες μέρες θα γίνουν ευρωεκλογές. Δηλώθηκες να ψηφίσεις και γιατί όχι ή ναι ; 

Δεν δηλώθηκα να ψηφίσω ούτε ελληνικό ούτε γερμανικό κόμμα στις ευρωεκλογές.

Δυστυχώς η Ευρώπη με την πολιτική της απομακρύνεται όλο και περισσότερο από τον ευρωπαίο πολίτη, τις αξίες και τα ιδεώδη για τα οποία δημιουργήθηκε. Θεωρώ ότι ο στόχος της ενωμένης Ευρώπης, δυστυχώς δεν έχει ακόμα πραγματοποιηθεί.

Μια 16χρονη μαθήτρια από τη Σουηδία ξεκίνησε μια δράση που την έχουν ακολουθήσει χιλιάδες μαθητές σ όλον τον κόσμο. Κάθε Παρασκευή απέχουν από τα μαθήματά τους ως ένδειξη διαμαρτυρίας για την κατάσταση που επικρατεί όσον αφορά την κλιματική αλλαγή και την απουσία πολιτικών αντιμετώπισής της. Εσύ αν ήσουν σήμερα μαθητής θα συμμετείχες στις πορείες αυτές ;

Η 16χρονη Γκρέτα Τούνμπεργκ έχει καταφέρει να παρακινήσει κόσμο από όλο τον κόσμο να μάχονται για κάτι που στην ουσία είναι το μεγαλύτερο αγαθό του ανθρώπου, για τη ζωή. Γιατί άνθρωπος χωρίς έναν υγιή πλανήτη γη δεν νοείται.

Από τη μία το θεωρώ λίγο τραγικό να πρέπει να μάχονται τα ίδια τα παιδιά για την υγεία του πλανήτη και το μέλλον τους, ενώ θα έπρεπε οι μεγαλύτεροι σε πολύ υψηλότερο ποσοστό να φροντίσουν για την παρακαταθήκη που θα κληροδοτήσουν στα παιδιά τους.

Το έργο αυτών των μαθητών είναι αξιοθαύμαστο και αποδεικνύει, πως όσο υπάρχουν παιδιά με τέτοια ωριμότητα και αξίες, το μέλλον μπορεί εν τέλη να είναι και ευοίωνο. 

Αν ήμουν λοιπόν μαθητής και έβλεπα ότι αυτές οι ενέργειες από μέρους μας γίνονται συνειδητά και μόνο για αυτό το σκοπό και βέβαια θα συμμετείχα.

Παρακολούθησες την εξέλιξη σε σχέση με το υπό ανέγερση σχολικό διδακτήριο στο Μόναχο ; Ποιο είναι το σχόλιό σου ;

Από τότε που θυμάμαι, υπήρξαν προσπάθειες να προχωρήσει το εν λόγω εγχείρημα. Δυστυχώς το εγχείρημα απέτυχε γιατί ο Έλληνας όπως πάντα είναι της τελευταίας στιγμής.

Αυτή τη φορά όμως κατά την άποψή μου, δυστυχώς το χάσαμε το τρένο.

Ένα από τα ερωτήματα που έχουμε θέσει σχεδόν σ όλους με όσους μιλήσαμε στο πλαίσιο αυτού του διαλόγου είναι αν πιστεύουν ότι λειτουργούμε ως γκέτο; Εσύ τι πιστεύεις, είναι αναγκαίο να ανοιχτούμε περισσότερο σε δράσεις στην τοπική κοινωνία και ποια θα έβλεπες ως δυσκολία σ αυτό ;

Θεωρώ πως πλέον ο Έλληνας δεν λειτουργεί ως γκέτο. Ίσως αυτό ταίριαζε παλιότερα και με έναν άλλο χαρακτηρισμό, στο πλαίσιο της πρώτης εργατικής μετανάστευσης και την ανάγκη συναναστροφής με ομοεθνής, για λόγους δυσκολίας στη ξένη γλώσσα, στη διαφορετικότητα, προσαρμοστικότητα κ.ο.κ.

Αν κάποιος επιλέξει το ελληνικό εκπαιδευτικό σύστημα, προφανώς και στην πρωτοβάθμια και δευτεροβάθμια εκπαίδευση του θα κάνει παρέα περισσότερο με ομοεθνής του. Μέσα όμως από την εργασία, την καθημερινότητα, αλλά και διαφόρων δραστηριοτήτων που μπορεί να ακολουθεί ο καθένας, γνωριζόμαστε και ανοιγόμαστε και στους υπόλοιπους συμπολίτες μας και τους εντάσσουμε στην ζωή και την καθημερινότητα μας.

Ενδεικτικά να αναφέρω τα συγκριτικά υψηλότερα ποσοστά γάμων Ελλήνων με άτομα άλλων εθνικοτήτων στη Γερμανία, του σήμερα με πριν από 30 και 40 χρόνια.

Τι σημαίνει για σένα να χορεύεις κρητικούς χορούς ; Και ως "ερασιτέχνης" χορευτής που χορεύει διάφορους χορούς νιώθεις διαφορετικά όταν χορεύεις κρητικούς χορούς από ότι άλλους εκτός Κρήτης χορούς ;

Σίγουρα νιώθω ένα μεγαλύτερο δέος όταν χορεύω και ακούω κρητική μουσική, όχι απαραίτητα λόγω καταγωγής, αλλά επειδή με εκφράζει.

Βέβαια έχω υπάρξει και μέλος άλλων συλλόγων με τους οποίους έχω συμμετάσχει και σε αρκετές παραστάσεις ως χορευτής.

Ιδιαίτερες εμπειρίες για μένα είναι για παράδειγμα η συμμετοχή μου στο χορευτικό του Ποντιακού Συλλόγου Μονάχου και ιδιαίτερα σε εκδηλώσεις όπως το ετήσιο φεστιβάλ που διοργανώνουν όλοι οι ποντιακοί σύλλογοι ανά τη Γερμανία και όχι μόνο, εμπειρία μοναδική. 

Γενικότερα οι χοροί όλης της Ελλάδας έχουν κάτι το ξεχωριστό και μας διηγούνται τη δική τους ιστορία, ανάλογα από τον τόπο προέλευσης του χορού. Φυσικά και έχω δώσει την μεγαλύτερη βάση στους κρητικούς χορούς, όμως νιώθω μεγάλο σεβασμό ως προς όλες τις παραδόσεις του τόπου μας που αφορούν το χορό και το τραγούδι.

Σας ευχαριστούμε που μας φιλοξενήσατε στο χώρο σας και θέλουμε από το Δ.Σ του Κρητικού Συλλόγου Μονάχου και περιχώρων να ευχαριστήσουμε το Δορυφόρο που μας βοηθά και μας στηρίζει σε κάθε προσπάθεια και δραστηριότητα, καθώς και για την πολύτιμη προσφορά του στον Ελληνισμό του Μονάχου και όχι μόνο.

Εμείς ευχαριστούμε για το χρόνο σας, καλή επιτυχία στη συνέχεια και συγχαρητήρια για τη δράση σας

Είστε Πρόεδρος ενός -σχετικά- μικρότερου συλλόγου, όμως έχετε πολύχρονη λειτουργία. Ξεκινώντας τη συνέντευξη ίσως να βοηθούσε τους αναγνώστες να μας πείτε λίγα λόγια το λόγο ίδρυσης του συλλόγου και τις βασικές του δράσεις ;

Σκοπός της ίδρυσης του συλλόγου λόγου τέχνης και ελληνικού πολιτισμού της Βαυαρίας είναι η προώθηση του ελληνικού πολιτισμού και η φιλία μεταξύ των λαών. 

Νομίζω ότι καταφέραμε να πλησιάσουμε το στόχο μας με τις θεατρικές παραστάσεις τους παγκόσμιους ποιητικούς διαγωνισμούς τις εκδόσεις βιβλίων τις παρουσιάσεις λογοτεχνών και γενικά με τις εκδηλώσεις που διοργάνωσε ο Σύλλογος. 

Έχετε στη διάρκεια της λειτουργίας του συλλόγου σας παρατηρήσει κάποιες διαφορές μέσα στο χρόνο; Δηλαδή υπήρξαν καλές και λιγότερο καλές εποχές ; Και που οφείλονται αυτές οι διαφορές ; 

Από την ίδρυση του συλλόγου πριν από 20 χρόνια υπάρχουν μεγάλες διάφορες γενικά σε όλους τους συλλόγους. 

Δεν υπάρχει η απαιτούμενη συμμετοχή λόγω του ότι αποσύρθηκαν οι συμπατριώτες της πρώτης γενιάς που είχαν έντονα τα βιώματα της ξενιτιάς. Και των τοπικών παραδόσεων ο άλλος λόγος είναι η οικονομική κρίση και η παγκοσμιοποίηση που έχει αλλοιώσει τα χαρακτηριστικά των εθνοτήτων. 

Τι πιστεύετε για τον οργανωμένο Ελληνισμό στο Μόναχο. Έχουν μέλλον οι σύλλογοι με τη σημερινή τους μορφή;  Και γιατί ; Πρέπει να αλλάξει κάτι ;

Οι ελληνικοί σύλλογοι έχουν μέλλον έτσι όπως είναι αρκεί να ανοιχτούν και να συνεργαστούν με τους συλλόγους των άλλων εθνοτήτων και με το συντονισμό μιας ισχυρής ελληνικής κοινότητας απαλλαγμένης από κομματικές δεσμεύσεις.

Σε μια εποχή που πολλοί μιλούν για κρίση στους συλλόγους εσείς επαναλειτουργήσατε το σύλλογο «ΣΟΥΛΙ». Τι ήταν αυτό που σας οδήγησε σ αυτή την απόφαση ;

Κατ’ αρχάς να σας ευχαριστήσω που μας δίνετε το βήμα να εκφράσουμε τις θέσεις μας και επιτρέψτε μου να αδράξω την ευκαιρία και να σας συγχαρώ για την διαχρονική προσφορά του Δορυφόρου στην Ελληνική παροικία του Μονάχου.

Όντως, η εποχή που διαβαίνουμε είναι δύσκολη για τους εθιμοτυπικούς και μη συλλόγους. Δεν θα έλεγα ότι μιλάμε για κρίση αλλά για αποτέλεσμα της διαχρονικής αδιαφορίας στη συνέχεια.

Οι λόγοι που μας οδήγησαν στο να επαναλειτουργήσουμε, ύστερα από 5ετη αδράνεια, τον ιστορικό Ηπειρωτικό Σύλλογο Μονάχου «Το Σούλι» είναι πολλοί, κυρίως συναισθηματικοί. 

Το νέο Δ.Σ. αποτελείται από ανθρώπους που ξεκίνησαν από παιδιά, μεγάλωσαν και πρόσφεραν ποικιλόμορφα στην 40ετη αξιόλογη πορεία του συλλόγου μας και κατ΄ επέκταση στους εν γένη Ηπειρώτες της περιοχής. 

Έχετε μια εμπειρία και σε θέματα που αφορούν το σύλλογο Γονέων και σχολικές επιτροπές. Τελικά υπάρχει κρίση προσανατολισμού, κρίση περιεχομένου ή απλά βρίσκουμε λόγους να «μιζεριάζουμε» και όλα βαίνουν καλώς ;

Το θέμα της ελληνόγλωσσης εκπαίδευσης είναι πολύπλοκο και πολυδιάστατο ώστε να μπορέσουμε να το αναλύσουμε διεξοδικά χωρίς να κουράσουμε τους αναγνώστες. 

Πιστεύω ότι πρόκειται για εγκλωβισμό σε λάθος στερεότυπα τα οποία οδήγησαν σε κρίση προσανατολισμού και έχουν ως απώτερο αποτέλεσμα, όπως πολύ σωστά προσεγγίσατε, να μιζεριάζουμε στρουθοκαμηλίζοντας.

Δυστυχώς, αυτή μας η στάση οδήγησε -μεταξύ άλλων- στο να απωλέσουμε το πολυπόθητο ελληνικό σχολείο στο Μόναχο και πολύ φοβάμαι ότι, αν δεν αλλάξουμε ρότα, θα έχουμε κι άλλες απώλειες!

Προστεθήκατε στον κατάλογο των ελληνικών συλλόγων έχοντας στο νου να συνεχίσετε από εκεί που είχε σταματήσει ο σύλλογος ή έχετε κάτι άλλο στο σχεδιασμό σας ;

Με σεβασμό στο άκρως επιτυχημένο έργο των προκατόχων μας και με γνώμονα την διατήρηση και μετάδοση των ηθών και εθίμων της ιδιαίτερης πατρίδας μας, της Ηπείρου, παίρνουμε τη σκυτάλη και συνεχίζουμε από εκεί που σταματήσαμε προσθέτοντας ιδέες και στοιχεία που θα ανταποκρίνονται στις ανάγκες της εποχής. 

Περίπου 50 ομάδες / σύλλογοι / φορείς έχουν διάφορες δραστηριότητες σε πολλά επίπεδα στο Μόναχο. Κρίνετε αναγκαίο το συντονισμό και την ενιαία έκφραση του οργανωμένου Ελληνισμού μέσω ενός συντονισμού ή δεν αποτελεί στοιχείο που θα αξιολογούσατε ως σημαντικό;

Αποτέλεσμα χωρίς συντονισμό…δεν νοείται!

Και πως θα μπορούσε να πραγματοποιηθεί ο συντονισμός αυτός ;

Χωρίς να σχολιάσω την πρόσφατη ή την τωρινή κατάσταση, θα πω, μα φυσικά μέσω μιας ανανεωμένης Ελληνικής Κοινότητας. 

Πιστεύετε ότι θα βρει ανταπόκριση η δραστηριότητα του συλλόγου σας στους «νεομετανάστες»;

Πρωτίστως θα πρέπει να κατανοήσουμε την κατάσταση και τις  ανάγκες των «νεομεταναστών» οι οποίες προφανώς διαφέρουν κατά πολύ από τις ανάγκες της πρώτης και της δεύτερης γενιάς μεταναστών. 

Οι αποστάσεις έχουν πλέον μειωθεί και οι τεχνολογικές και ταξιδιωτικές δυνατότητες κρατούν την επαφή με την πατρίδα «ζεστή». Υπό αυτό το πρίσμα, πιστεύω ότι εναπόκειται σε εμάς, το έργο και το περιεχόμενο της προσφοράς μας.

Ο εθελοντισμός στον Ελληνισμό του Μονάχου έχει κατά πολύ περιοριστεί – συγκριτικά με προηγούμενες δεκαετίες. Συμμερίζεστε την άποψή αυτή ; 

Και αν «ναι» Που νομίζετε ότι οφείλεται ;

Σε γενικότερο πλαίσιο ναι, αλλά όχι πάντα! 

Νομίζω ότι οφείλεται στην διαχρονική έλλειψη σεβασμού προς το πολύτιμο έργο των εθελοντών, έργο που αρκετές φορές θυσιάστηκε στο βωμό της ιδιοτέλειας, αλλά και στον νέο τρόπο ζωής, που λίγο-πολύ μας θέλει «βολεμένους» πίσω από μια οθόνη.

Τέλος, πιστεύεται ότι ο Ελληνισμός του Μονάχου είναι σε θέση να δημιουργήσει για κάτι μεγάλο ;

Θέλω να πιστεύω ότι με καλή διάθεση, διάλογο, κατανόηση, συνεργασία και ενότητα μπορούμε να ξαναβρούμε τον βηματισμό μας και να μεγαλουργήσουμε, αρκεί να το θέλουμε! Ο χρόνος του «απέναντι» έχει τελειώσει!

Ούτως ή άλλως θα θέλαμε τη συμμετοχή σας στο διάλογο του Δορυφόρου για το σήμερα και το αύριο των οργανωμένων φορέων του Ελληνισμού. Η συνάντηση των συλλόγων πριν δυο εβδομάδες πιστεύουμε ότι δίνει επιπλέον περιεχόμενο και ενδιαφέρον στη συζήτησή μας.

Ποιοι ήταν οι λόγοι που σας οδήγησαν στη συγκεκριμένη πρόσκληση; (σ.σ. συνάντηση συλλόγων και φορέων)

Χριστός ανέστη! Σας ευχαριστώ πολύ για την δυνατότητα που μου δίνετε και τη φιλοξενία στην ιστοσελίδα σας. Αν και νομίζω πως κατανοώ το ενδιαφέρον σας για την συνάντηση παρά ταύτα προκαλεί ενδιαφέρον η ερώτηση σας. Οι λόγοι που συνέβαλαν αλλά και συνέτρεξαν για να προχωρήσουμε τελικά σε μία τέτοια συνάντηση ήταν και είναι σίγουρα πολλοί. Που σχετίζονται τόσο με την προσωπική μου βιογραφία και την πορεία μου στο Μόναχο, τις ποικίλες συζητήσεις με διαφόρους εκπροσώπους φορέων και συλλόγων όχι μόνο στο Μόναχο, αλλά και γενικότερα με πρόσωπα, Έλληνες, στην Γερμανία και στην ομογένεια, που έχουν μία σχετική δραστηριοποίηση. Ως βασική όμως αρχή και λόγο θα ονόμαζα την πεποίθηση μου ότι η κάθε κοινωνία χρειάζεται την προσωπική επαφή και επικοινωνία, και αυτό ακριβώς επιδιώξαμε, να βρεθούμε και να κάνουμε διάλογο.

Αυτό το σχήμα - ίσως όχι ακριβώς υπό την ίδια μορφή - λειτουργούσε μέχρι πριν μερικά χρόνια ως "διασυλλογικό" το οποίο ήταν ένα άτυπο όργανο που συγκαλούσε η Ελληνική Κοινότητα. Με την πρόσκλησή σας να δημιουργηθεί ένα συντονιστικό όργανο συλλόγων και φορέων σημαίνει και αυτόματα ότι η προηγούμενη  μορφή (διασυλλογικό) δεν μπορεί να έχει το ρόλο που είχε, σωστά ;
Θέλετε να μας πείτε μερικές από τις δραστηριότητες που θα μπορούσε να είχε αυτό το νέο όργανο;

Έχετε δίκιο. Δεν λειτουργούσε «ακριβώς υπό την ίδια μορφή» και «λειτουργούσε πριν μερικά χρόνια». Έγινε μία πρώτη συνάντηση γνωριμίας, αν θέλετε, που αν και υπήρχε μεγάλη ανταπόκριση των ελληνικών φορέων και συλλόγων στο Μόναχο, δεν είχε φτάσει η πρόσκληση σε όλους. Η ερώτηση λοιπόν εάν αυτό το σχήμα έρχεται σε αντιπαράθεση με κάποια προηγούμενη μορφή, θα πρέπει να απαντηθεί κατηγορηματικά με «όχι», διότι ο σκοπός, ο τρόπος λειτουργίας αλλά και η σύσταση του σχήματος δεν αφήνει περιθώρια να εννοηθεί κάτι τέτοιο, απεναντίας αποδεικνύει και επιβεβαιώνει τόσο την προηγούμενη προσπάθεια αλλά και πεποίθηση ανάγκης επικοινωνίας και προσωπικής επαφής. Όσον αφορά συγκεκριμένες δραστηριότητες επιτρέψτε μου να περιορισθώ σε αυτά που είχαν ειπωθεί και στην πρώτη συνάντηση, μίας ετήσιας κοινής εκδήλωσης που θα καλούμε από κοινού και οι προετοιμασίες για την επέτειο του 2021, όπου σε συνεργασία και με το προξενείο θα πρέπει να τιμήσουμε τόσο την πατρίδα μας αλλά και τον τόπο που ζούμε με την ιδιαίτερη του σημασία και δεσμούς με τον ελληνισμό.

Ποια θα είναι η σχέση Εκκλησίας με το όργανο αυτό.; Ρωτάμε γιατί δημόσια διακρίναμε δυο ειδών αντιδράσεις. Από τη μια πλευρά μια θετική προσέγγιση της πρωτοβουλία σας από την άλλη όμως ερωτηματικά και επιφυλάξεις για το γεγονός ότι την πρωτοβουλία δεν την πήρε ένας σύλλογος αλλά η Εκκλησία; Τι απαντάτε σ αυτές τις ανησυχίες ;     

Σας ευχαριστώ που μας μεταφέρετε και αυτήν την αγωνία, αλλά δυσκολεύομαι να καταλάβω την ερώτηση. Όντως εμείς καλέσαμε και δώσαμε αν θέλετε το έναυσμα, αλλά καλέσαμε σε διάλογο, σε συζήτηση, σε επικοινωνία, όπου ανοιχτά και ελεύθερα μιλήσαμε. Οπότε με ρωτάτε τι σχέση έχει η εκκλησία με τον Ελληνισμό, και μάλιστα στην Γερμανία; Ή ρωτάνε γιατί εμείς και όχι άλλος;

Έρχου και ίδε.

Και η Ελληνική Κοινότητα; Για να σας προλάβουμε. Υπάρχουν καταρχήν δυο κεντρικές απόψεις για την Κοινότητα ως θεσμό. Η μια άποψη τη θέλει να συνεχίζει με την παραδοσιακή της μορφή, η άλλη την μετατροπή της σ έναν σύλλογο όπως όλους τους άλλους. Μήπως όμως τελικά το ρόλο που θα έχει η Κοινότητα απέναντι στους οργανωμένους φορείς και κατ επέκταση στην κοινωνία πρέπει να την προσδιορίσει ένας διάλογος ;    

Μάλλον θα συμφωνήσουμε ότι χρειάζεται διάλογος.

Το νέο όργανο, ποιος θα το συντονίζει; 

Εδώ μάλλον με ρωτάτε για την προσωπική μου γνώμη, εφόσον δεν έχουν αποφανθεί ακόμη οι φορείς και σύλλογοι.  Οι ίδιοι οι πρόεδροι, ή τα μέλη των Δ.Σ. των φορέων και συλλόγων που θα συγκροτούν το σώμα. Θεωρώ ότι η ολομέλεια θα πρέπει να ορίζει τις τακτικές τις συναντήσεις αλλά και όλα τα θέματα που την αφορούν. 

Αν το Προξενείο εκπροσωπεί την ελληνική πολιτεία, η Εκκλησία τους ορθόδοξους, τον οργανωμένο ελληνισμό ποιος θα πρέπει κατά την άποψή σας να τον εκροσωπεί;
Είστε αισιόδοξος ότι οι σύλλογοι θα συζητήσουν στα ΔΣ τους και θα έρθουν προετοιμασμένοι στην επόμενη συνάντηση;

Και εδώ θα ήθελα να κάνουμε μία στροφή στη σκέψη, αλλά και στην αντίληψη, η εκπροσώπηση που αναφέρετε δεν μπορεί να είναι αυτοσκοπός. Το ζητούμενο, η βασική μας αποστολή, και θεωρώ ότι συμπίπτουμε εδώ και με τους φορείς και συλλόγους, είναι να διακονούμε των συνάνθρωπο, και αυτόν μέσα από την προώθηση του ελληνικού πολιτισμού. Οι φορείς και σύλλογοι απαντούσαν και θα έπρεπε να απαντάνε στις ανάγκες και αναγκαιότητες των ανθρώπων που ταυτίζονται με αυτούς ως πρόσωπα και ομάδες. Είμαι λοιπόν αισιόδοξος, επειδή ακριβώς γνωρίζω τους περισσότερους και προσωπικά, πως έρχονται με παρόμοια στάση προσφοράς και προσπαθούμε όλοι κατά το δυνατόν.

Ας φύγουμε τώρα από το θέμα αυτό και ας μπούμε και στα άλλα ζητήματα. Ως ενορία ζήσατε έντονα το φαινόμενο της "νέας μετανάστευσης". Συμμερίζεστε την άποψη ότι στην πλειοψηφία τους στέκονται σε απόσταση από το οργανωμένο ελληνισμό; Αν ναι πως το εξηγείτε;

Η λεγόμενοι «νέοι μετανάστες» είναι μία ομάδα με μεγάλη διαφοροποίηση και μεγάλες δυνατότητες. Επιτρέψτε μου να αναφέρω μόνο κάποια παραδείγματα προσώπων που ανήκουν σε αυτήν την ομάδα, πέραν του γεγονότος ότι στις ποικίλες και ωραίες πολιτιστικές εκδηλώσεις συναντάμε πολλούς «νέους». Ας ξεκινήσουμε από τις ομάδες που δραστηριοποιούνται στους Αγίους Πάντες με τις υπεύθυνες των τμημάτων. Το μισό Δ.Σ. της Λέσχης Ελλήνων Επιστημόνων, ένα μεγάλο μέρος της ομάδας των Ριζιτών του Κρητικού Συλλόγου Μονάχου, αλλά και πολλά παιδιά της χορευτικής ομάδος και θα μπορούσαμε να συνεχίσουμε μάλλον με όλους τους φορείς και συλλόγους και άλλες πολλές περιπτώσεις προσώπων που ανήκουν και αυτοί στην ευρύτερη ομάδα των «νέων μεταναστών». Εάν λοιπόν εντοπίζουμε κάποια απόσταση ανθρώπων από τον οργανωμένο ελληνισμό, ίσως θα πρέπει να δούμε και πάλι τις ανάγκες ή αναγκαιότητες.

Σας ζήσαμε σε μια συνεδρίαση μιας οργανωτικής επιτροπής ενός συλλόγου που προτείνατε  μια εκδήλωση που απευθυνότανε και στο γερμανικό κοινό (και φυσικά και σ άλλες εθνότητες). Μπορούν οι σύλλογοι να "μιλήσουν" στη γερμανική κοινωνία ή αν μιλήσουν δεν θα την ακούει η ελληνική κοινωνία που συμμετέχει στις δραστηριότητές τους; Και η επόμενη γενιά ;

Τα ερωτήματα που θέτετε είναι εύλογα και σοβαρά, για αυτό το λόγο θα πρέπει να θέτουμε και στόχους και σκοπούς. Δεν απευθύνονται όλες οι εκδηλώσεις και στο ίδιο κοινό και ακροατήριο. Η πρόταση την οποία αναφέρετε είχε ως αρχή πως ζούμε σε μία πολυπολιτισμική κοινωνία με τα σχετικά χαρακτηριστικά και στοιχεία και καλούμαστε να είμαστε ευέλικτη και να συνδιαλεγόμαστε και με την τοπική κοινωνία προωθώντας από πλευράς μας τα στοιχεία που μας χαρακτηρίζουν αλλά που προκαλούν και την ταύτιση με τον εκάστοτε φορέα ή σύλλογο, ώστε να μη χάσουμε την επαφή με τις επόμενες γενιές.

Είστε νέος στην ηλικία, παιδί μεταναστών που γεννήθηκε και μεγάλωσε στη Γερμανία και έχει σχέση με τους συλλόγους και φορείς. Ποιο είναι το όραμά σας για τον Ελληνισμό του Μονάχου και ποιο θα έπρεπε να ήταν το επόμενό του μεγάλο βήμα;

Ο ελληνισμός του Μονάχου αλλά και η ιστορία του ήταν και είναι ιδιαίτερη, και με εντυπωσιάζουν οι δυνατότητες τις οποίες θεωρώ ότι έχει η τοπική μας κοινωνία. Ταυτοχρόνως όμως διαπιστώνω μία έλλειψη ομόνοιας, που, θα πρέπει να το επαναλάβω, οφείλεται στην έλλειψη επικοινωνίας και προσωπικής επαφής. Νομίζω πως αυτό είναι το όραμα και από εκεί θα προκύψει και το επόμενο βήμα.
αλλά εν τέλει Χριστός ανέστη!   

Όραμά μου "η δημιουργία ενός πολιτιστικού κέντρου για την στέγαση όλων των ελληνικών συλλόγων που δραστηριοποιούνται στην πόλη του Μονάχου"

Η νεαρή Βασιλική Αποστολάκη από το Μόναχο που εκλέχτηκε πρόσφατα μέλος στο Διοικητικό Συμβούλιο της Ομοσπονδίας Θρακικών Συλλόγων Ευρώπης μιλάει στο "Δορυφόρο" στο πλαίσιο του διαλόγου για το σήμερα και το αύριο του οργανωμένου Ελληνισμού στο Μόναχο

Πρώτα από όλα να σας ευχηθούμε συγχαρητήρια καθώς πριν λίγες εβδομάδες μέρες εκλεχτήκατε στο Διοικητικό Συμβούλιο της Ομοσπονδίας Θρακικών Συλλόγων Ευρώπης.  

Πείτε μας λίγα λόγια για εσάς. Πότε ήρθατε στη Γερμανία, αν πήγατε σε ελληνικό σχολείο και αν εργάζεστε ή σπουδάζετε ;

Ονομάζομαι Βασιλική Αποστολάκη. Ήρθα με την οικογένεια μου στη Γερμανία το 2003 και από τότε κατοικούμε στη πόλη του Μονάχου.

Αποφοίτησα από το ελληνικό Γυμνάσιο και έπειτα συνέχισα τις σπουδές μου στην Παιδαγωγική Ακαδημία . Από το 2017 εργάζομαι ως νηπιαγωγός.

Δράση στο σύλλογο Μονάχου τώρα στην Ομοσπονδία, τι είναι αυτό που σας οδηγεί στο να δραστηριοποιήστε τόσο ενεργά ;

Η επιθυμία μου για άμεση σύνδεση με την Ελλάδα και την παράδοση, με οδήγησαν από νεαρή ηλικία να δραστηριοποιηθώ στον Θρακικό Σύλλογο Μονάχου. Έπειτα από δέκα χρόνια ενεργής δράσης ως μέλος του συλλόγου και ως άτομο δραστήριο εκλέχθηκα στο Διοικητικό Συμβούλιο του Συλλόγου. 

Η αγάπη μου για μετάδοση της παράδοσης και την διατήρηση της αυθεντικότητας της, όπως και η επαφή με άλλους συλλόγους για τον ίδιο σκοπό με οδήγησαν στην υποψηφιότητα μου στην Ομοσπονδία Θρακικών Συλλόγων Ευρώπης όπου και εκλέχθηκα ως μέλος του Διοικητικού Συμβουλίου.

Η παρέα σας, οι φίλοι σας πως αντιμετωπίζουν τη δράση σας στο σύλλογο και γενικότερα στα κοινά;

Αρκετοί από τους φίλους μου παρότι δεν δραστηριοποιούνται στους συλλόγους, με στηρίζουν και αντιμετωπίζουν θετικά την δράση μου. Με τη σειρά μου προσπαθώ να τους μεταδώσω τις αρχές της συνεργασίας και της συλλογικότητας που υφίστανται μέσα στους συλλόγους. 

Ο κύκλος μου διευρύνθηκε μέσω του συλλόγου, με αποτέλεσμα την δημιουργία νέων επαφών και σχέσεων εντός και εκτός Γερμανίας οι οποίες εξελίχθηκαν σε δυνατές φιλίες. 

Νιώθετε ικανοποιημένοι από τα μέλη και τη συμμετοχή τους ή θα θέλατε κάτι παραπάνω ;

Στον υπάρχων πυρήνα του συλλόγου, συμμετέχουν ενεργά τα νέα μέλη με την σωστή καθοδήγηση και στήριξη των ιδρυτικών μελών του. Επειδή εχθρός του καλού είναι το καλύτερο, η προσέλκυση και δραστηριοποίηση περισσότερων μελών είναι ο στόχος μας για το μέλλον. 

Έχετε σκεφτεί ποτέ κάτι το συγκεκριμένο που θα θέλατε να υλοποιήσετε και το οποίο βρήκε αντίσταση από τους μεγαλύτερους ή πιο παλιά μέλη; 

Όπως προανέφερα τα παλιά μέλη του συλλόγου, μας στηρίζουν και η λήψη των αποφάσεων παίρνετε από κοινού. Η σωστή επικοινωνία και η αγάπη όλων μας προς τον σύλλογο, μας οδηγούν σε σωστές αποφάσεις και υλοποίηση μεγάλων εγχειρημάτων. 

Υπάρχει μια άποψη ότι οι σύλλογοι κλείνουν σιγά σιγά και σταθερά τον κύκλο τους.

Συμμερίζεστε την άποψή αυτή. Πρέπει να αλλάξει κάτι στο περιεχόμενο των δράσεών τους; Υπάρχει κάτι που δεν σας αρέσει και που ίσως κρατάει και νέους σε απόσταση ;

Όχι δεν συμμερίζομαι την άποψη αυτή. Πιστεύω ότι οι σύλλογοι είναι απαραίτητοι για τη διατήρηση και την μετάδοση της παράδοσης. Περισσότερο θα τους χαρακτήριζα ως σπειροειδής καμπύλη με αδιάκοπη δράση. Με την ενδυνάμωση των συλλόγων από νεαρά μέλη γεμάτα ιδέες η σκυτάλη περνά στα χέρια τους και συμβάλουν στην εξέλιξη αυτών. 

Η οικονομική κρίση τα τελευταία χρόνια στην Ελλάδα και τα μεγάλα ποσοστά μετανάστευσης, μας αποδεικνύουν ότι οι νέοι και μη που έρχονται στο εξωτερικό αναζητούν άμεση επαφή με την Ελλάδα και με τις ρίζες καταγωγής τους μέσω των συλλόγων. Οι σύλλογοι θα πρέπει να εμπλουτιστούν με δράσεις που θα αναδεικνύουν την αυθεντική παράδοση και την μετάδοση της ιστορίας. 

Πιστεύετε ότι ο ελληνισμός λειτουργεί ως «γκέτο» ; Και αν ναι που οφείλεται αυτό και δεν ανοίγει στην τοπική κοινωνία ;

Κάθε άλλο ο Ελληνισμός ήταν πάντα ανοιχτός και μπορούσε να συναναστραφεί με άλλους λαούς. Θα ήθελα να σας επισημάνω ότι πολλοί Γερμανοί είναι ενεργά μέλη σε ελληνικούς  συλλόγους όπως και πολλοί σύλλογοι συνεργάζονται με Γερμανικούς φορείς. 

Το τελευταίο διάστημα στην τοπική επικαιρότητα βρίσκεται η εξέλιξη με το οικόπεδο και το υπό ανέγερση σχολικό διδακτήριο. Παρακολουθήσατε το θέμα και ποια είναι η εικόνα που αποκομίσατε;

Με λύπη παρακολουθώ το θέμα και οι πληροφορίες που λαμβάνω όπως όλοι μας δεν είναι σαφές και δημιουργούν ένα θολό τοπίο. Ευχή έργου θα ήταν η σύντομη λύση των προβλημάτων και η ανέγερση του διδακτηρίου που θα αποτελούσε πηγή γραμμάτων και τεχνών για τα Ελληνόπουλα του Μονάχου. 

Δηλωθήκατε να ψηφίσετε στις ευρωεκλογές ;

Θα ασκήσω τα εκλογικά μου δικαιώματα στην Ελλάδα, καθώς οι εκλογές συνέπεσαν με υποχρεώσεις μου στην πατρίδα. 

Το Μόναχο είναι μια πόλη που ζει πολύς Ελληνισμός. Αν ο Ελληνισμός κατόρθωνε να δραστηριοποιηθεί και να συγκεντρώσει χρήματα για κάτι μεγάλο τι θα προτείνατε να είναι αυτό ;

Η πρόταση μου είναι η δημιουργία ενός πολιτιστικού κέντρου για την στέγαση όλων των ελληνικών συλλόγων που δραστηριοποιούνται στην πόλη του Μονάχου. Αυτό θα αποτελέσει την αρχή μιας συνεργασίας όλων των συλλόγων μεταξύ τους και κατ´ επέκταση το έναυσμα για την επαφή τον άλλων λαών με τον νεοελληνικό πολιτισμό, τα ήθη, έθιμα και τις παραδόσεις των Ελλήνων. Το πολιτιστικό κέντρο θα είναι η Κοιτίδα του Ελληνισμού στη Βαυαρία και γενικότερα στη Γερμανία.

Σήμερα 7 σύλλογοι έχουν χορευτικά συγκροτήματα δηλ. πάνω από 300 νέες και νέοι.  Πως θα βλέπατε να καθιερωθεί   ένα φεστιβάλ ελληνικών χορών (υπήρχε πριν πολλά χρόνια). Θα βλέπατε τον εαυτό σας σε θέση να αναλάβετε μια τέτοια πρωτοβουλία ή θέλετε να περιοριστείτε αποκλειστικά στους Θρακιώτες ;

Η ιδέα της επιστροφής του Φεστιβάλ ελληνικών χορών θα ήταν η ιδανική ευκαιρία για συνεργασία και δημιουργικό χρόνο μεταξύ των συλλόγων. Θεωρώ ότι θα μπορούσα να στηρίξω μια τέτοια πρωτοβουλία και να την περατώσω με επιτυχία. 

Σας ευχαριστώ πολύ για την φιλοξενία. 

Εμείς ευχαριστούμε πολύ και καλή συνέχεια

Λένε ότι οι νέοι δεν ενδιαφέρονται για τα κοινά, την πολιτική και τη συλλογική δράση. Εσείς για ποιο λόγο δραστηριοποιήθηκατε στη νεολαία των Ηπειρωτών Μονάχου ;

Προσωπικά θεωρώ πως τα παραπάνω ενδιαφέροντα ν καθορίζονται σύμφωνα με τα προσωπικά κίνητρα του καθενός. 

Το δικό μου κίνητρο και ο λόγος που αποφάσισα να δραστηριοποιηθω στην νεολαία του συλλόγου μας ήταν κυρίως η αγάπη για την πατρίδα μου, Για την Ήπειρο. Μπορω να πω πώς "μεγάλωσα " μεσα σε αυτον τον σύλλογο οπότε και Αυτός ηταν ένας λόγος παραπάνω να ασχοληθω ακομα πιο πολυ .

Ο σκοπός της νεολαίας μας είναι να γνωρίσουμε στο κόσμο την Ήπειρο έτσι όπως εμείς την ξέρουμε μέσα από διάφορες εκδηλώσεις, πάντα σε συνεργασία με το ΔΣ του συλλόγου μας και να μαζέψουμε κοσμο που αγαπάει την παράδοση όπως εμείς ώστε να δημιουργήσουμε μεγάλα σχέδια για το μέλλον. 

Η παρέα σας, οι φίλοι σας όταν τους λέτε ότι θα πάτε σε μια συνεδρίαση ή εκδήλωση της νεολαίας σας θεωρούν υπερβολικό και εκτός μόδας ;

Όχι, αντίθετος ένα μέρος της παρέας μου είναι ενεργά μέλη στον σύλλογο και συγκεκριμένα στην νεολαία των Ηπειρωτών. Έτσι η συνεργασία αναμεταξύ μας είναι ακόμα καλύτερη μιας και περνάμε και εκτός συλλόγου πολλές ώρες μαζί. 

Τα υπόλοιπα άτομα τής παρέας μου που δεν έχουν καμία σχέση με τον σύλλογο, με υποστηρίζουν και θεωρούν πως η συλλογική μου δράση είναι μια πολύ σωστή κίνηση εκ μέρους μου.

Είστε ικανοποιημένος από τη συμετοχή των νέων ηπειρωτών στο σύλλογο ;

Όπως ανέφερα και πιο πάνω οι νέοι του συλλόγου μας αποτελούν μια μεγάλη παρέα και εκτός συλλόγου. Η συμβολή του καθενός είναι απαραίτητη και ευτυχώς υπάρχει από όλους μας. Είμαι πάρα πολύ ικανοποιημένος από το ενδιαφέρον που δείχνουμε όλοι μαζί. Ελπίζω να παραμείνει αυτό έτσι .

Πως εξηγείτε το φαινόμενο ότι η Augustiner Keller γεμίζει σε μια γιορτή της Ηπειρωτικής Κοινότητας αλλά η συμμετοχή σε συνελεύσεις και το ενδιαφέρον να συμμετέχουν μέλη ενεργά σε δράσεις και οργάνωση εκδηλώσεων ειναι περιορισμένο ;

Δυστυχώς αυτό το φαινόμενο παρατηρείτε κάθε χρονια, σε κάθε εκδήλωση που κάνουμε. Κατά την άποψή μου ο κύριος λόγος είναι η έλλειψη ενδιαφέροντος αλλα και ενημέρωσης για την δράση του συλλόγου μας.

Γι'αυτό και εμείς σαν νεολαία προσπαθούμε τώρα να δείξουμε στον κόσμο την δράση μας έτσι ώστε να τους ξυπνήσουμε το ενδιαφέρον και να κερδίσουμε άτομα που θα μας υποστηρίξουν στο αυτό μας το έργο. Ελπίζω τα επόμενα χρόνια να έχουμε μια άνοδο στην συμμετοχή του κόσμου σε άλλες εκδηλώσεις, πέρα από τα γλέντια που οργανώνουμε. 

Στο σχεδιασμό της η ΗΝΜ έχει συνεργασίες με τη γερμανική νεολαία ή νεολαίες άλλων εθνοτήτων ή ο ρόλος της είναι καθαρά τοπικός ;

Μιας και η νεολαία μας ιδρύθηκε πριν λίγους μήνες, είμαστε ακόμα στην αρχή του έργου μας. Στο πρόγραμμα μας σαφώς είναι οι συνεργασίες με άλλες νεολαίες στην πόλη που ζούμε. Ο σκοπός μας δεν είναι καθαρά τοπικός. 

Η ΗΚΜ τα τελευταία χρόνια συνεργάστηκε με πολλουσ συλλόγους διαφόρων εθνικοτήτων στο πλαίσιο χορευτικών παραστάσεων. Επίσης για τρίτη συνεχόμενη χρονιά ο σύλλογος Μας θα παρει μέρος ενεργά στα γενέθλια της πόλης του Μονάχου και τις δύο μέρες. 

Μελλοντικά οι νεολαία των Ηπειρωτών μαζί με την ΗΚΜ θα επεκτείνει τις δημόσιες σχέσεις της. 

Πιστεύετε ότι ο ελληνισμός στην πλειοψηφία του ζει στα στενά όρια τα ελληνικά δηλ είναι γκετοποιημένος ;

Η πλειοψηφία κατά την άποψή μου είναι πολύ ενταγμένη στην νοοτροπία της χώρας που ζούμε. Για παράδειγμά Υπάρχουν μεν πάρα πολλοί σύλλογοι, καφενεία και αλλα ελληνικά σποτ στο Μόναχο που κρατάνε τον ελληνισμό ζωντανό Αλλά όλα γίνονται με τον απαραίτητο σεβασμό απέναντι στους συμπολίτες μας. Σαν Έλληνες αγαπάμε την πατρίδα μας και Γιαυτο προσπαθούμε κιόλας μέσω τον συλλόγων να κρατήσουμε ένα μέρος αυτής εδώ κοντά μας, αλλά είμαστε και ανοιχτοί σε άλλες κουλτούρες και εθνικότητες που ζούνε εδώ μαζί μας. 

Αντίθετος υπάρχουν και εξαιρέσεις δυστυχώς που αποδεικνύουν το αντίθετο. 

Υπάρχουν πολλοί ελληνικοί σύλλογοι στο Μόναχο. Εθνικοτοπικοί, αθλητικοί, καλλιτεχνικοί. Πιστεύετε ότι πρέπει να συντονιστούν μεταξύ τους και αν ναι με ποιο τρόπο ;

Είναι απαραίτητη η συνεργασία και ο συντονισμός όλων των παραπάνων συλλόγων για την καλύτερη οργάνωση και λειτουργία αυτών. Όλοι μας αποτελούμε μια κοινότητα και Έτσι λοιπόν, σαν Έλληνες πάνω από όλα,θα πρέπει να κρατάμε μαζί έτσι ώστε να είμαστε όλοι πιο δυνατοί. Αυτή Την στιγμή ευτυχώς πολλοί σύλλογοι συνεργάζονται αναμεταξύ τους μέσω διαφόρων κοινών εκδηλώσεων και ελπίζω ότι μελλοντικά θα γίνει ακόμα πιο ισχυρή αυτή η συνεργασία. Είμαι πολύ αισιόδοξος για το μέλλον. 

Xρόνια Πρόεδρος της Παγκρητικής  Ομοσπονδίας Ευρώπης ΠΟΕ Οι αίθουσες συνεχίζουν (συνήθως) να γεμίζουν στις εκδηλώσεις αλλά ο εθελοντισμός στη μορφή που υπήρχε πριν από μερικά χρόνια δεν υπάρχει. Συμφωνείτε ; Και αν ναι πως το εξηγείτε ;

Πράγματι, υπηρετώ ως πρόεδρος, την δευτεροβάθμια οργάνωση των Κρητών στη Γερμανία από το 1997, την τότε Ομοσπονδία Κρητικών Συλλόγων Γερμανίας και  από το 2005 την Παγκρητική Ομοσπονδία Ευρώπης ΠΟΕ.  22 ολόκληρα χρόνια, πως άλλαξαν οι καιροί …

Θα είμαι σύντομης στις απαντήσεις μου.  

Ο βασικός στόχος των οργανώσεων μας είναι η διατήρηση και η καλλιέργεια ηθών και εθίμων και γενικά των παραδόσεών μας. Οι εκδηλώσεις και το έργο των οργανώσεων μας δεν αναπληρώνονται ούτε υποκαθίστανται από άλλες οργανώσεις.

Αναφέρω ενδεικτικά: το ολοκαύτωμα  της μονής Αρκαδίου , η μάχη της Κρήτης, η Ένωση της Κρήτης με τη μητέρα Ελλάδα, χριστουγεννιάτικες εκδηλώσεις, κοπή βασιλόπιτας, Ελληνικό Πάσχα και κλύδωνας. Αλλά και πιο ειδικά: ανάδειξη της κρητικής διατροφής. Η επιτυχία  των Κρητικών Συλλόγων είναι ή συμμετοχή των μελών και φίλων της Κρήτης στις εκδηλώσεις. 

Στις περισσότερες φορές επιτυχαίνεται  ειδικά τα τελευταία χρόνια λόγο της προβολής από το διαδίκτυο πχ.  Facebook,  αρκετοί  είναι οι λόγοι που είναι γεμάτη η αίθουσα αναφέρω  ενδεικτικά ότι σε εκδήλωση του Κρητικού συλλόγου  Ντίσελντορφ  ήλθαν  πάνω από 30 συμπατριώτες από την Ολλανδία και Βέλγιο για διασκεδάσουν, από αναγνωρισμένο καλλιτέχνη, κρητικό λυράρη. Ο εθελοντισμός είναι προσφορά από όλες τις ηλικιακές ομάδες. Για τους συλλόγους μας διαχρονικά, ο εθελοντισμός, καλά κρατεί .       

Υπάρχει τελικά κρίση στη λειτουργία των συλλόγων; Και αν ναι είναι κρίση προσανατολισμού, κρίση οργανωτική, κρίση πολιτικής στόχευσης ;  

Όσο αφορά τα εθικοτοπικούς συλλόγους  είμαι αισιόδοξος για την πορεία τους. Καλύπτουν ανάγκες συμπατριωτών, συμμετοχή  σε μια ομάδα για γνωριμία, μια καλλιτεχνική έκφραση για  χορό, τραγούδι και διασκέδαση. Προσωπικά δεν βλέπω κρίσεις προσανατολισμού και οργάνωσης, μετά από 50 χρόνια αυτό οργάνωσης παραμένει ανεξίτηλη η πολιτική στόχευση  για διατήρηση της πολιτιστικής ταυτότητας και ηθικών αξιών που  κουβαλούμε μαζί μας, Την Ελληνικότητα μας και την πίστη μας.               

Υπάρχουν διαφορές μεταξύ των πόλεων και των χωρών ή τα προβλήματα που αντιμετωπίζουν οι σύλλογοι είναι λίγο πολύ τα ίδια και σε άλλες πόλεις της Γερμανίας και χώρες της Ευρώπης ;

Τα προβλήματα είναι κοινά ανεξάρτητα  χώρου και χρόνου . Για να  λειτουργήσει σωστά ένας σύλλογος απαιτείται ομοψυχία και συναντίληψη. Το ΔΣ να είναι ομάδα αποτελεσματική η διαφωνία και προσωπικές προβολές διώχνουν τα μέλη ή δεν συμμετέχουν στις δράσεις του φορέα.           

Συμμερίζεστε την άποψη ότι οι σύλλογοι και γενικότερα οι φορείς αντιμετωπίζουν προβλήματα καθώς ήταν εξαρτώμενοι από τις οικονομικές ενισχύσεις από την Ελλάδα οι οποίες σταμάτησαν με αφορμή τη δημοσιονομική κρίση; Με εξαίρεση κάποιες πόλεις ο θεσμός των Ελληνικών Κοινοτήτων αντιμετωπίζει πρόβλημα. Λίγες πλέον οι Ελληνικές Κοινότητες που λειτουργούν. Ποιους θεωρείτε ως βασικούς λογους που έφθασαν οι Κοινότητες στο σημείο αυτό;

Νομοτελειακά όταν ένας φορέας που δεν καλύπτει ανάγκες των μελών του αδρανοποιείται και δεν λειτουργεί πλέον. Είναι υπαρκτά τα οικονομικά προβλήματα που αντιμετωπίζουν οι Ελληνικές Κοινότητες στην Ευρώπη μα πιο πολύ στη Γερμανία. Υπάρχουν και κοινότητες που λειτουργούν , που ενισχύονται για τη δράση τους από Γερμανικούς φορείς. 

 Όλοι οι οργανισμοί δεν είναι το ίδιο η Ελληνική Κοινότητα στη μακρινή Μελβούρνη της Αυστραλίας κατέχει ιδιόκτητο 15όροφων κτήριο στο κέντρο της πόλης Για το 2019 η κυβέρνηση της Αυστραλίας προσέφερε 5 εκατομμύρια Αυστραλέζικα Δολάρια στην Ελληνική Κοινότητα Αυστραλίας . Είναι ένας ζωντανός οργανισμός που παίζει σημαντικό πόλο στην αυστραλιανή κοινωνία. Οι  Ελληνικές οργανώσεις στην Αμερική έχουν άλλες  οργανωτικές δομές. Η Παγκρητκή Ένωση Αμερικής δραστηριοποιείται πάνω από 100 χρόνια. Έχει σημαντικούς οικονομικούς πόρους.        

 Εμείς είμαστε Ευρώπη μας έκτιζε η  χρεωμένη πατρίδα μας,  στο  Μόναχο σχολικά κτίρια αλλά τελικά δεν τα καταφέραμε και ο δήμος του Μονάχου το παίρνει πίσω, προς κατεδάφιση. Υπάρχουν κοινότητες στην Ευρώπη που λειτουργούν αναφέρω ενδεικτικά  του Βελγίου, Στοκχόλμης  και Βερολίνου.          

Πως βλέπετε να διαμορφώνεται το μέλλον του οργανωμένου Ελληνισμού ;

Οι κρητικού σύλλογοι έχουν ένα συγκριτικό πλεονέκτημα σε σχέση με πολλούς άλλους συλλόγους καθώς η Κρήτη είναι γνωστή στους γερμανούς. Παρά ταύτα οι δράσεις κατά κανόνα δεν είναι ανοιχτές στις τοπικές κοινωνίες. Επιλογή ή αδυναμία; 

Ο Ελληνισμός, οι Έλληνες στην Ευρώπη έχουν ριζώσει για καλά. Ο στόχος κάθε μετανάστη, ανεξάρτητα από τις αιτίες φυγής, πολιτικές, οικονομικές, κοινωνικές, προσωπικές κλπ., είναι η αναζήτηση της βίωσης μιας καλύτερης ανθρώπινης μέρας γι΄ αυτόν και την οικογένειά του.

 Το κύμα της νέο –μετανάστευσης  των τελευταίων δέκα χρόνων λόγο της πολύπλευρης κρίσης της πατρίδας μας είχε ως αποτέλεσμα να εγκαταλείψαν άνω των 500.000 συμπατριώτες μας στην πλειοψηφία των, νέοι επιστήμονες. Με αυτό το ανθρώπινο  δυναμικό που δυναμώνει την δεύτερη και τρίτη γενιά μεταναστών. Το  μέλλον για προοπτική και πρόοδο,  στον καθένα και στο σύνολο του Ελληνισμού της διασποράς περνά από την    ενσωμάτωση  στις τοπικές κοινωνίες. Οφείλεις να είσαι   καλός πολίτης στη χώρα που  επιλέγεις να είναι η δεύτερη πατρίδα σου. Τότε μόνο μπορείς να δώσεις στα όνειρα φτερά…..   

Η Κρήτη είναι ένας ευλογημένος τόπος. Είναι βαρύ το φορτίο  και μεγάλη ευθύνη να εκπροσωπείς την Κρήτη. Τα μέλη των συλλογών μας προσπαθούν να αναδείξουν την ιδιαίτερη πατρίδα μας.  Έχουμε πολλούς φίλους της Κρήτης. Οι εκδηλώσεις είναι ανοικτές με Κρητικό φιλότιμο και φιλοξενία κερνάμε μια τσικουδιά για το καλωσόρισμα. Έχουμε φίλους Γερμανούς που κάνουν διακοπές στη Κρήτη, μερικοί από αυτούς έχουν μάθει να χορεύουν και να διασκεδάζουν με Κρητική μουσική. Για τη μάχη της Κρήτης οργανώνουν εκδηλώσεις όλοι οι Κρητικοί Σύλλογοι στη Γερμανία, οι εκδηλώσεις αυτές δεν είναι εκδηλώσεις μίσους αλλά μνήμης – μνημόσυνο για τα θύματα του πολέμου.   

     Η Κρήτη, διαθέτει συγκριτικά πλεονεκτήματα σε όλους τους παραγωγικούς τομείς, από τον πρωτογενή μέχρι τον τουρισμό, μα πιο πολύ στο ανθρώπινο δυναμικό. Μόνο με την αλλαγή παραγωγικού μοντέλου με στόχο την ανάπτυξη και δημιουργία νέων θέσεων εργασίας και με την εξωστρέφεια των επιχειρήσεων,  θα σταματήσουμε την φυγή επιστημόνων και ίσως τότε ένα μέρος από αυτούς παλιννοστήσουν στην πανέμορφη πατρίδα μας.                      

Είστε πρόεδρος ενός πολιτιστικού συλλόγου που εμφανίστηκε σχετικά αργά στο Μόναχο, όπου παραδοσιακά υπάρχουν πολλοί εθνικοτοπικοί σύλλογοι. Τι σας ώθησε να τολμήσετε αυτό το βήμα, δηλ. να ιδρύσετε ακόμη ένα σύλλογο; 

Ευχαριστώ το Δορυφόρο για την πρόσκληση σε συνέντευξη. Επιτρέψτε μου λοιπόν αρχικά να πω ότι το όνομα μπορεί να είναι όντως παραπλανητικό, αλλά το «Λύκειον των Ελληνίδων» δεν έχει καμία σχέση με σχολείο και ότι είναι το παράρτημα στη Γερμανία ενός ελληνικού σωματείου που ιδρύθηκε στην Αθήνα το 1911 κι έχει τα κεντρικά του στην Αθήνα. Όποιος θυμάται τις κοπέλες με παραδοσιακές φορεσιές που μετέφεραν τα μετάλλια στους Ολυμπιακούς Αγώνες της Αθήνας το 2004, ήταν όλες τους από το Λύκειον των Ελληνίδων. Γενικά κοπέλες με παραδοσιακές φορεσιές του ΛτΕ πλαισιώνουν ανέκαθεν επίσημες περιστάσεις στην Ελλάδα, π.χ. όπως την επίσκεψη του τελευταίου προέδρου των ΗΠΑ, Μπαράκ Ομπάμα.

Στη Γερμανία ιδρύθηκε για πρώτη στη δεκαετία του ‘90 στη Βόννη και ατόνισε με τη μεταφορά της γερμανικής πρωτεύουσας στο Βερολίνο. Με πρωτοβουλία της κ. Άννας Δασκαλοπούλου, της τότε ακολούθου στο γραφείο τύπου του Προξενείου Μονάχου, επιχειρήσαμε την αναβίωση του συλλόγου το 2001.

Για να επανέλθω στην ερώτησή σας: Γνωρίζουμε βέβαια ότι στο Μόναχο υπάρχουν πολλοί εθνικοτοπικοί σύλλογοι, αλλά κανένας που να εκπροσωπεί και να αγκαλιάζει όλες τις περιοχές της Ελλάδος. Δεν υπάρχει επίσης κανένας πολιτιστικός ή λαογραφικός σύλλογος που να ιδρύθηκε από γυναίκες, και αυτό είναι ένα ακόμη ιδιαίτερο χαρακτηριστικό του ΛτΕ. Εκεί λοιπόν βρέθηκε η γωνία που φιλοξενεί το ΛτΕ. Τακτικά μέλη γίνονται μόνο γυναίκες, ελληνικής ή κυπριακής καταγωγής ή με ελληνικές ρίζες. Και γυναίκες άλλες εθνικοτήτων μπορούν να γίνουν φίλες-μέλη. Να μας συγχωρούν οι άνδρες, αλλά αυτοί μπορούν να γίνουν μόνο φίλοι-μέλη ή υποστηρικτές. Αλλά στα σοβαρά, εννοείται ότι δεν αποκλείονται οι άνδρες από τη συμμετοχή σε εκδηλώσεις μας ή στα χορευτικά τμήματα. 

Επιδιώκουμε, επίσης και αυτό αποτυπώνεται στους στόχους και στο καταστατικό, το άνοιγμα προς τη χώρα υποδοχής και κατοικίας μας, την ανταλλαγή και το διάλογο, τη συμμετοχή σε πολυπολιτισμικές εκδηλώσεις με απώτερο σκοπό την ευρύτερη διάδοση του ελληνικού πολιτισμού και του λαογραφικού πλούτου της Ελλάδας μας μέσα από τη μουσική, τη γλώσσα που καταλαβαίνουν όλοι, και τις πανέμορφες φορεσιές από όλες τις άκρες της χώρας μας. Επιπλέον, οι διαλέξεις και οι ξεναγήσεις μας γίνονται και στη γερμανική γλώσσα, ή με μετάφραση, ώστε να έχουν δυνατότητα να συμμετάσχουν όσοι δεν γνωρίζουν ελληνικά. 

Έχετε καταφέρει αυτούς τους στόχους σας; Ποια ήταν η αποδοχή της προσφοράς σας στα τοπικά δρώμενα;

Κάθε αρχή και δύσκολη, βέβαια, το εγχείρημα ήθελε μεγάλη υπομονή κι επιμονή καθώς αρχικά αντιμετωπίσαμε την επιφυλακτική στάση των συμπατριωτών μας, αλλά γρήγορα ξεπεράστηκε, όταν ο κόσμος μας γνώρισε και συμμετείχε στις εκδηλώσεις μας. Το ΛτΕ καθιέρωσε το παραδοσιακό πλέον χριστουγεννιάτικο μπαζάρ. Έλαβε και λαμβάνει μέρος σε πολλές πολυπολιτισμικές εκδηλώσεις του Δήμου Μονάχου με δημόσιες εμφανίσεις του χορευτικού. Ένα από τα λαμπερά ορόσημα ήταν η συμμετοχή στο Fanmeile στο Salzburg το 2008 σε συνεργασία με τον ΕΟΤ Βιέννης στα προκριματικά του ευρωπαϊκού πρωταθλήματος ποδοσφαίρου. Επίσης το ΛτΕ ήταν ο μόνος σύλλογος αλλοδαπών που εμφανίστηκε στα εγκαίνια του ιστορικού Oktoberfest όπου έσυρε το χορό και ο τέως δήμαρχος Μόναχου, κ. Ούντε.

Βέβαια, δεν επαναπαυόμαστε σε ό,τι καταφέραμε μέχρι τώρα, η συλλογικότητα απαιτεί ακάματη εργασία και προσπάθεια. Σαφώς προσεγγίσαμε και επιδιώξαμε συνεργασία και με τους εθνικοτοπικούς συλλόγους του Μονάχου και αρκετές φορές την υλοποιήσαμε με μεγάλη επιτυχία π.χ. με το σύλλογο Ποντίων, Κρητών, τη Λέσχη Ελλήνων Επιστημόνων, κλπ.

Έχετε παρατηρήσει αυξημένη προσέλευση στο σύλλογό σας από νέους μετανάστες;

Όντως ισχύει, συχνά δεχόμαστε ερωτήσεις για τα χορευτικά μας τμήματα από νέες και νέους που γνωρίζουν το ΛτΕ από την Ελλάδα. Στην Ελλάδα σχεδόν σε κάθε πόλη και κάθε νησί υπάρχει παράρτημα του ΛτΕ. 

Τι άλλο έχει να περιμένει ένα μέλος του σωματείου σας; Πώς προσπαθείτε να προσελκύσετε μέλη;

Σαφώς οι ανάγκες της εποχής μας για τη γυναίκα διαφέρουν από τις ανάγκες των γυναικών όταν ιδρύθηκε το σωματείο πριν ένα αιώνα. Στις θεματικές μας ενότητες συμπεριλαμβάνονται εν τούτοις θέματα γυναικείου ενδιαφέροντος, για την οικογένεια, τη μητρότητα, θέματα υγείας, και πολιτιστικά θέματα. Είμαστε ιδιαίτερα υπερήφανες που για ένα χρόνο το 2014 διοργανώσαμε και προσφέραμε δωρεάν μάθημα γερμανικών για νεοαφιχθέντα Ελληνόπουλα, για τα οποία ούτε τα ελληνικά ούτε τα γερμανικά σχολεία αλλά ούτε κάποιο άλλο εκπαιδευτικό μέτρο είχαν προβλέψει να καλύψουν τις ανάγκες τους.

Τελειώνοντας, επειδή του χρόνου θα παραδώσω τα ηνία του συλλόγου στην επόμενη γενιά,  θα ήθελα να αδράξω την ευκαιρία αυτής της συνέντευξης και να ευχαριστήσω όλους τους ελληνικούς φορείς στο Μόναχο, τους/τις προξένους, τις ενορίες μας και τους προϊσταμένους αυτών για την υποστήριξή τους από την έναρξη λειτουργίας του ΛτΕ στο Μόναχο, όλους τους συμπατριώτες μας και τις Ελληνίδες γυναίκες για την αποδοχή, την υποστήριξη και συμμετοχή στις εκδηλώσεις μας και τους συναδέλφους-προέδρους για την μέχρι τώρα αγαστή συνεργασία. 

Ευχαριστώ για την φιλοξενία.

Eμείς ευχαριστούμε 

Σημείωση: Άλλες γενικές ερωτήσεις που αφορούν τον Ελληνισμό γενικότερα έχουν απαντηθεί από την κα Ελένη Βούλγαρη στη συνέντευξη που έδωσε ως Πρόεδρος του Συλλόγου των ΤΕΓ (Τμημάτων Ελληνικής Γλώσσας) και έχουμε ήδη δημοσιεύσει

Η Λέσχη τα τελευταία χρόνια ανοίχτηκε σε δράσεις και δεν απευθύνεται μόνο σε συγκεκριμένους κύκλους αλλά ευρύτερα στον Ελληνισμό και αυτό κρίνεται θετικά. 

Μέχρι πρίν μερικά χρόνια επικρατούσε η αντίληψη κ. Τάτση, και εδώ μάλλον αναφέρεστε, οτι η Λέσχη εμφανιζόταν ως ένα ελιτίστικο κλάμπ των διανοουμένων, οτι ήταν περισσότερο ένας φορέας της ελίτ της ελληνικής παροικίας του Μονάχου, μιας κλειστής παρέας μερικών ολίγων. Η πολύ εσωστρέφεια όμως δεν βοηθάει κανέναν, πολύ περισσότερο εμάς ως Σύλλογο. Εάν θέλουμε να επιβιώσουμε και να συνεχίσουμε να έχουμε επιτυχία ως ελληνικός φορέας πρέπει να ανοίξουμε διάλογο με τον Ελληνισμό αλλά και με την Γερμανική Κοινωνία. Τα τελευταία χρόνια έγιναν ήδη απο τους προκατόχους μου προσπάθειες ανοίγματος της Λέσχης προς το ευρύ κοινό. Αναζητάμε όπου είναι εφικτό, την συνεργασία και με άλλους Θεσμούς, Συλλόγους, Οργανισμούς, είτε αυτοί είναι ελληνικοί είτε γερμανικοί. Και βασικά πιστεύω οτι ο οργανωμένος Ελληνισμός χρειάζεται νέα οράματα και καινοτομίες. Πρέπει να φύγουμε απο τα παλιά και συνηθισμένα μονοπάτια και προ πάντων να αφήσουμε κατά μέρος τις διχόνοιες μεταξύ μας. Η Λέσχη τα τελευταία χρόνια έχει απλώσει χέρι συνεργασίας σε διαφόρους Συλλόγους για κοινές εκδηλώσεις. Και αυτό με μεγάλη επιτυχία! Οι εκδηλώσεις μας τα τελευταία χρόνια απευθύνονται πάντα στο ευρύ κοινό. Οι μεγάλου ενδιαφέροντος εκδηλώσεις μας είναι έτσι οργανωμένες ώστε ν' απευθύνονται και στο γερμανικό κοινό, προσφέροντας απευθείας διερμηνεία στα γερμανικά. Ένα άλλο στοιχείο έμπρακτης εξωστρέφειας είναι τα Στέκια μας, τα οποία είναι ανοικτά ακόμα σε μη μέλη! Έλληνες και Γερμανοί, Γερμανοί και Έλληνες! Και για να να το θέσουμε σε ακόμα πιο διευριμένη βάση, σε ελληνόφωνους και γερμανόφωνους. Οι συναντήσεις μας αυτές γίνονται μέσα σε ευχάριστη ατμόσφαιρα, που ενδείκνυται για μια πρώτη αλληγνωριμία και επαφή μεταξύ μας αλλά και με το Δ.Σ. της Λέσχης. Τα Στέκια μας συνήθως φιλοξενούν κάποιον καλεσμένο, ο οποίος μας ενημερώνει για κάποιο συγκεκριμένο θέμα. Η θεματολογία καλύπτει θέματα Οικονομίας, Ιατρικής Ιστορίας, Πολιτισμού, Θετικών Επιστημών, Ανθρωπιστικών Επιστημών, κλπ... Σε αυτό το άνοιγμα βοήθησε σίγουρα, η χρήση των social media καθώς και η αναβάθμιση της ιστοσελίδας μας... Προφανώς μια τέτοια προσέγγιση έχει το κόστος της, στερώντας ίσως τη σιγουριά και τα προνόμια μιας κλειστής ομάδος, αλλά θεωρούμε την διεύρυνση επιβεβλημένη! Εάν η στρατηγική μας κρίνεται ως θετική, τότε είμαστε ιδιαιτέρως ικανοποιημένοι!

Ποιοί είναι συγκεκριμένα οι ρεαλιστικοί στόχοι της Λέσχης; 

Στην εποχή της εύκολης εξαπάτησης, του λαϊκισμού και της αστραπιαίας διασποράς της πληροφορίας, προκύπτει επιτακτικά η ανάγκη ενός αξιόπιστου συνομιλητή (Ansprechpartner όπως λένε και οι Γερμανοί) απέναντι στην κοινωνία. Αντιλαμβανόμενοι την ευθύνη που έχουμε, θέλουμε να αναδεικνύουμε την πιο θετική όψη της Ελλάδας χωρίς όμως να φλερτάρουμε με εθνικιστικούς παροξυσμούς και κούφια εθνική περηφάνια. Κάπως έτσι έγινε τον περασμένο Ιούλιο (2018) μία επιστημονικά τεκμηριωμένη εκδήλωση, στην οποία ο Δρ. Μάρκος Σκουλάτος από το Πολυτεχνείο του Μονάχου μας παρουσίασε τον Μηχανισμό των Αντικυθήρων. Έναν χρόνο νωρίτερα και με αφορμή τα 40α γενέθλια της Λέσχης, διοργανώσαμε μια υψηλής ποιότητας συναυλία αφιερωμένη στον οικουμενικό μας ποιητή Κωσταντίνο Καβάφη, με μελοποιημένα ποιήματά του από τον Συνθέτη Αθανάσιο Σίμογλο. Επίσης, νιώθουμε μεγάλη υπερηφάνεια που καταφέραμε να προβληματίσουμε με τις πιο πρόσφατες επιστημονικές κοσμολογικές εξελίξεις δια στόματος ενός κορυφαίου Έλληνα θεωρητικού φυσικού, του κ. Δημήτρη Νανόπουλου, μία εκδήλωση που διοργανώσαμε το 2017 στο Πανεπιστήμιο του Μονάχου. Επιπλέον, η εισφορά στην δημόσια συζήτηση του καυτού θέματος του "brain drain" αλλά και τρόποι για την αντιστροφή του, είναι ένας από τους ρεαλιστικούς στόχους τους οποίους υλοποιούμε με ιδιαίτερο ζήλο. Αυτά μόνο ενδεικτικά ως προς τις προθέσεις μας! Οι δυνατότητες είναι πολλές και ο καθένας μπορεί να συμβάλει με τον τρόπο και τις ιδέες του. Εξάλλου, όλα αυτά μπορούν να γίνουν πιο εύκολα αν γίνονται με τρόπο διαδραστικό, από μια μεγάλη παρέα που δικτυώνεται μέσω περιοδικών συναντήσεων (δες τα "Στέκια" μας) ή με αφορμή ξεναγήσεις σε Μουσεία και άλλους Θεσμούς στην ευρύτερη περιοχή του Μονάχου (δες π.χ. την πιο πρόσφατη στο NS-Dokumentationszentrum που προτείνουμε ανεπιφύλακτα).

Τελικά η Λέσχη είναι όντως ένας σύλλογος επιστημόνων ή περισσότερο ένας μαζικός σύλλογος στον οποίο μέσα υπάρχουν και κάποιοι επιστήμονες; 

Η Λέσχη θα έλεγα οτι είναι ένας Σύλλογος που αποτελείται ΚΑΙ από επιστήμονες. Σύμφωνα με το καταστατικό της Λέσχης, μέλος της μπορεί να γίνει όποιος ενδιαφέρετε σοβαρά για τον Ελληνικό Πολιτισμό και τις Τέχνες. Γερμανοί, Έλληνες, επιστήμονες και μη επιστήμονες! Βασικά θέλουμε να προσελκύσουμε ανθρώπους υπεύθυνους, ορεξάτους, με κοινωνική συνείδηση και απώτερο στόχο την ενεργοποίηση εκείνων των μονάδων που ενδιαφέρονται για τα κοινά πολιτιστικά και καυτά κοινωνικά θέματα του Ελληνισμού. Πώς λοιπόν να μην αποτελούν το κοινό στο οποίο απευθύνεται ένας Σύλλογος σαν την Λέσχη μας, που μαζί με τον παραδοσιακό κορμό των πεπειραμένων Ελλήνων εδώ επιδιώκει την επίτευξη των στόχων του προς το συλλογικότερο όφελος του Ελληνισμού; Τέτοιοι μεγαλεπήβολοι στόχοι μόνο με εξωστρέφεια και κάλεσμα για ευρύτερη συνεργασία μπορούν να επιτευχθούν!

Έχετε οργανώσει διάφορες δράσεις για τη "νεομετανάστευση" και τον Μάρτιο διοργανώθηκε άλλη μια με τον καθηγητή της Γεωπολιτικής στο Πανεπιστήμιο της Σορβόννης τον κ. Γεώργιο Πρεβελάκη. Ποια είναι η εικόνα που σας έχει διαμορφωθεί για τους μετανάστες από το 2009 που εκδηλώθηκε η δημοσιονομική κρίση στη χώρα μας; 

Το θέμα της λεγόμενης ελληνικής  "νεομετανάστευσης" ως αποτέλεσμα της οικονομικής κρίσης και της συνεπακόλουθης ανεργίας των τελευταίων ετών, μας απασχολεί αναπόφευκτα. Κάποια από τα μέλη μας είναι νεοφερμένοι και με δεδομένο ότι η κατάσταση στην Ελλάδα δεν δείχνει σημάδια βελτίωσης, περιμένουμε την συνέχιση του κύματος μετανάστευσης προς την περιοχή της Βαυαρίας και ιδιαίτερα του Μονάχου. Η εκδήλωση του καθηγητή Πρεβελάκη που αναφέρετε, δεν αφορά το θέμα της μετανάστευσης, αλλά την Ελληνική μας ταυτότητα και το ποιοι είμαστε. Ο απολογισμός της εκδήλωσης με τον κ. Πρεβελάκη θεωρούμε ότι ήταν πάρα πολύ θετικός, με μεγαλύτερο επίτευγμα την διαφαινόμενη αλλαγή του τρόπου σκέψεως και δράσεως του Ελληνισμού του Μονάχου, προβάλλοντας την ανάγκη συνεργασίας και επικοινωνίας μεταξύ των Ελληνοφώνων Συλλόγων αλλά και την εξωστρέφειά τους με την Τοπική Κοινωνία. Στην εκδήλωση αυτή ζητήσαμε την συνεργασία και των εθιμοτυπικών Συλλόγων του Μονάχου που έγινε κοινά αποδεκτή. Με αποτέλεσμα να παρουσιάσουμε μια εντυπωσιακή εκδήλωση. 

Βλέπετε οι νεομετανάστες να ενισχύουν τις συλλογικές δράσεις ή να επιλέγουν την αποστασιοποίηση. Πώς το ερμηνεύετε; 

Εδώ οφείλουμε να πούμε την αλήθεια. Είναι μεγάλος ο αριθμός των Ελλήνων που επιλέγουν συνειδητά την αποστασιοποίηση από τέτοιου είδους δράσεις. Θεωρούμε ότι κυριαρχούνται από ένα αίσθημα καχυποψίας για τα κοινά, αποτέλεσμα του πολιτικού εκφυλισμού που παρατηρείται τις τελευταίες δεκαετίες στην Ελλάδα, τον οποίο και θεωρούν ότι αποτελεί εν πολλοίς τον λόγο για τον οποίο αναγκάστηκαν να μεταναστεύσουν. Στο χέρι μας όμως είναι να κερδίσουμε την εμπιστοσύνη τους! Οι δραστηριότητές μας θέλουμε να πιστεύουμε ότι αποτελούν τον πιο πειστικό τρόπο για αυτό.

Είστε από τα μέλη με σημαντικό ρόλο στην οργανωτική επιτροπή της "Ελληνοβαυαρικής Πολιτιστικής Ημέρας" που διοργανώνεται κάθε χρόνο στην Odeonsplatz. Μέσα από αυτή την εμπειρία μπορείτε να αξιολογήσετε και την πορεία των συλλόγων που συμμετέχουν σ΄ αυτή. Βλέπετε δηλ. να υπάρχει "κρίση" στις παραδοσιακές μορφές συλλογικοτήτων, όπως είναι η Κοινότητα, οι σύλλογοι κτλ.;

Συχνά τίθεται η ερώτηση από όσους είναι λιγότερο καιρό εδώ: πώς γίνεται να μην υπάρχει ένας οργανωμένος φορέας εκπροσώπησης της ελληνικής παροικίας  στο Μόναχο, κοινά αποδεκτός; Η "Ελληνοβαυαρική" είναι, βέβαια, μια πρωτοβουλία που έχει καταφέρει να συσπειρώσει εάν όχι όλες, τουλάχιστον ένα μέρος των δημιουργικών δυνάμεων του Μονάχου. Μέσα στα 15 χρόνια λειτουργίας, βλέπουμε να συμμετέχουν οι ίδιοι Ελληνικοί Σύλλογοι και Φορείς του Ελληνισμού του Μονάχου. Είμαι της γνώμης οτι είναι απαραίτητη και επιβεβλημένη η καθολική συμμετοχή των Ελληνικών Συλλόγων του Μονάχου. Έχουμε αξιόλογο πολιτιστικό έργο να παρουσιάσουμε ως Ελληνισμός του Μονάχου, γιατί να μην συνεργαστούμε ουσιαστικά όλοι μαζί από κοινού, παραμερίζοντας πιθανές προσωπικές φιλοδοξίες και ηγεμονικές αντιλήψεις, οι οποίες αποδείχθηκαν στο παρελθόν καταστρεπτικές για τον Ελληνισμό του Μονάχου; Οφείλουμε να έχουμε έναν και μόνον κοινό στόχο: την ανάδειξη της πολιτιστικής ταυτότητας του Ελληνισμού! Πρέπει να ξεπεράσουμε το παρελθόν και όλες τις προβληματικές καταστάσεις! Γιατί να μην κάνουμε από κοινού αυτά τ'απαραίτητα βήματα συνεργασίας και φιλίας;

Με αφορμή την "Ελληνοβαυαρική" που διοργανώνεται από την Ενορία των Αγίων Πάντων. Ποια είναι η άποψή σας σχετικά με το ρόλο της τοπικής Εκκλησίας σε σχέση με τους οργανωμένους φορείς του Ελληνισμού. Είναι όπως θα έπρεπε, πρέπει να υπάρχει κάποια διακριτή διαχωριστική γραμμή ή να ενισχυθεί και να αναλάβει περισσότερες δράσεις για τον συντονισμό;

Σε συνέχεια της προηγούμενης απάντησης, θα ήθελα να τονίσω ότι ελλείψει ουσιαστικά κάποιας άλλης συνολικά οργανωμένης εκπροσώπησης του Ελληνισμού του Μονάχου, το ρόλο αυτό ήρθε να αναλάβει η τοπική Ορθόδοξη Εκκλησία. Και πολύ σωστά έπραξε, κατά την γνώμη μου.  Ιστορικά αν σκεφτείς τον Ελληνισμό, σίγουρα δεν είναι κάτι καινούργιο αυτό. Και επίσης εκ του αποτελέσματος μάλλον θετικά θα πρέπει να κριθεί. Ας σκεφτεί κανείς μόνο, ότι το Πνευματικό Κέντρο των Αγίων Πάντων έχει καταφέρει με τη συνδρομή των ιερέων να γίνει σημείο αναφοράς των δραστηριοτήτων των Συλλόγων. Εκεί λαμβάνουν χώρα συνεχώς εκδηλώσεις: από διαλέξεις, παραστάσεις και συναυλίες μέχρι πρόβες χορευτικών, μπαλέτου και οργανωτικές συναντήσεις. Αυτό θα πρέπει να αναγνωριστεί! Ο ρόλος της Εκκλησίας οφείλει να είναι πάντα ουδέτερος και να μην κάνει διακρίσεις. Και νιώθουμε ευλογημένοι για την ύπαρξη αυτών των χαρακτηριστικών από την Ορθόδοξη Εκκλησία του Μονάχου! Γιατί λοιπόν να χρειαστεί να υπάρξει κάποια διακριτή διαχωριστική γραμμή;

Υπάρχει ανάγκη ενιαίας έκφρασης του οργανωμένου Ελληνισμού και αν ναι πως θα εκφραστεί αυτό οργανωτικά;

Θα έλεγα ότι είναι επιτακτική η ανάγκη ενιαίας έκφρασης του οργανωμένου Ελληνισμού! Και αυτό δεν πρέπει ν' αμφισβητείται από κανέναν! Αυτό θα έπρεπε να θεωρείται δεδομένο για τον Ελληνισμό! Παραμερίζοντας προσωπικούς εγωϊσμούς, φιλοδοξίες και έχοντας πλήρη επίγνωση των ικανοτήτων, των δυνατοτήτων αλλά κυρίως των ευθυνών μας, μπορούμε να προωθήσουμε από κοινού θέματα που ενδιαφέρουν τον Ελληνισμό του Μονάχου. Είμαστε όλοι μαζί οι πρεσβευτές της χώρας μας, του μακραίωνου Πολιτισμού μας.  Και μόνο από κοινού, συντονισμένοι και συσπειρωμένοι μπορούμε να προσφέρουμε ουσιαστικό έργο ως Ελληνισμός του Μονάχου. 

Πρέπει να καταστεί σαφές οτι δεν θα πρέπει να περιμένουμε βοήθεια από την οποιαδήποτε Ελληνική Κυβέρνηση, αλλά να καταφέρουμε από μόνοι μας να επιλύσουμε τα ζητήματα που μας απασχολούν, χρησιμοποιώντας την οικονομική και κοινωνική μας δύναμη! Οι λύσεις που αναζητεί ο Ελληνισμός του Μονάχου βρίσκονται δίπλα του και όχι στην Αθήνα! Και ένας φορέας κοινά αποδεκτός που θα μπορεί να είναι σε θέση να συσπειρώσει το υπαρκτό δυναμικό σε μια συλλογική προσπάθεια, μπορεί να δώσει τις ζητούμενες λύσεις! Με την πρωτοβουλία της Ορθόδοξης Εκκλησίας και πιο συγκεκριμένα του Αρχιμανδρίτη Γεωργίου Σιώμου για την έναρξη διαλόγου και συζητήσεως μεταξύ των Ελληνικών Συλλόγων και Φορέων του Μονάχου, θεωρώ ότι έχει μπει ο πρώτος λίθος προς την επίτευξη της Συλλογικής Συνεργασίας! Η εν λόγω πρωτοβουλία έλαβε χώρα στις 22 Μαρτίου 2019 και είχαμε την ευκαιρία ν' ανταλλάξουμε απόψεις με πληθώρα άλλων Ελληνικών Συλλόγων, με βασικούς άξονες: α) Την επικοινωνία μεταξύ των φορέων για τον καλύτερο συντονισμό τους και μελλοντικές συνεργασίες, β) Την επικοινωνία με τον Ελληνισμό του Μονάχου και γ) Την επικοινωνία των Ελληνικών Συλλόγων και φορέων με την γερμανόφωνη Κοινωνία σε διάφορα επίπεδα. Έτσι ώστε να συμβάλλουμε θετικά ως Ελληνισμός στη διαμόρφωση όχι μόνο του ελληνο/βαυαρικού διαλόγου αλλά και στην προώθηση και καλλιέργεια κοινών αξιών. Η Ελληνοβαυαρική Πολιτιστική Ημέρα έχει αναπτυχθεί σε χώρο συναντήσεων, διαλόγου και επικοινωνίας. Είναι μια καλή ευκαιρία ανταλλαγής εμπειριών, συζητήσεων και οραματισμών. Όπως δείχνουμε την αρμονική συμβίωση λαών και πολιτισμών στην Ελληνοβαυαρική Πολιτιστική Ημέρα, θα ήθελα να πιστεύω οτι είναι δυνατόν μια αρμονική συνεργασία και μεταξύ των ελληνικών φορέων πέραν της Ελληνοβαυαρικής.

Διότι η Λέσχη Ελλήνων Επιστημόνων εδώ και αρκετά χρόνια λειτουργεί στους παραπάνω άξονες που προτείνει και ο Αρχιμανδρίτης Γεώργιος Σιώμος. Επικοινωνεί και συνεργάζεται με αλλους φορείς για την διοργάνωη ποικίλων εκδηλώσεων. Έχει προβεί επανειλημμένα σε συνεργασία με τον Κρητικό Σύλλογο σε κοινές εκδηλώσεις, όπως η εκδήλωση για τα „400 χρόνια Ελ Γκρέκο“, η εκδήλωση „Η ζωή και το έργο του Ελευθερίου Βενιζέλου“, όπως επίσης και η διάλεξη με τον γλωσσολόγο Γιώργο Μπαμπινιώτη για την „Διαχρονικότητα της Ελληνικής Γλώσσας“. Επιπλέον, η Λέσχη μας συνδιοργάνωσε για δύο συνεχείς χρονιές την Κοπή της Βασιλόπιτας από κοινoύ με το Λύκειο των Ελληνίδων και το Ίδρυμα Παλλάδιον. Συνεργάστηκε με το Ίδρυμα Παλλάδιον για την εκδήλωση με θέμα τον „Μηχανισμό των Αντικυθήρων“.  Είχε συνεργασία με τον Σύλλογο Ποντίων στην εκδήλωση για την προβολή του ντοκιμαντέρ «Παράδοξη Πατρίδα», αυτής της συγκλονιστικής ιστορίας του Στάθη Χαϊτίδη, επιζώντα της ναζιστικής σφαγής. Ακολούθησαν επίσης συνεργασίες με την MUNICH SCHOOL OF ANCIENT PHILOSOPHY και το Τμήμα Βυζαντινών και Νεοελληνικών Σπουδών του Πανεπιστημίου του Μονάχου για τα 2400 χρόνια του  Αριστοτέλη ή με την Ευαγγελική Ακαδημία και την Ευαγγελική Φοιτητική Κοινότητα του Πανεπιστημίου, με θέμα «Τι σημαίνει η Ευρώπη για μας;». Επανειλημμένες συνεργασίες με την Βαυαρική Ραδιοφωνία για την εκδήλωση Νεομετανάστευση και Κωνσταντίνος Καβάφης. Να αναφέρω τέλος και την άψογη συνεργασία με την Ορθόδοξη Εκκλησία, π.χ. στην από κοινού διοργάνωση της Φιλανθρωπικής Συναυλίας «20 χρόνια χωρίς το Μάνο Χατζηδάκι».

Στις 15 Μαρτίου διοργανώθηκε εκδήλωσή σας με ένα επίκαιρο θέμα, με θέμα την Ελληνική ταυτότητα, και ποιοι είμαστε εμείς οι Έλληνες. Από την άποψη της συσπείρωσης ελληνικών φορέων είναι επίσης ενδιαφέρουσα. Για πείτε μας περισσότερα.

Το θέμα της ελληνικής ταυτότητας, αν και πάντα επίκαιρο, βρέθηκε ωστόσο τελευταία λόγω συγκυριών πιο έντονα στο επίκεντρο των συζητήσεων. Πρόκειται για ένα δύσκολο θέμα συνυφασμένο με την εικόνα που θέλουμε να διατηρούμε για τον εαυτό μας αλλά και την εικόνα των άλλων για εμάς. Πρόκειται επίσης για ένα θέμα το οποίο αξίζει να απασχολήσει οποιονδήποτε αυτοχαρακτηρίζεται ως Έλληνας. Τι είναι εν τέλει η Ελληνικότητα;  Μεγάλο το ενδιαφέρον για την ανάλυση του διακεκριμένου Έλληνα Καθηγητή από τη Σορβόννη κ. Πρεβελάκη. Και μάλιστα ανοιχτά και για όσους ξένους ενδιαφέρονται, αφού υπήρξε ταυτόχρονη διερμηνεία στα γερμανικά. Επρόκειτο για μια ομιλία η οποία μας έδωσε επίσης την ιδέα, για την ανάδειξη του πλούτου των παραδοσιακών φορεσιών της Ελλάδος, πλαισιώνοντας την εξαιρετική ομιλία του κ. Πρεβελάκη. Για την υλοποίηση αυτής της ιδέας, απευθύναμε κάλεσμα προς όλους τους εθιμοτυπικούς συλλόγους του Μονάχου να αναδείξει ο καθένας τις πιο αντιπροσωπευτικές ενδυμασίες του φορεμένες από μέλη του! Όπερ και εγένετο!. Να, λοιπόν, ένας ενδιαφέρον τρόπος να συσπειρώσει ο εδώ ελληνισμός τις δυνάμεις του για έναν συγκεκριμένο σκοπό!

Περισσότερες πληροφορίες στην Ιστοσελίδα της Λέσχης

www.clubgriechischerakademiker.de

Facebook: Club Griechischer Akademiker - E-Mail: vorstand@cga-m.de

Ενα θερμό ευχαριστώ κ. Τάτση για την φιλοξενία στις σελίδες του Δορυφόρου και καλή συνέχεια στο έργο σας.

Eμείς σας ευχαριστούμε πολύ για τη συμμετοχή σας στο διάλογο.

Είστε πρόεδρος ενός φορέα ελληνόφωνης εκπαίδευσης στο εξωτερικό που πιστεύουμε ότι έχει ιδιαίτερη σημασία να δούμε μερικά χαρακτηριστικά του που θα ενισχύσουν τις εκτιμήσεις μας για το διάλογο που έχουμε ανοίξει.

Τα ΤΕΓ δεν είναι κάτι καινούριο, που εμφανίστηκαν από το πουθενά στο Μόναχο, έχουν μακρόχρονη παράδοση, απλώς για δεκαετίες ζούσαν στη σκιά των αμιγών ελληνικών σχολείων.
Παλιά ήταν τα λεγόμενα Τμήματα Μητρικής Γλώσσας, και ιδρύθηκαν το 1973 από Έλληνες γονείς, συμπατριώτες μας που είναι γνωστοί στην ελληνική κοινωνία του Μονάχου, όπως η Σία Χατζηνώτα, η Σταυρούλα Κλινγκ, κ.ά. που ήδη τότε είχαν επιλέξει για τα παιδιά τους το γερμανικό σχολείο, αλλά επεδίωκαν και την εκμάθηση της μητρικής γλώσσας.
Την ιστορία των πρώτων 25 χρόνων των ΤΕΓ μπορείτε να τη διαβάσετε στο τέλος της συνέντευξης

Μετά από πολλούς σταθμούς δικαιοδοσίας και οργάνωσης τα ΤΕΓ περιήλθαν στο δικό μας φορέα το 2011, αφού λόγω της οικονομικής κρίσης η ελληνική πολιτεία αδυνατούσε να παράσχει εκπαιδευτικούς. Ήδη τότε υπήρχαν περίπου 300 μαθητές που φοιτούσαν στα ΤΕΓ. Οι Έλληνες, είτε της 2ης ή 3ης γενιάς, είτε νεόφερτοι από την Ελλάδα, έχουν μετατοπίσει το κέντρο βάρους αναφορικά στην εκπαίδευση των παιδιών τους και προτιμούν το γερμανικό σχολείο. Τα Τμήματα Ελληνικής Γλώσσας έχουν αναλάβει ένα σημαντικό ρόλο, είναι το μόνο σημείο ελληνόφωνης παιδείας γι΄ αυτά τα παιδιά, με παιδεία εννοούμε όχι μόνο την εκμάθηση της γλώσσας, αλλά τη μεταλαμπάδευση αξιών, πολιτισμού, όλων των στοιχείων που συνθέτουν την ελληνικότητα.

Σήμερα έχετε σχεδόν 500 μαθητές στα τμήματα του Σαββάτου με μαθητές που ζουν στο Μόναχο αλλά και στα περίχωρα. Οι γονείς αλλά και οι μεγαλύτεροι σε ηλικία μαθητές πιστεύετε ότι συμμετέχουν και σ’ άλλες δράσεις που οργανώνουν ελληνικοί σύλλογοι στο Μόναχο (εκδηλώσεις, χορευτικά , χορωδίες) ή είναι περισσότερο ενταγμένοι σε δράσεις της τοπικής κοινωνίας;
Δεν έχω τεκμηριωμένα στοιχεία, αλλά πιστεύω ότι είναι πολλοί οι μαθητές που δραστηριοποιούνται και οργανώνονται σε δράσεις της γερμανικής κοινωνίας, όπως π.χ. σε αθλητικά σωματεία. Νομίζω όμως ότι πολλοί δεν έχουν ενδιαφέρον ή και το χρόνο να συμμετάσχουν ούτε σε ελληνικές ούτε σε γερμανικές δραστηριότητες.

Πώς ερμηνεύετε τη στάση αυτή;
Είναι πολυάσχολοι ή ίσως έχουν άλλα θέματα που τους απασχολούν, όπως π.χ. η εξεύρεση καλής εργασίας, κατοικίας, η εκμάθηση της γερμανικής γλώσσας.

Έχετε παρατηρήσει αύξηση του αριθμού των μαθητών σας λόγω της οικονομικής κρίσης;
Βεβαίως, το κύμα νεομετανάστευσης στους καιρούς της κρίσης έδωσε μεγάλη ώθηση στα ΤΕΓ, καθώς πολλοί γονείς επιλέγουν να στείλουν τα παιδιά τους κατευθείαν στο γερμανικό σχολείο.
Επίσης, συχνά το σχολείο μας λειτουργεί ως άτυπο συμβουλευτικό κέντρο για τους συμπατριώτες μας που μόλις έχουν αφιχθεί στη Γερμανία και χρειάζονται γρήγορη, έμπρακτη και αποτελεσματική βοήθεια. Να ένας ρόλος που αρμόζει σε άλλο φορέα, π.χ. μια ελληνική κοινότητα.

Έχετε αρκετά χρόνια εμπειρία από συλλογικούς φορείς. Πιστεύετε ότι μπορούμε να μιλήσουμε για κρίση προσανατολισμού;
Νομίζω ότι οι Έλληνες περνάνε κρίση ταυτότητας, αλλά θα μου επιτρέψετε να μην εμβαθύνω αυτή τη συζήτηση.

Είμαστε και λειτουργούμε τελικά ως γκέτο ή μόνο έτσι μπορούμε να «διαφυλάξουμε» την ελληνικότητα ;
Δεν χρειάζεται να γίνουμε γκέτο για να διαφυλάξουμε την ελληνικότητα, απλώς επιλέγουμε πώς και σε τι βαθμό θέλουμε να ενταχθούμε στην κοινωνία που ζούμε, να επωφεληθούμε από τις ευκαιρίες που προσφέρει, χωρίς να αφομοιωθούμε από αυτή. Ο φόβος απώλειας της ελληνικότητάς μας είναι αδικαιολόγητος.

Συμμερίζεστε την άποψη ότι όσον αφορά το θέμα της συμμετοχής σε δράσεις της τοπικής κοινωνίας διαγράφεται μια «αντίσταση» από πλευράς των συλλογικών φορέων και του Ελληνισμού γενικότερα, μια αντίσταση που δεν την βλέπει κανείς στον ελληνισμό σε άλλες ευρωπαϊκές  χώρες. Τελικά έχει να κάνει με το ό,τι ζούμε στη Γερμανία, έχει ευθύνη και η γερμανική πλευρά;

Δεν ξέρω αν είναι μια συνειδητή αντίσταση ή αν είναι απλώς αδιαφορία.
Νομίζω ότι υπάρχουν βαθύτερα αίτια, πρέπει να δει κανείς την εξέλιξη της ελληνικής μετανάστευσης από την αρχή της. Για πολλούς ήταν μια παροδική λύση, πάντα ήταν ζωντανή η επιθυμία της επιστροφής στην Ελλάδα, δηλ. μετά από 2-3 χρόνια στην ξενιτιά, και τώρα μετά από 2-3 γενιές οι Έλληνες έχουν ριζώσει εδώ κι ίσως δεν θέλουν να το παραδεχθούν ενδόμυχα.
Και τώρα που οι αποστάσεις έχουν εκμηδενιστεί, η Ελλάδα απέχει μόνο 2-3 ώρες από τη Γερμανία, και η ελευθερία εγκατάστασης σ΄ όλη την Ευρώπη έχει διευκολυνθεί, αυτή η μόνιμη προσωρινότητα έχει καταντήσει μια ψευδαίσθηση που ενισχύεται από τις περιστάσεις.

Εκτός ελάχιστων μεμονωμένων περιπτώσεων δεν αναφέρεται κανείς στην ανάγκη οι Έλληνες να αποκτήσουν και τη γερμανική υπηκοότητα;  Αντίθετα και πάλι με τη στάση του Ελληνισμού σ΄ άλλες χώρες της Ευρώπης. Πώς ερμηνεύετε τη στάση αυτή;

Για πολλές περιστάσεις σίγουρα χρησιμεύει να έχει κανείς και τη γερμανική υπηκοότητα. Το εργασιακό περιβάλλον έχει αλλάξει δραστικά, οι καταρτισμένοι αλλοδαποί έχουν άλλες ευκαιρίες στην αγορά εργασίας όταν είναι κάτοχοι της γερμανικής υπηκοότητας.
Και αφού ως Έλληνες δεν χάνουμε την υπηκοότητά μας, δεν είναι θέμα «συνείδησης» ούτε δίλημμα αν κάποιος αποφασίσει να πολιτογραφεί Γερμανός.
Εγώ προσωπικά δεν έχω αιτηθεί τη γερμανική υπηκοότητα.

Τελικά η Πολιτεία (Ελλάδα) δείχνει να έχει εγκαταλείψει το σχεδιασμό στρατηγικής για τον Ελληνισμό της διασποράς. Μπορεί και πρέπει ο Ελληνισμός να αποφασίσει για τα επόμενά βήματά του; Αν ναι, πώς θα γίνει αυτό; Μπορούν οι σημερινοί φορείς να αναλάβουν μια τέτοια κορυφαία πολιτική διαδικασία;
Δεν νομίζω ότι η πολιτεία είναι αρμόδια να οριοθετήσει τη στρατηγική για τη διασπορά, συχνά η Ελλάδα βρίσκεται τόσο μακριά από τους απόδημους, και με μακριά δεν εννοώ τις χιλιομετρικές αποστάσεις. Η απόσταση φαίνεται στα αφηγήματα των πολιτικών που κατά καιρούς επισκέπτονται το εξωτερικό.
Νομίζω ότι πρέπει οι απόδημοι να πάρουμε το τιμόνι στα χέρια μας και να προσδιορίσουμε εμείς τη στρατηγική, αλλά χρειαζόμαστε επίσης και μια δυναμική εκπροσώπηση απέναντι στη γερμανική πολιτεία, με συντονισμό των προσπαθειών μας. Μόνο ενωμένοι μπορούμε να διεκδικήσουμε πολλές φορές τα αυτονόητα. Πρέπει να είναι έκδηλο το ενδιαφέρον μας για τα δρώμενα της χώρας, να συμμετέχουμε ενεργά σε πολιτικό, πολιτιστικό, κοινωνικό επίπεδο, να ανοιχτούμε. Όλα αυτά είναι διαδικασίες που θέλουν χρόνο να ωριμάσουν, αλλά μόνο όφελος θα φέρουν.

Κι επειδή είναι επίκαιρο αυτές τις μέρες: Ένα ισχυρό λόμπι θα μπορούσε επικουρικά να ενισχύσει τις προσπάθειες στη (χαμένη) υπόθεση του ελληνικού διδακτηρίου.
Τελειώνοντας, επιτρέψτε μου να συμπληρώσω το εξής:
Το 2023 τα Τμήματα Ελληνικής Γλώσσας συμπληρώνουν 50 χρόνια παρουσίας στο Μόναχο. Οι συνάδελφοί μου από το Δ.Σ. και οι διάδοχοί μας θα συνεχίσουμε το έργο μας εθελοντικά και με το ίδιο αμείωτο μεράκι εξασφαλίζοντας ελληνική παιδεία στα Ελληνόπουλα της διασποράς. Αξίζει … για τα παιδιά μας.

Ευχαριστώ για την φιλοξενία.

Εμείς ευχαριστούμε για την ενδιαφέρουσα συζήτηση

Σημείωση : Η Μαίρη Ψαριάη ήταν Πρόεδρος μέχρι την περασμένη Κυριακή και τώρα αντιπρόεδρος του Συλλόγου. Η συνέντευξη δόθηκε όταν ήταν Πρόεδρος

Είστε η ποιο νέα Πρόεδρος ελληνικού εθνικοτοπικού συλλόγου στο Μόναχο. Τι είναι αυτό που σας δραστηριοποίησε στο σύλλογο. Αλλωστε πολλοί συνομήλικοί σας δεν δείχνουν το ανάλογο ενδιαφέρον.
Η αλήθεια είναι πως δεν χρειάστηκε να το σκεφτώ πολύ. Έχω μεγαλώσει μέσα σε αυτόν τον σύλλογο και τον νοιάζομαι. Δυστυχώς οι περισσότερο νέοι δεν ενδιαφέρονται πια για τους συλλόγους. Αν όμως όλοι αδιαφορούμε θα καταλήξουμε στην διάλυση των συλλόγων και αυτόματα στην αποξένωση. Οι σύλλογοι μας κρατούν ενωμένους και είναι ένας τρόπος μεταλαμπάδευσης των ηθών και εθίμων του τόπου μας!

Έχετε κάνει σκέψεις πως θα συμμετέχουν περισσότεροι νέοι στο σύλλογο.
Πολλές φορές. Aυτό είναι και ένα θέμα συζήτησης που έχουμε και με τους υπόλοιπους συλλόγους. Έχουμε κάτι κατά νου αλλά όλα στην ώρα τους.

H παρέα σας πως αντιμετωπίζει ότι έχετε ενεργό δράση σ έναν σύλλογο ;
Αδιάφορα θα έλεγα. Μας στηρίζει στις εκδηλώσεις μας αλλά ως εκεί.

Είστε ικανοποιημένοι από τη συμμετοχή των Ελασσονιτών στις δραστηριότητες του συλλόγου ;
Δυστυχώς όχι.  Αναλογικά είναι ελάχιστοι αυτοί που μας στηρίζουν στις δράσεις μας.

Με Έλληνες που ήρθαν από την Ελλάδα τα τελευταία χρόνια που εκδηλώθηκε η δημοσιονομική κρίση έχετε επικοινωνία;
Έχουμε ναι. Το τελευταίο διάστημα έχουν απευθυνθεί αρκετοί στον σύλλογό μας. Κυρίως για κατοικία και εργασία. Προσπαθούμε να βοηθάμε όσο μπορούμε όπως και οι υπόλοιποι σύλλογοι άλλωστε. 

Πιστεύετε ότι οι ελληνικοί σύλλογοι πρέπει να απευθύνονται με τις δράσεις τους αποκλειστικά σε Έλληνες ή να έχουν δράσεις και στην τοπική κοινωνία 
Όχι δεν θεωρώ ότι πρέπει να απευθύνονται αποκλείστηκα στους Έλληνες.. Πρέπει όλοι να έχουμε ως στόχο τις πολιτιστικές ανταλλαγές και συνεργασίες και να είμαστε ανοιχτοί σε ότι καινούργιο επακολουθεί.

Σας ενδιαφέρουν οι ευρωεκλογές ; Θα ψηφίσετε φέτος τον Μάιο ; Αν ναι θα ψηφίσετε γερμανικό ή ελληνικό κόμμα και γιατί.

Ναι θα ψηφίσω και θα ψηφίσω ελληνικό κόμμα. Θα ψηφίσω ελληνικό κόμμα γιατί πιστεύω ότι μπορεί και πρέπει να εκπροσωπήσει τα ελληνικά συμφέροντα.   

Έχετε γερμανική υπηκοότητα. Αν ναι ποιος ο λόγος που την πήρατε. Αν όχι σκέφτεστε στο μέλλον να τη ζητήσετε και γιατί  ;

Δεν έχω ακόμη αλλά ναι, θα την ζητήσω. Και το ίδιο θα πρότεινα να κάνουν όλοι όσοι ζούνε εδώ γιατί μόνο έτσι μπορούμε να είμαστε ενεργά μέλη αυτής της κοινωνίας και να συμβάλουμε στη διαμόρφωσή της με το δικαίωμα του εκλέγειν και εκλέγεσθαι.

Από «μικρός» στο χορευτικό , χρόνια στο ΔΣ, στο ΔΣ της Ομοσπονδίας Θρακικών Συλλόγων Ευρώπης, μέλος στο ΔΣ της Ελληνικής Κοινότητας και από πέρσι Πρόεδρος του Θρακικού Συλλόγου.
Άρα με την εμπειρία σας θα είστε από τους πιο κατάλληλους να μας απαντήσετε αν τελικά οι οργανωμένοι ελληνικοί  φορείς περνούν κάποια κρίση ή όχι ;

Σας ευχαριστώ για τα καλά σας λόγια κύριε Τάτση. Πιστεύω ότι όντως οι φορείς του Μονάχου περνούν κάποια κρίση.

 Ένα από τα ερωτήματα που θέτουμε στο πλαίσιο αυτού του διαλόγου που έχουμε ξεκινήσει είναι αν οι Θρακιώτες που ήρθαν από την Ελλάδα τα τελευταία χρόνια συμμετέχουν (αναλογικά) στις δράσεις του συλλόγου ;

Δυστυχώς δεν συμμετέχουν (αναλογικά) στις δράσεις του συλλόγου.

Και ποιοι πιστεύετε ότι είναι οι λόγοι ;

Οι λόγοι είναι πολλοί. Κάποιοι από αυτούς είναι 1. Οι Θρακιώτες που ήρθαν τα τελευταία χρόνια, λόγω  κρίσης, στην Γερμανία, ήρθαν για να βρούνε δουλειά, ένα καλύτερο αύριο. Είναι δύσκολο αυτό το ξεκίνημα για κάθε έναν, γι αυτό πιστεύω ότι δεν υπήρχε ο χρόνος για να ασχοληθούν με τον σύλλογο αλλά και με κάθε άλλο σύλλογο. 2. Οι περισσότεροι ήρθαν από κάποιο αστικό κέντρο (Αθήνα-Θεσσαλονίκηη) και γνωρίζουμε άλλοι ότι την παράδοση δεν την παρακολουθούσαν πολύ σε αυτά τα κέντρα. Έτσι λείπει και το ενδιαφέρον για να συμμετέχουν σε κάποιο σύλλογο. Φυσικά αυτό δεν ισχύει για όλους.

Συνήθως στο ερώτημα «γιατί να έρθουν οι νέοι σ έναν ελληνικό σύλλογο» η απάντηση είναι «η παράδοση, τα ήθη και έθιμα». Αρκούν όμως στο πέρασμα του χρόνου μόνο αυτά. Υπάρχει ανάγκη αλλαγής όσον αφορά τις δράσεις και αν ναι σε ποια κατεύθυνση.

Πιστεύω ότι δεν χρειάζεται κάποια αλλαγή και θα εξηγήσω το γιατί. Ο κάθε εθνικοτοπικός σύλλογος, όπως το λέει και η λέξη, έχει να κάνει με την παράδοση, τα ήθη και τα έθιμα. Και αυτό από μόνα τους είναι μια δύσκολη και σοβαρή δουλειά που τελεί ο κάθε σύλλογος. Δεν πρέπει και δεν μπορεί να αναλάβει άλλους ρόλους. Για όλα τα άλλα υπάρχουν άλλοι φορείς. Ο σύλλογος θα πρέπει να φέρνει κοντά τους συντοπίτες και να διδάσκει σωστά την παράδοση και την ιστορία του τόπου του.

Ο σύλλογος Θρακιωτών αν και (σχετικά) από τους νέους συλλόγους έχει μια πολλαπλή δράση, δηλ συμμετέχει ανέκαθεν σχεδόν σ όλες τις κοινές δράσεις του Ελληνισμού. Αυτό το γεγονός οφείλεται στα πρόσωπα που συμμετείχαν διαδοχικά στα ΔΣ ή είναι στην ιδιοσυγκρασία των Θρακιωτών η «συνεργασία»

Πιστεύω και τα δύο. Ανήκει στον χαρακτήρα του Θρακιώτη η συνεργασία και η εξωστρέφεια. Αλλά φυσικά εδώ στο Μόναχο είμαστε μια κοινωνία που γνωρίζονται όλοι και έτσι προσπαθούμε να βοηθήσουμε και να συνεργαστούμε με άλλους φορείς για το καλό της Ελληνικής παροικίας.

Στο Μόναχο έχουν αυξηθεί οι σύλλογοι και οι ομάδες που δραστηριοποιούνται σε διάφορους τομείς. Έχουμε μουσικό σύλλογο, χορωδίες, θεατρικές ομάδες κλπ . Τελικά υπάρχει ανάγκη ενοποίησης όλων των φορέων. Μπορεί να συνεχίζει το ρόλο αυτό να τον παίζει μια Κοινότητα ;

Δεν πιστεύω ότι χρειάζεται ενοποίηση όλων των φορέων, γιατί κάθε φορέας ασχολείτο με κάτι διαφορετικό και πρέπει να διατήρηση την ταυτότητα του. Δεν γίνεται και δεν χρειάζεται ενοποίηση, αλλά χρειάζεται μια Ελληνική Κοινότητα η οποία θα οργανώνη και θα συντονίζει κάποιες δραστηριότητες και γιατί όχι να στεγάσει όλους τους συλλόγους. Φυσικά θα πρέπει όμως να αλλάξει ο τρόπος λειτουργίας της Κοινότητας, σε σχέση με αυτόν που γνωρίζαμε μέχρι τώρα. Πρέπει να ακολουθήσει και να προσανατολιστεί σε ευρωπαϊκά πρότυπα. Να αποφύγει τα ελληνικά στερεότυπα.

Πείτε ποια δράση του συλλόγου σας έχει μείνει (διαχρονικά) έντονα στη μνήμη σας και κάποια από τις δράσεις που ετοιμάζετε το επόμενο διάστημα.

Η δράση που μου έχει μείνει ήταν πριν 2 χρόνια, όταν και φιλοξενήθηκαν οι πολιτιστικές εκδηλώσεις της Ομοσπονδίας Θρακικών Συλλόγων Ευρώπης για 3 φορά εδώ στο Μόναχο. Για τις μελλοντικές δραστηριότητες θα πρέπει να κάνω ιδιαίτερη αναφορά σε μια εκδήλωση. Στις 08. Ιουλίου θα μεταφερθεί η τύμβος του μεγάλου Θρακιώτη επιστήμονα, που έζησε και εργάστηκε στο πανεπιστήμιο του Μονάχου, Κων. Καραθεοδωρή, στο προαύλιο της εκκλησίας των Αγίων Πάντων. Με αυτόν τον τρόπο θέλουμε να τιμήσουμε έναν μεγάλο επιστήμονα αλλά και να διδαχτούμε από αυτόν.

Πιστεύετε ότι μπορεί σήμερα ένας Έλληνας που έχει μεγαλώσει στο Μόναχο και έχει φιλίες με συνομήλικους και άλλων εθνοτήτων ότι θα ερχόταν ευχάριστα σε μια εκδήλωση – χορό ενός ελληνικού εθνικοτοπικού συλλόγου ;  Μπορούμε να κάνουμε κάτι για την 3η και 4η πλέον γενιά ελλήνων στο Μόναχο ;

Φυσικά και μπορεί να έρθει και πιστεύω ότι έρχονται ευχάριστα σε τέτοιου είδους εκδήλωσης. Με αυτόν τον τρόπο δείχνουμε στους μη έλληνες την παράδοση μας. Και είναι όμορφο να τους δείχνουμε αλλά και να μας δείχνουμε κάτι από την παράδοση. Έτσι πρέπει να λειτουργούμε, να είμαστε ανοιχτοί σε κάθε τι καινούργιο.

Στο τέλος θα ήθελα να σας ευχαριστήσω για την ευκαιρία αυτής της συνέντευξης.

Εμείς ευχαριστούμε και καλή συνέχεια

Επανεκκίνηση του Συλλόγου Αιγαίου;  Διαπιστώνουμε το τελευταίο διάστημα μια έντονη κινητικότητα στο σύλλογό σας. Χορευτικό, κόσμος στην επέτειο απελευθέρωσης των νησιών του Βορείου Αιγαίου, ουσιαστική συμμετοχή στη φιλανθρωπική. Πού οφείλεται;

κ. Τάτση,
Αρχικά θα ήθελα να σας ευχαριστήσω και να σας συγχαρώ γι' αυτή σας την πρωτοβουλία να διερευνήσετε το παρόν και το μέλλον του οργανωμένου Ελληνισμού στο Μόναχο. Θεωρώ ότι η ενημέρωση που θα διαχυθεί, θα βοηθήσει και θα ενεργοποιήσει όλους μας. Μάλιστα, επειδή πιστεύω στη δύναμη των πολλών, θα πρότεινα και μία δέσμευση. Κάθε σύλλογος να δίνει το παρόν στις εκδηλώσεις των άλλων συλλόγων και να εκπροσωπείται με όσο το δυνατόν περισσότερα άτομα.
Σχετικά με την ερώτησή σας...
Μέλος του συλλόγου είμαι από την πρώτη χρονιά που ήρθα στο Μόναχο, το 2012. Πάντα ήμουν προβληματισμένος με τις δραστηριότητες του συλλόγου μας. Είχα την αίσθηση πως υστερεί σε πολιτιστικές και κοινωνικές δραστηριότητες.
Η αίσθηση αυτή όμως δεν ήταν μόνο δική μου, αλλά και όλου του Δ.Σ. Όμως, όπως κι εσείς γνωρίζετε, οι υποχρεώσεις όλων μας είναι πολλές. Οικογένεια, εργασία, δραστηριότητες και ο χρόνος περιορισμένος.
Ανέλαβα πρόεδρος τον προηγούμενο χρόνο και με τα υπόλοιπα μέλη του Δ.Σ. (τον κ. Ιωάννη Μωυσή, αντιπρόεδρο, την κ. Σταυρούλα Kling, ταμία, την κ. Άννα Κρασσά, γραμματέα, και μέλη τον κ. Μάκη Καρβούνη, τον κ. Στέλιο Κλάδο (τον οποίο θα ήθελα να ευχαριστήσω με την ευκαιρία για την ευγενική του συνεισφορά στις εκδηλώσεις του συλλόγου μας με πλούσια εδέσματα) και τον κ. Παντελή Παντελίδη, αποφασίσαμε πως θα πρέπει να ενισχύσουμε την παρουσία του συλλόγου μας στο Μόναχο μέσα από διάφορες δραστηριότητες, εκδηλώσεις, συνεργασίες. Δηλαδή να προσθέσουμε κάτι, επιπλέον σε αυτά που ήδη πραγματοποιούσε ο σύλλογός μας κάθε χρόνο.
Στο πλαίσιο αυτό οφείλονται αυτά που ήδη επισημάνατε στην ερώτησή σας και είναι τα ακόλουθα.
-Συμμετείχαμε στην έκθεση με θέμα «Τα αρχαιοελληνικά νομίσματα», που πραγματοποιήθηκε στο Haar.
-Τα μέλη του χορευτικού μας έλαβαν μέρος με παραδοσιακούς χορούς από τα νησιά του Βορείου Αιγαίου στον εορτασμό της επετείου της απελευθέρωσή τους, πέρα από την καθιερωμένη δοξολογία.
-Στην καθιερωμένη κοπή της πίτας για τη νέα χρονιά παρείχαμε ζωντανή μουσική για να διασκεδάσουν τα μέλη και οι φίλοι του συλλόγου μας.
-Τέλος, όλα τα μέλη του Δ.Σ. δεσμευθήκαμε να προσφέρει ο καθένας στη φιλανθρωπική εκδήλωση που διοργανώθηκε αυτό που μπορούσε, δηλαδή είτε σκευάσματα προς πώληση, είτε χρόνο για παρουσία στον τραπέζι του συλλόγου μας στην εκδήλωση. Κάποια από τα μέλη μας ανταποκρίθηκαν στο κάλεσμά μας και συμμετείχαν με χαρά. Τα ευχαριστώ θερμά γι’ αυτό!

Δεν γνωρίζουμε αν έχετε στοιχεία αλλά ο αριθμός των Ελλήνων που ζουν στο Μόναχο και κατάγονται από τα νησιά του Αιγαίου πρέπει να είναι συγκριτικά λίγα.  Έχει προοπτική ο σύλλογος με τον μικρό αριθμό; Πώς το αντιμετωπίζετε το θέμα; Έχετε και μέλη εκτός Αιγαίου;

Ο σύλλογός μας πράγματι αποτελείται από λίγα μέλη, επειδή η μετανάστευση από τα νησιά του Αιγαίου μας είναι, σχετικά με τα υπόλοιπα γεωγραφικά διαμερίσματα της χώρας μας, περιορισμένη.
Για το λόγο αυτό υπάρχει δυσκολία στο να βρεθούν άτομα που θα μπορούν να πλαισιώνουν δραστηριότητες του συλλόγου και να προσφέρουν τις υπηρεσίες τους σε αυτόν.
Ισχύει βέβαια και το «ουκ εν τω πολλώ το ευ».
Σύμφωνα όμως με το νέο καταστατικό μας μέλος του συλλόγου μας μπορεί να γίνει όποιος το επιθυμεί με μια απλή αίτηση.
Με αυτόν τον τρόπο προσδοκούμε τη διεύρυνση ώστε να βρεθούν νέα άτομα με όραμα, που θα δραστηριοποιηθούν και θα συμβάλλουν στην απρόσκοπτη πορεία του συλλόγου μας με τη βοήθεια πάντα και των παλαιότερων μελών.
Ο δικός μου ρόλος είναι μεταβατικός μια και η απόσπασή μου στο Ευρωπαϊκό Σχολείο Μονάχου λήγει τον Αύγουστο του 2021. Μετά θα πρέπει να επιστρέψω στην οργανική μου θέση στην Ελλάδα, οπότε και θα πρέπει να αναλάβει άλλο άτομο την ηγεσία του συλλόγου.
Δεν ξέρουμε αν γνωρίζετε ότι όταν ιδρύθηκε ο σύλλογος πριν τρεις περίπου δεκαετίες, ιδρύθηκε με πρωτοβουλία πολιτών για εθνικούς λόγους. Σας είναι συνειδητή μια τέτοια ευθύνη ή πλέον ο μόνος λόγος ύπαρξης  είναι ότι το βλέπετε σε πολιτιστικό και εθιμοτυπικό επίπεδο;
Κατ’ αρχάς θα ήθελα να σταθώ σε μια βασική επισήμανση.
Ο όρος «εθνικός» είναι ευρύτερος εννοιολογικά των όρων του πολιτισμού και των εθίμων. Επίσης θα ήθελα να επισημάνω την ευκρινή διάκριση ανάμεσα στο «εθνικός» και «εθνικιστικός».
Ως εκ τούτου συμφωνώ ότι η απαρχή του συλλόγου μας πραγματοποιήθηκε για εθνικούς λόγους. Αυτό σε καμιά περίπτωση δεν έρχεται σε αντίθεση με την περαιτέρω ενίσχυση πολιτιστικών και λοιπών λαογραφικών εκδηλώσεων. Άλλωστε για να υπάρχει πολιτισμός απαραίτητη προϋπόθεση είναι η ύπαρξη ενός έθνους που θα τον στηρίζει και θα τον εκπροσωπεί.
Καταληκτικά, η συνεργασία μας με άλλες πολιτιστικές ομάδες-φορείς θα βοηθήσει τόσο στη διατήρηση όσο και στην προβολή του συλλόγου μας μέσα από ουσιώδεις και οργανωμένες εκδηλώσεις.

Ποιος μπορεί να είναι ο ρόλος ενός ελληνικού συλλόγου στο Μόναχο και κατ’ επέκταση στη Γερμανία. Είστε – και δεν αναφερόμαστε μόνο στο δικό σας – ικανοποιημένος με τις δράσεις και τον τρόπο που λειτουργούν; Αν όχι, τι πρέπει ν’ αλλάξει;

Πολύ ενδιαφέρουσα και ουσιαστική η ερώτησή σας, κ. Τάτση.
Νομίζω πως θα πρέπει να γίνει ένας επαναπροσδιορισμός των σκοπών και στόχων της ύπαρξης των συλλόγων στο εξωτερικό. Στην περίπτωσή μας στο Μόναχο.
Προς Θεού δε μηδενίζω τις υφιστάμενες δραστηριότητες των συλλόγων!
Πολύ καλά τα γλέντια με την ευκαιρία γιορτών, συνετή η ανάμνηση διάφορων επετείων με δοξολογίες,  θαυμάσια η ύπαρξη των χορευτικών για δέσιμο-σύσφιξη μεγάλων αλλά και νέων (συγχαρητήρια σε όσους συλλόγους διαθέτουν τμήμα για μικρά παιδιά) με την παράδοση των περιοχών καταγωγής των γονέων.
Γιατί όμως να μαθαίνονται χοροί μόνο από μία συγκεκριμένη περιοχή της Ελλάδας; Δε θα ήθελα να είμαστε τοπικιστές.
Θεωρώ πως η εκμάθηση χορών από όλες τις γεωγραφικές περιοχές της Ελλάδας σε ομάδες συμπατριωτών μας και των παιδιών τους θα συμβάλλει στη σύσφιξη των σχέσεών μας αλλά και θα τρανώσει την αγάπη και για άλλες περιοχές της χώρας μας, εκτός του τόπου καταγωγής μας.
Η αναβίωση εθίμων και η γνωριμία αυτών σε νεαρότερα άτομα θα διατηρήσει τις παραδόσεις μας και θα κινήσει-τονώσει το ενδιαφέρον φίλων μας Γερμανών και για άλλες περιοχές της πατρίδας μας, πέρα από τις τουριστικά γνωστές.
Η διαφήμιση προϊόντων που παρασκευάζονται ή παράγονται σε διάφορες περιοχές της Ελλάδας μας θα συνέβαλε και στην ανάπτυξη του εμπορίου.
Π.χ. (Η ιδέα είναι του κ. Ιωάννη Μωυσή, παλαιότερου μέλους του συλλόγου μας και νυν αντιπροέδρου) η οργάνωση μιας έκθεσης προϊόντων από τις διάφορες περιοχές της Ελλάδας και η οποία θα απευθύνεται σε όλο τον πληθυσμό του Μονάχου, σε συνεργασία με όλους τους ελληνικούς συλλόγους (κάθε σύλλογος θα αναλάβει να οργανώσει τον ερχομό προϊόντων από την ανάλογη περιοχή της Ελλάδας) και η δυνατότητα παραγγελίας από τους επισκέπτες, ώστε μετά το τέλος της έκθεσης να έλθει συγκεκριμένη ποσότητα προϊόντων.
Η διαφήμιση συγκεκριμένων περιοχών, επιλεγμένων από κάθε σύλλογο χωριστά, (ονομασία, σύντομη ιστορία, επιφανείς προσωπικότητες, ήθη, έθιμα, δρώμενα) σε ολιγοήμερη έκθεση σε συνεργασία με το ελληνικό προξενείο αλλά και με ταξιδιωτικά γραφεία με την ανάλογη διαφήμιση από τοπικά μέσα (τηλεόραση, εφημερίδες, internet sites-blogs)
Η πρόσκληση επιφανών, αξιόλογων συμπολιτών μας με διακρίσεις σε διάφορους τομείς (μουσική, κινηματογράφος, τραγούδι, θέατρο, συγγραφή βιβλίων, εικονογράφηση) για κάποια εκδήλωση, οργάνωση συνάντησης χορωδιών από διάφορες περιοχές της χώρας μας σε συνεργασία με τον Δήμο Μονάχου, καθώς επίσης και η αποστολή στην Ελλάδα εκπροσώπων από τους συλλόγους του Μονάχου.
Αυτές και άλλες δραστηριότητες με διάθεση παραγωγικής συνεργασίας όλων των συλλόγων θα μπορούσαν να οργανώνονται και να τονίζουν την ύπαρξή μας στο Μόναχο και όχι μόνο. Θα μας έκαναν να λειτουργούμε ως πρεσβευτές της χώρας μας στη χώρα που ζούμε.
Το κλίμα είναι θετικό και εύκολα θα γίνονταν αποδεκτές τέτοιες ενέργειες.
Γνωρίζω βέβαια πως η οργάνωση τέτοιων δραστηριοτήτων απαιτεί και κόπο και χρόνο. Δε γνωρίζω, αν κάποια άτομα θα είχαν το χρόνο και αν θα μπορούσαν να προχωρήσουν στην υλοποίηση τέτοιων εκδηλώσεων και δραστηριοτήτων από μεράκι και μόνο. Ή αν θα μπορούσε το Ελληνικό προξενείο να διαθέσει κάποιο άτομο, ώστε να ασχολείται με την οργάνωση αυτών των δραστηριοτήτων.

Την εισροή Ελλήνων από την Ελλάδα τα τελευταία 10 σχεδόν χρόνια λόγω της δημοσιονομικής κρίσης την «νιώσατε» στο σύλλογό σας ;
Η απάντηση σε αυτό το ερώτημά σας είναι αρνητική.
Όπως αναφέρθηκα και σε προηγούμενη ερώτησή σας, η μετανάστευση από τα νησιά του Αιγαίου μας δεν είναι εκτεταμένη, ενδεχομένως εξαιτίας άλλων διεξόδων των κατοίκων των νησιών μας για την επίλυση των οικονομικών δυσκολιών που αντιμετωπίζουν. Οπότε δεν έχουμε αύξηση των μελών του συλλόγου μας από αυτόν τον παράγοντα.

Μύκονος, Ρόδος, Σαντορίνη, Κως, Πάρος, Νάξος νησιά του Αιγαίου που γεμίζουν τη θερινή περίοδο με Γερμανούς επισκέπτες. Είναι το πεδίο της προβολής του Αιγαίου ως τουριστικός προορισμός μια από τις δράσεις σας ;

Λέσβος, Λήμνος, Χίος, Ψαρά, Οινούσσες, Ικαρία με ιαματικά λουτρά, Καστελόριζο, Κάσος, Κάρπαθος, Σάμος…. θα συνέχιζα να απαριθμώ.
Ευχαριστώ πολύ που μου δίνετε την ευκαιρία να αναφερθώ σε μελλοντικές δραστηριότητες που προγραμματίζουμε.
Η ιδέα προτάθηκε πάλι από τον κ. Ιωάννη Μωυσή, με καταγωγή από τη Μυτιλήνη, (γνωστή ως Λέσβο) και η οποία έγινε ομόφωνα αποδεκτή από το Δ.Σ.
Στη Λέσβο, λοιπόν, έχουμε το μοναδικό στην Ελλάδα απολιθωμένο δάσος. Στα πλαίσια προβολής αυτής της μοναδικότητας προγραμματίζουμε να προσκαλέσουμε τον διευθυντή του Μουσείου απολιθωμένου δάσους στο Σίγρι της Λέσβου, που βρίσκεται στο δυτικό μέρος του νησιού, για μια σχετική ομιλία σε γερμανόφωνο κοινό. Η πρόταση αποτελεί ανοιχτή πρόσκληση για συνεργασία με άλλο σύλλογο.
Επιπλέον προγραμματίζουμε να εκδίδουμε κάθε χρόνο ημερολόγιο με χαρακτηριστικά μνημεία αρχαιολογικού ή άλλου ενδιαφέροντος από τα νησιά μας με στόχο να γνωστοποιήσουμε ομορφιές των Αιγαιοπελαγίτικων νησιών μας.
Στις αρχές Μαρτίου τιμούμε κάθε χρόνο την επέτειο της ενσωμάτωσης των Δωδεκανήσων με την Ελλάδα στο πνευματικό Κέντρο των Αγίων Πάντων. Φέτος η επέτειος διανθίστηκε με θεατρική παράσταση από μαθητές του Ευρωπαϊκού Σχολείου Μονάχου καθώς και με παραδοσιακούς χορούς από τα Δωδεκάνησα από το χορευτικό τμήμα του συλλόγου μας. Την επόμενη μέρα ακολούθησε δοξολογία στον ίδιο ναό συνοδευόμενη από παραδοσιακά εδέσματα (όλα ευγενική προσφορά του μέλους του συλλόγου μας κ. Στέλιου Κλάδου).
Τέλος, δε γνωρίζω πόσοι Έλληνες είναι ενήμεροι πως στην Καρλσρούη φιλοξενείται έκθεση, που θα διαρκέσει μέχρι τις 2 Ιουνίου 2019, με εκθέματα που έχουν έρθει από την Ελλάδα, μερικά από τα οποία μάλιστα εκτίθενται για πρώτη φορά εκτός αυτής. Η συσχέτιση της έκθεσης των αρχαιοτήτων στη Γερμανία είναι εμφανής. Η πρώτη ανασκαφή στην περιοχή των Μυκηνών έγινε από τον Γερμανό αρχαιολόγο Ερρίκο Σλήμαν. Η παρουσία της έκθεσης αυτής στη γερμανική πόλη θα πρέπει να διαφημιστεί σωστά, κι εδώ επικαλούμαι και τη δική σας συνεισφορά, ώστε να την επισκεφτούν όσο το δυνατόν περισσότεροι Γερμανοί -κι Έλληνες φυσικά-.
Έχω ενημερώσει σχετικά τους συλλόγους, ώστε να μπορέσουμε να διοργανώσουμε μονοήμερη εκδρομή και να απολαύσουμε κομμάτι της Ελληνικής ιστορίας μας στη Γερμανία.

Συμμετέχουν Γερμανοί στο χορευτικό συγκρότημα που έχετε ;

Η απάντηση στην ερώτησή σας είναι καταφατική.
Το χορευτικό του συλλόγου μας είναι ανοιχτό σε οποιονδήποτε αγαπά τους ελληνικούς παραδοσιακούς χορούς και θέλει να γίνει γνώστης, όχι μόνο του χορού, αλλά και της ιστορίας που βρίσκεται πίσω από αυτόν και φυσικά λαογραφικών πληροφοριών της περιοχής από την οποία αυτός προέρχεται.
Προϋπόθεση για να γίνει κανείς μέλος του χορευτικού είναι να είναι μέλος του συλλόγου. Υπό αυτήν την έννοια μπορούν να συμμετέχουν όχι μόνο Γερμανοί αλλά και όποιας άλλης εθνικότητας άτομα επιθυμούν.
Η ίδια η δασκάλα η κ. Silvia Sandow δεν είναι ελληνικής καταγωγής, όμως αγαπά τόσο πολύ αυτό που κάνει μαζί με τον σύζυγό της κ. Μάκη Καρβούνη. Το αισθητικό αποτέλεσμα των παραστάσεών τους με συγκινεί κάθε φορά που τους παρακολουθώ.

Οι ελληνικοί σύλλογοι ανά διαστήματα συγκεντρώνονται σε κοινές δράσεις.  Βλέπετε την ανάγκη για ενιαία έκφραση μέσω μιας πιο συγκεκριμένης οργανωτικής δομής π.χ. Κοινότητα ή πιστεύετε ότι ο σημερινός τρόπος αρκεί ;

Αναφέρθηκα αναλυτικά σε προηγούμενη ερώτησή σας, όπου έκανα εκτενή αναφορά σε ένα κοινό μέλλον όλων των συλλόγων.
Οραματίζομαι μια συλλογική προσπάθεια, από πολιτιστικές και όχι μόνο δραστηριότητες, δημιουργία «δια-συλλογικής» ερασιτεχνικής θεατρικής ομάδας και χορωδίας, οι οποίες θα μπορούν να συμμετέχουν στο κάλεσμα κάθε συλλόγου ξεχωριστά ή σε κοινές εκδηλώσεις στα πλαίσια επετείων, εθνικών ή μη.
Το αν θα ονομάζεται Κοινότητα ή κάπως αλλιώς δεν αποτελεί θέμα ουσίας και ούτε θα διαφοροποιήσει το στόχο.
Άλλωστε, ο λόγος του Μακρυγιάννη, του αγνού Έλληνα, «είμαστε στο εμείς» είναι διαχρονικός. Οι Έλληνες αν ενεργήσουν ως μια ομάδα δημιουργούν θαυμαστά πράγματα. Αν διασπαστούν σε κομμάτια, το αποτέλεσμα μπορεί να είναι ήσσονος σημασίας.

Έχετε ζήσει έντονα τη ζωή των συλλογικών φορέων στο Μόναχο ως πρόεδρος του Συλλόγου Κρητών  Μονάχου για πολλά χρόνια. Τώρα είστε Πρόεδρος του Παγκοσμίου Συμβουλίου Κρητών.  Σε ποιό συμπέρασμα καταλήγετε βλέποντας διαχρονικά τη διαδρομή των συλλόγων.

Πράγματι από την πρώτη στιγμή που ήρθα στο Μόναχο, ένιωσα την ανάγκη να βρεθώ με συμπατριώτες και συντοπίτες, για να μπορώ να συνεχίσω να “ ζω ” τα έθιμα του τόπου μου, αλλά και να ενημερώνομαι για συμβάντα της πατρίδας.

Ήταν η ίδια ανάγκη που αισθάνθηκαν οι 27 Κρήτες τον Απρίλιο του 1965 και ίδρυσαν το Κρητικό σύλλογο Μονάχου, τον παλαιότερο εθνικοτοπικό σύλλογο στη Γερμανία, και ίσως στην Ευρώπη ( εκτός Ελληνικών συνόρων ).

Έτσι ασχολήθηκα με τα κοινά, και ιδιαίτερα με τον Κρητικό σύλλογο,  του οποίου ήμουν και πρόεδρος  για περίπου 30 χρόνια.

Σήμερα, την εποχή της τεχνολογίας και της ταχύτητας, αυτές οι ανάγκες,  αν μου επιτρέπεται, είναι πλέον σε δεύτερη η ίσως και τρίτη θέση.

Η ανάγκη της επικοινωνίας και της συνοχής ανάμεσα στους ανθρώπους, έχει αντικατασταθεί από την “ διαδικτυακή “ επικοινωνία.

Έτσι πιστεύω ότι οι σύλλογοι μας περνούν μια “ κοινωνική κρίση “ όπως όλη 

η ανθρωπότητα.

Συγκρίνοντάς τους με τους συλλόγους και τους φορείς σε άλλες χώρες και Ηπείρους υπάρχουν διαφορές και ποιες είναι αυτές ;

Mε την τωρινή μου ιδιότητα ως πρόεδρος του Παγκοσμίου Συμβουλίου Κρητων, είχα την τύχη να ταξιδεύσω μέχρι και την μακρινή Αυστραλία.

Έτσι παρατήρησα ότι οι απόδημοι εκτός Ευρώπης, “ αφιερώνονται “  -η μάλλον είναι στόχος ζωής τους- στη διατήρηση (και παράδοση στις νέες γενιές), της πλούσιας πολιτιστικής κληρονομίας μας.

Γιατί η Παράδοση δεν είναι μουσειακό στοιχείο. Είναι η ζωντανή έκφραση ενός

Λαού, είναι η σύνδεση του χθες και του σήμερα, είναι η ταυτότητα του.

Είναι ένα δυναμικό στοιχείο, που παίρνοντας υλικό από το παρελθόν, έχει την  δύναμη να κτίσει το μέλλον.

Βέβαια, ίσως να παίζει και η μεγάλη απόσταση ένα ρόλο.

Γιατί η αλήθεια είναι ότι τους μεγαλύτερους πατριώτες, τους συνάντησα  στην Αμερική και Αυστραλία. Όσο ποιό μεγάλη η απόσταση, τόσο μεγαλύτερη η αγάπη τους και ο νόστος για την Μητέρα Πατρίδα.

Υπάρχει συνεπώς κρίση προσνατολισμό στους συλλόγους και τους οργανωμένους φορείς του Ελληνισμού  του Μονάχου και Γερμανίας;

Όπως είπα και προηγουμένως, οι ανάγκες της κοινωνίας μας έχουν  αλλάξει ριζικά.

Παρόλα αυτά, κάθε κοινωνία που εξελίσσεται, δεν απορρίπτει δεν πρέπει να απορρίπτει τα προηγούμενα στάδια που έχει πλέον ξεπεράσει, αλλά να τα ενσωματώνει διαφοροποιημένα και προσαρμοσμένα στη τρέχουσα κατάσταση, στα νέα δεδομένα και στις νέες απαιτήσεις.

Στο πνεύμα αυτό και οι Σύλλογοι θα πρέπει να θεωρήσουν τη διατήρηση της παράδοσης του τόπου τους, όχι μόνο μια διαδικασία που αρχίζει και τελειώνει

με επαναλαμβανόμενες οπτικοακουστικές και χορευτικές μιμητικές αναπαραστάσεις κάποιων στιγμών η και παλαιών εθίμων.

Πρέπει α αναπτύξουν πολύπλευρες δραστηριότητες επιμορφωτικού, κοινωνικού και προνομιακού χαραχτήρα.

Γιατί η παράδοση είναι η συνείδηση της ύπαρξης του παρελθόντος μέσα στο σήμερα.

Θα πρέπει δηλαδή οι Σύλλογοι να βρουν τη χρυσή τομή μεταξύ της προώθησης

και της διάχυσης στα μέλη τους, και στο ευρύτερο κοινωνικό περίγυρο, των πολιτιστικών  αξιών του τόπου τους με παράλληλη ενσωμάτωση αυτών στις νέες σύγχρονες κοινωνίες όπου ζουν.

Οι Κοινότητες με τη μορφή που τις γνωρίσαμε έχουν ολοκληρώσει την πορεία τους ;  Πρέπει και σε ποια κατεύθυνση να γίνουν διορθωτικές αλλαγές ; Και αν όντως δεν αποτελούν προοπτική δεν θα πρέπει να αναζητηθούν τρόποι για να καλυφθεί το κενό όσον αφορά την εναιάι έκφραση των οργανωμένων φορέων σε κεντρικά για το Ελληνισμό θέματα ;

Οι Κοινότητες είναι σημαντικό κομμάτι του ελληνισμού.

Είναι από τις πρώτες οργανωμένες παρουσίες των Αποδήμων με ισχυρές  εστίες συσπείρωσης.

Όμως στη τωρινή τους μορφή απομακρύνονται από την Ελληνική παροικία  και το αξιόλογο ανθρώπινο δυναμικό της, που θα μπορούσε να προσφέρει  πολλά στη κοινωνία μας.

Θεωρώ ότι ο ρόλος της Κοινότητας ανάμεσα στους συλλόγους,  πρέπει να είναι συντονιστικός και εποπτικός. 

Να εκπροσωπεί την Ελληνική παροικία στην τοπική κοινωνία σε πολιτικό επίπεδο, και ( να συνεργάζεται) χωρίς να επισκιάζει βέβαια η παρουσία του προξενείου μας και της Πρεσβείας.

Δηλαδή άνοιγμα προς τη γερμανική Κοινωνία. Με τον επαναπροσδιορισμό των στόχων τους θα μπορούσαν να αναλάβουν πρωτοβουλίες που αγγίζουν τα προβλήματα της σύγχρονης κοινωνίας.

Π.χ. Ενημέρωση, συμβουλές, όπως και βοήθεια ( συμπλήρωση εγγράφων, μεταφράσεις στους νέους μετανάστες κτλ ).

Σύνδεση με τους κατά τόπους επιστημονικούς φορείς ( Πανεπιστήμια, Επιμελητήρια, Τοπική Αυτοδιοίκηση ) τόσο από τον τόπο διαμονής, όσο και από το τόπο καταγωγής,  για την παροχή ειδικών γνώσεων σε επιμέρους θέματα.

Γιατί δυσκολεύονται οι σύλλογοι να ανοιχτούν στις τοπικές κοινωνίες. Δεν χρειάζεται, δεν μπορούν; Δεν θα τους ακολουθήσει ο Ελληνισμός ; Εσεις τι εμπειρία είχατε τόσο χρόνια ως Πρόεδρος του κρητικού συλλόγου ;

Eιλικρινά είναι δύσκολο να απαντήσω σε αυτή την ερώτηση και να προτείνω λύσεις σε κάθε ένα των Δ/Σ των συλλόγων. 

Πιστεύω ότι συντρέχουν διάφοροι λόγοι, που πρωτίστως για μεν την πρώτη γενιά έχει σχέση με την ημιμάθεια της Γερμανικής γλώσσας και έτσι οι δραστηριότητες απευθυνόταν κυρίως στους ημέτερους, αλλά επέτρεψε μου να χρεώσω  και μεγάλο μέρος της ευθύνης στην ίδια την γερμανική κοινωνία η οποία δεν μας αποδεχόταν στην πλειοψηφία της βλέποντας μας καμιά φορά ακόμα και σαν ξένο σώμα  „ Gastarbeiter „ .

Βεβαίως και υπερείχε η ιδέα της επιστροφής, παλιννόστησης  στην πατρίδα ( ήρθαμε σχεδόν όλοι για 2/3 χρόνια βλέπεις ). Οι Έλληνες μετανάστες δεν ένιωθαν την ανάγκη της ένταξης τους στην τοπική κοινωνία, γι αυτό στο μεγαλύτερο μέρος τους δεν έμαθαν καν Γερμανικά  

Και στο σημείο αυτό θέλω να τονίσω την διαφορετικότητα της ένταξης των Ελλήνων μεταναστών  στην Αμερικανική, η Αυστραλιανή κοινωνία η οποία σου δίνει αμέσως το διαβατήριο του κράτους και σε αντιμετωπίζει σαν ισότιμο πολίτη της. Βλέπεις αυτό θα αργήσει να εφαρμοστεί εδώ που ζούμε εμείς , αν και θα πρέπει να παραδεχτούμε ότι συνεχώς η πολιτική τους βελτιώνετε, μια που η  κοινωνία διαμορφώνεται σιγά σιγά σε πολιτισμική ( μεγαλώνει το  ποσοστό αλλοδαπών ) . Πιστεύω λοιπόν ότι σήμερα που αναλαμβάνουν  οι νέοι της δεύτερης και τρίτης γενιάς  την διοίκηση των συλλόγων, παιδιά που έχουν σπουδάσει εδώ, που έχουν φίλους και συμμαθητές από τα θρανία,  πρέπει να εντάξουν στα προγράμματα και τους στόχους τους πολιτιστικές ανταλλαγές και συνεργασίες. Θα πρέπει επίσης να υιοθετηθεί η διγλωσσία στις εκδηλώσεις μας. Ξέρεται στο μεταξύ διάστημα υπάρχουν εκατοντάδες παιδιά που προέρχονται από μεικτούς γάμους και των οποίων η ελληνομάθεια δεν είναι αρκετά καλή. Είμαι λοιπόν σίγουρος ότι και μπορούν και η ώρα έφτασε να κάνουμε αυτό το άνοιγμα ο Ελληνισμός σίγουρα θα τους ακολουθήσει. Προσωπικά καθ όλη τη διάρκεια της δικής μου ενασχόλησης με τον σύλλογο επεδίωκα να έχω πάντα μεταξύ των προσκεκλημένων μου Γερμανούς εκπρόσωπους της τοπικής κοινωνίας, αλλά και αρκετούς καλούς φίλους της πατρίδας μας. Θεωρούσα υποχρέωση να ανταποκρίνομαι  σε όλες της προσκλήσεις της πόλης και της κοινωνίας γενικότερα.   

Αν ένα ς νέος σας ρωτούσε αν θα πρέπει να πάρει και τη γερμανική υπηκοότητα τι θα του απαντούσατε και γιατι ;

Θα του απαντούσα αμέσως ΝΑΙ !!

Χωρίς δεύτερη σκέψη. Γιατί μόνο έτσι μπορούμε να αποκτήσουμε αυτό που λέμε ΛΟΜΠΙ .

Και αυτό λείπει από την Γερμανική κοινωνία.

Όταν είσαι ενεργό μέλος μιας κοινωνίας, και δεν εννοώ πολιτιστικά, αλλά πολιτικά, έχεις φωνή και λόγο.

Μπορείς να συμβάλεις ουσιαστικά στα δρώμενα της κοινωνίας που ζεις, να διαμορφώσεις το πολιτικό σκηνικό, να μπορείς να απαιτείς και να θέτεις “ βέτο”.

Πάρτε παράδειγμα τους Τούρκους.

Κατέχουν θέσεις και έχουν φωνή στα κέντρα των αποφάσεων, άμεσα.

Εμείς δυστυχώς ούτε ένα Δημοτικό σύμβουλο δεν εκλέξαμε.

Η πρωτοβουλία σας, δηλ. η δημιουργία ενός «φόρουμ» των Ελλήνων γιατρών στο Μόναχο χαιρετίστηκε από πολλούς.  Τελικά δυο χρόνια μετά ποια είναι η εκτίμησή σας . Είστε ικανοποιημέοι ;.  Πείτε μας για τις δράσεις σας.

Τουρλακίδου-Μοράκης:
Ο σκοπός της «Πρωτοβουλίας Ιατρών Μονάχου» ειναι μια συλλογική προσπάθεια που δεν απευθύνεται μόνο στους συναδέλφους του Μονάχου αλλά και της ευρύτερης περιοχής της Βαυαρίας.
Πρωταρχικός σκοπός της κίνησης αυτής είναι η γνωριμία μεταξύ όλων των συναδέλφων κατ’ αρχήν με απώτερο σκοπό την ανάληψη δράσεων που θα συναποφασισθούν από κοινού.
Βασική προϋπόθεση ήταν η κατάργηση των διαχωριστικών γραμμών ώστε να διασφαλιστεί ισότιμα η συμμετοχή όλων των μελών στην λήψη αποφάσεων.
Αυτό εκτιμούμε ότι έχει εξασφαλιστεί.
Όσον αφορά στους στόχους της πρωτοβουλίας είναι να συνεχίσουμε την επιμόρφωση που ξεκινήσαμε ήδη με επιτυχία η οποία έχει αναγνωριστεί από τους ιατρικούς φορείς και είναι αναγκαία για την ομαλή συνεργασία των γιατρών με τα ασφαλιστικά ταμεία. Μελλοντικά θα προκύψουν και άλλοι οι οποίοι θα συναποφασισθούν από τους συναδέλφους.

Αλήθεια έχουμε κάποιους αριθμούς, έστω και κατά προσέγγιση για τους ιατρούς αλλά και αυτούς που ανήκουν στους παραιατρικούς κλάδους  στο Μόναχο ;

Τουρλακίδου-Μοράκης:
Δεν έχουμε ακριβή γνώση του αριθμού των νεόφερτων συναδέλφων. Οπωσδήποτε ο αριθμός είναι σημαντικός με αυξητική τάση. Υπολογίζεται ότι είναι εκατοντάδες.

Ένα από τα θέματα που έχει αναδειχθεί από τότε που εκδηλώθηκε η δημοσιονομική κρίση στην πατρίδα μας είναι ότι «τα φωτεινά μυαλά» έφυγαν στα ξένα. Επιβεβαιώνεται κάτι τέτοιο και στο Μόναχο ; Αναλογικά δηλ ήρθαν αρκετοί ;

Μοράκης:

Αναμφισβήτητα η οικονομική κρίση στην Ελλάδα ενίσχυσε την μετανάστευση των Ελλήνων επιστημόνων στο εξωτερικό.
Λόγω όμως της δυνατότητας της ελεύθερης μετακίνησης και εγκατάστασης στην Ευρώπη είναι δύσκολο να γνωρίζει κανείς τους ακριβείς αριθμούς των νεόφερτων.
Από τις επαφές μας όμως με ασθενείς γνωρίζουμε πολλούς νέους οι οποίοι έχουν έλθει και οικογενειακώς για ένα νέο ξεκίνημα στο Μόναχο. Πολλοί έρχονται αφού έχουν εξασφαλίσει εργασία ήδη απο την Ελλάδα.

Γενικά τα θέματα που απασχολούν τους Έλληνες που ήρθαν τα τελευταία χρόνια διαφέρουν και σε ποιο σημείο από τα θέματα του υπόλοιπου Ελληνισμού ; Έχετε κάποια εικόνα με δεδομένα ότι πολλοί επισκέπτες των Ελλήνων ιατρών θα είναι και «νεομετανάστες» ή όχι ;

Μοράκης:
Εδώ οι διαφορές καθορίζονται με βάση τα ουσιαστικά και τυπικά προσόντα και είναι μεγάλες και μεταξύ αυτών των συμπατριωτών μας που ήλθαν πρόσφατα. Δηλαδή οι έχοντες εξειδίκευση ή οι γνώστες της γερμανικής η αγγλικής γλώσσας εντάσσονται πολύ πιό γρήγορα και πιό ψηλά στη αγορά εργασίας από αυτούς που δεν έχουν εξειδίκευση.
Πολλοί από τους μη εξειδικευμένους αναγκάζονται λόγω χαμηλών αμοιβών να μην μπορούν να ανταπεξέλθουν στην εύρεση κατοικίας ώστε η επιβίωση να είναι ασύμφορη για αυτό και αναγκάζονται να επιστρέψουν στην Ελλάδα .
Η διαφορά τους με τους πρωτομετανάστες εστιάζεται κυρίως στο μορφωτικό επίπεδο και στην κοινωνική διαστρωμάτωση. Αξιοσημείωτο είναι ότι το οικιστικό και γλωσσικό πρόβλημα είναι εξίσου σοβαρό και για τις δυο κατηγορίες.

Εσείς έχετε πολλά χρόνια στο Μόναχο, έχετε διατελέσει και Πρόεδρος της Λέσχης Ελλήνων Επιστημόνων Μονάχου.  Πιστεύετε ότι υπάρχει κρίση προσανατολισμού των ελληνικών συλλογικών φορέων στο Μόναχο και πιστεύετε ότι υπάρχει ανάγκη συντονισμού των συλλόγων και είναι αυτός ο ρόλος μιας Κοινότητας ;

Μοράκης:
Οπωσδήποτε ορισμένοι Σύλλογοι έχουν κρίση.
Προσωπικά πιστεύω ότι στους Έλληνες του εξωτερικού έχουν αλλάξει οι συναισθηματικοί δεσμοί όσο και οι προσωπικές τους ανάγκες σε σχέση με την επιλογή της μόνιμης κατοικίας τους και την σχολική εκπαίδευση των παιδιών τους.
Οι σύλλογοι πρέπει να βρουν νέες μορφες αμφίδρομης επικοινωνίας με τα μέλη τους ώστε να επιτελούνται οι σκοποί της ύπαρξης τους.

Ποιές θα μπορύσαν να ήταν αυτές ;

Αυτές μπορεί να είναι η συνεχής ενημέρωση για τα πολιτιστικά δρώμενα της περιοχής τους, ανταλλαγές απόψεων με τηλεδιασκέψεις, φιλοξενίες, κατασκηνώσεις η ανταλλαγές φιλοξενίας μεταξύ οικογενειών, τοπικών ιδρυμάτων, οργανισμών.
Για τους νεοφέρτους συμπατριώτες μας και κυρίως αυτούς που έχουν παιδιά, πρέπει να γίνεται ενημέρωση σε ένα κέντρο ενημέρωσης για τις νέες συνθήκες ζωής που επικρατούν εδώ. Σημαντικό και πρωτεύων ζήτημα είναι το εκπαιδευτικό που υπό κάποιες προϋποθέσεις ωφελεί τα παιδιά και σε πολλές περιπτώσεις τους δίνει τη δυνατότητα επιλογής τύπου σπουδών . Σε όλα τα παραπάνω αλλά και σε πολλά θέματα καθημερινότητας και ομαλής διαβίωσης στη νέα χώρα υποδοχής η Κοινότητα θα μπορούσε να παίξει σημαντικό ρόλο στο συντονισμό, στη στήριξη αλλά και στη συσπείρωση του ελληνικού στοιχείου υπό την προϋπόθεση ότι θα υπάρχει η αντίστοιχη στήριξη που θα παρέχεται από τους συλλόγους.

Σε μια εκδήλωση διασκέδασης  της πρωτοβουλίας ελλήνων ιατρών θα θέλατε να είναι και ιατροί ή φίλοι άλλων εθνοτήτων;

Τουρλακίδου-Μοράκης:
Θεωρούμε ότι είναι αυτονόητο σε μια ανοικτή εκδήλωση ψυχαγωγικού χαρακτήρα να είναι ευπρόσδεκτοι όλοι οι συνάδελφοι και φίλοι.

Αν σας ρωτούσε ένας νέος Έλληνας ποια η γνώμη σας στο να πάρει και την γερμανική υπηκοότητα τι θα απαντούσατε και γιατί ;

Μοράκης:
Για να αποκτηθεί η γερμανική υπηκοότητα, πρέπει να εκπληρωθούν κάποιες προϋποθέσεις έναντι του γερμανικού κράτους.
Ως γνωστόν η απόκτηση της δεν στερεί το δικαίωμα διατήρησης της ελληνικής.
Πλεονέκτημα ειναι το δικαίωμα να εργαστεί κανεις στο δημόσιο, να πολιτευθεί, ίσως να ανεβεί ψηλά στην ιεραρχία οργανισμών και επιχειρήσεων γερμανικών συμφερόντων.
Είναι όμως απόφαση καθαρά προσωπική.

Ο Ελληνισμός έχει πολλά χρόνια, από την εποχή που ίδρυσε το Ίδρυμα ΠΑΛΛΑΔΙΟΝ και την εποχή που δραστηριοποιήθηκε για την ανέγερση της ενορίας των Αγίων Πάντων για να σχεδιάσει κάτι μεγαλύτερο. Πιστεύετε ότι μπορεί ο Ελληνισμός ή ο φόβος της καχυποψίας υπερισχύει των όποιων στόχων και αυτό μας αφήνει στάσιμους ;

Μοράκης:
Τα παραδείγματα που αναφέρατε είναι πράγματι πολύ χρήσιμα για τον Ελληνισμό.
Πίσω από κάθε πρωτοβουλία βρίσκονται άνθρωποι που πιστεύουν και αγαπούν την δημιουργία.
Ισως εδώ να αναφέρουμε και στο ελληνικό σχολείο άσχετα με την εξέλιξη του.
Πιστεύω ότι ο ελληνισμός έχει χάσει αρκετά απ’ο τον δυναμισμό που γενικά τον διακρίνει.
Η πολιτικοοικονομική κρίση στην Ελλάδα έχει επηρεάσει και τους εδώ Έλληνες με αποτέλεσμα να μην δημιουργούνται κίνητρα και οράματα για υψηλούς στόχους.
Άρα υπάρχει πρόβλημα κοινωνικών αξιών και αυτό είναι φρένο στην εξέλιξη της κοινωνίας καθώς δεν υπάρχει εμπιστοσύνη.
Ανεξάρτητα όμως από το ότι συμβαίνει στην Ελλάδα, θα ξεφύγουμε από τη στασιμότητα μόνο όταν οι πρωτοβουλίες που έχουν προταθεί έχουν καλή προετοιμασία και στήριξη από τον Ελληνισμό.
Αυτό επιτυγχάνεται μόνο με διάλογο, υπομονή, διαφάνεια ώστε ο φόβος και η καχυποψία να αντικατασταθούν από εμπιστοσύνη και αισιοδοξία.

Η πρωτοβουλία ιατρών θα ικανοποιήσει την επιθυμία πολλών να αναλάβει σε διάφορους τομείς δράσεις  με αναφορά σ όλο τον Ελληνισμό ή θα περιοριστεί αποκλειστικά στους ιατρούς.

Τουρλακίδου-Μοράκης:
Στόχος είναι κάτι αρχήν να ασχοληθούμε και να επιλύσουμε θέματα που απασχολούν τον κλάδο μας. Οι περαιτέρω δράσεις μας σε άλλους τομείς πιθανόν να προκύψουν μετά από διάλογο που άλλωστε καθορίζουν και τις αποφάσεις μας.

Ο Σύλλογος Γονέων και Κηδεμόνων, από τους συλλόγους με μεγάλη ιστορία, αποτέλεσε τις πρώτες δεκαετίες της εργατικής μετανάστευσης όχι μόνο το μαζικότερο ελληνικό σύλλογο αλλά και τη βασική μήτρα στελεχών που στη συνέχεια δραστηριοποιήθηκαν σε συλλόγους, κοινωνικούς φορείς και κόμματα. Σήμερα, όπως και στους άλλους συλλόγους, η συμμετοχή είναι μικρή. Πως το ερμηνεύεται ;

Η ανάγκη για την εκπαίδευση και την απόκτηση παιδείας στον ελληνισμό οδήγησε στην δημιουργία αυτού του Συλλόγου που ταυτοχρόνως αποτέλεσε την αφετηρία άλλων  συλλόγων. 

Ο Σύλλογος Γονέων και Κηδεμόνων Μονάχου και Περιχώρων ιδρύθηκε το 1974 από τους γονείς μας. Ήταν την εποχή που άρχισαν να δημιουργούνται τα σχολεία στη μορφή που τα γνωρίζουμε σήμερα. 

Ο Σύλλογος επιδίωξε από την αρχή τη συσπείρωση όλων των γονέων στο Μόναχο και στα περίχωρα. Μεταξύ των στόχων του ήταν και παραμένει, η ενημέρωση, η συνεργασία, η υποστήριξη και η συμμετοχή στην επίλυση προβλημάτων των σχολείων που επισκέπτονται από Έλληνες μαθητές. 

Η συμμετοχή είναι όντως μικρότερη από παλιά, όπως και στους άλλους συλλόγους. Αυτό όμως στάθηκε αφορμή τον τελευταίο καιρό ο Σύλλογος μας να προσαρμοστεί στις συνθήκες, τις ανάγκες και τα ενδιαφέροντα της σύγχρονης εποχής. 

Μπορεί να μην γίνεται δημόσια τοποθέτηση αλλά και όλο περισσότερο ακούγεται η άποψη ότι πολλοί γονείς έχουν μειωμένη παρακολούθηση της μαθητικής πορείας των παιδιών τους συγκριτικά με το παρελθόν. Συμμερίζεστε την άποψη αυτή; Είναι και αυτός ένας λόγος της αποστασιοποίησης από το Σύλλογο ;

Είναι αλήθεια ότι η καθημερινότητα των γονέων σήμερα έχει αλλάξει. Παρόλα αυτά ο Σύλλογος μας δέχεται διαμαρτυρίες, ανησυχίες και προβλήματα τα οποία διερευνά καθώς και προσπαθεί να αναζητήσει άμεσες λύσεις γι' αυτά. Επίσης δέχεται και υλοποιεί αρκετές ιδέες/προτάσεις οι οποίες θα συμβάλουν στην καλύτερη λειτουργία του. 

Πιστεύουμε ότι ο Σύλλογος Γονέων και Κηδεμόνων αυτή την εποχή βιώνει μία ακμή και προσπαθούμε πάντα για το καλύτερο. 

Ο Σύλλογος Γονέων συμμετέχει σε δραστηριότητες των οργανωμένων φορέων του ελληνισμού. Τελευταία η "φιλανθρωπική" εκδήλωση. Βλέπετε αναγκαία μια τέτοια συμμετοχή ή αφήνει αδιάφορους τους γονείς το "ενιαία δράση των οργανωμέων φορέων του Ελληνισμού" ;

Βεβαίως και βλέπουμε αναγκαία και πολύτιμη μια τέτοια συμμετοχή και το κυριότερο είναι ότι εκτός από τους γονείς, είναι κάτι που το αγάπησαν και το "αγκάλιασαν" και οι μαθητές από την πρώτη στιγμή. Ο Σύλλογος Γονέων και Κηδεμόνων Μονάχου και Περιχώρων θα στηρίζει πάντα προσπάθειες και εκδηλώσεις τέτοιου χαρακτήρα . 

Έχετε εικόνα για το πόσοι μαθητές ήρθαν από το 2010, χρονιά που εκδηλώθηκε η δημοσιονομική κρίση στην πατρίδα μας, στα ελληνικά σχολεία του Μονάχου ;

Σίγουρα το 50% από τους γονείς των οποίων τα παιδιά φοιτούν αυτή τη στιγμή κυρίως στα Γυμνάσια και το λύκειο του Μονάχου, ανήκουν σε αυτή την κατηγορία. 

Με εξαίρεση τις ανησυχίες για το στεγαστικό πριν δυο χρόνια και τα κενά των εκπαιδευτικών υπάρχει η εικόνα μιας σχετικής "ηρεμίας" στην εκπαιδευτική κοινότητα. Τελικά όλα οδεύουν καλά ;

Εκτός το στεγαστικό πριν δύο χρόνια και τα κενά, τα οποία θέλω να σημειώσω από προσωπική εμπειρία ότι υπάρχουν και στα γερμανικά σχολεία (αναφέρομαι στις ελλείψεις εκπαιδευτικού προσωπικού), έχουμε να αντιμετωπίσουμε και άλλα προβλήματα. Με την κατάλληλη όμως συνεργασία που υπάρχει αυτή τη στιγμή ανάμεσα στον Σύλλογο Γονέων και Κηδεμόνων Μονάχου και Περιχώρων, την εκπαιδευτική κοινότητα της Βαυαρίας, καθώς επίσης και τους περισσότερους Συλλόγους Γονέων και κηδεμόνων των σχολικών μονάδων, ευελπιστούμε να λυθούν. 

Ποιοί είναι οι κεντρικοί στόχοι του Συλλόγου Γονέων στη φετινή χρονιά ;

Ο πιο βασικός στόχος του Συλλόγου Γονέων και Κηδεμόνων Μονάχου και Περιχώρων, είναι η επίλυση των προβλημάτων που υπάρχουν αυτή τη στιγμή στα σχολεία μας. 

Πέρα από αυτό όμως θέλοντας να υλοποιήσει ιδέες και προτάσεις γονέων και μαθητών, πραγματοποιεί μια σειρά εκδηλώσεων στις οποίες φυσικά είναι καλεσμένος όλος ο ελληνισμός του Μονάχου. 

Τέλη Μαρτίου ο Σύλλογος μας διοργανώνει Πασχαλινό Μπαζάρ στο οποίο θα συμμετέχουν σχεδόν όλοι οι Σύλλογοι Γονέων και Κηδεμόνων των σχολικών μονάδων σε συνεργασία με τους Συλλόγους Διδασκόντων τους. Πρωταγωνιστές φυσικά σε αυτή την εκδήλωση είναι οι μαθητές των Ελληνικών σχολείων του Μονάχου. Σε αυτό το σημείο θα θέλαμε να ευχαριστήσουμε τον Σύλλογο Ποντίων και την Ηπειρωτική Κοινότητα Μονάχου για την στήριξη και την βοήθειά τους. 

Ακόμα, θα πραγματοποιηθεί ομιλία μέσα Απριλίου στην οποία ψυχολόγος αφιλοκερδώς θα αναπτύξει το θέμα "σχολικός εκφοβισμός". 

Έπειτα από αυτό θα ακολουθήσουν και άλλες δράσεις οι οποίες θα κοινοποιηθούν εγκαίρως. 

Μια πονεμένη ιστορία αποτελεί το υπό ανέγερση σχολικό διδακτήριο στο Berg am Laim. Συμμερίζεστε ότι τελικά ο Ελληνισμός "κουράστηκε και απογοητεύτηκε " και αδιαφορεί για την εξέλιξή του ;

Ο Σύλλογος μας, επειδή τον αφορά άμεσα αυτό το ζήτημα, την περίοδο αυτή επιδιώκει διαλόγους και παρακολουθεί στενά τις εξελίξεις πάνω σε αυτό το θέμα. 

Ο Ελληνισμός έχει χρόνια να αναλάβει μια μεγάλη δράση στρατηγικής σημασίας (μετά την ίδρυση του Ιδρύματος και την ανέγερση των Αγίων Πάντων). Πιστεύετε, με την εικόνα που έχουν οι οργανωμένοι φορείς σήμερα, ότι θα μπορούσε ο οργανωμένος Ελληνισμός να τολμήσει κάτι νέο, θα συμμετείχε ο Ελληνισμός; 

Με την εικόνα που έχουν οι οργανωμένοι φορείς σήμερα, σίγουρα όχι. Άποψή μου είναι ότι υπάρχει ανάγκη ενός συντονιστικού οργάνου ανάμεσα στους συλλόγους, όπως και στο παρελθόν, κάτι που δυστυχώς τα τελευταία χρόνια λείπει. 

Έπειτα από ουσιώδη διάλογο και εκλογική διαδικασία θα πρέπει να δημιουργηθεί μία δυναμική Ελληνική Κοινότητα στο Μόναχο η οποία θα μπορεί να σταθεί αντάξια στις υποχρεώσεις της και στο σπουδαίο έργο που θα αναλάβει. 

Εαν αυτό είναι εφικτό, τότε όλα τα υπόλοιπα γίνονται. 

Είστε Πρόεδρος της μοναδικής ελληνικής οργάνωσης νέων (τώρα γίνεται μια προσπάθεια στους Ηπειρώτες) στο Μόναχο. Και μάλιστα με πολλές δραστηριότητες. Τι σημαίνει για σένα αυτό ; 

Αρχικά θα ήθελα ότι είναι μεγάλη μου τιμή να είμαι αυτή την στιγμή πρόεδρος της νεολαίας του Συλλόγου Ποντίων Μονάχου, ενός Συλλόγου που ειναι από τους πιο παλιούς ποντιακούς Συλλόγους της Γερμανίας. Αξίζει να σημειωθεί, πως όλοι οι Σύλλογοι του Μονάχου κάνουν ότι καλύτερο μπορούν για την δραστηριοποίηση τους. Χαίρομαι όμως ιδιαίτερα που ανήκω σε έναν Σύλλογο, ο οποίος δυναμικά εργάζεται με τα μέλη και την νεολαία του, προσπαθώντας όσο περισσότερο μπορεί να αναδείξει τον πολιτισμό των Ελλήνων του Πόντου. 

Είστε ικανοποιημένη από τον αριθμό των νέων που συμμετέχουν στο σύλλογο ; 

Είναι αξιοσημείωτο να βλέπεις τόσους πολλούς νέους να συμμετέχουν στις δραστηριότητες του Συλλόγου μας.

Εννοείται πως έχουμε αρκετά παιδιά, όμως θα χαιρόμασταν να είχαμε ακόμα περισσότερα. 

Έχετε κάνει σκέψεις πως θα συμμετέχουν περισσότεροι νέοι στο σύλλογο; 

Έχουμε κάνει πολλές συζητήσεις με το προεδρείο της νεολαίας και συνεχώς προσπαθούμε να τις μεταφέρουμε στα μέλη του Συλλόγου αλλά και στους εξωσυλλογικούς χώρους, όπως είναι για παράδειγμα στα σχολεία μας. Το μήνυμα που θέλουμε να στείλουμε είναι πως είμαστε εδώ, πως είμαστε ενεργοί και ο Σύλλογος Ποντίων Μονάχου υπάρχει. 

Η νεολαία των Ποντίων αριθμεί μια σειρά από δραστηριότητες. Μπορείτε να αναφέρετε τις βασικές σε κάθε χρονιά; 

Η πρώτη και βασική είναι η φιλανθρωπική εκδήλωση „Παιδιά βοηθούν Παιδιά“, η οποία κάθε χρόνο έχει και μεγαλύτερη επιτυχία. Έπειτα είναι ο χορός Νεολαίας, ο οποίος έχει ατονίσει τα τελευταία χρόνια, άλλα κάνουμε ότι καλύτερο μπορούμε, για να τον κρατήσουμε ζωντανό. 

Πέρα από αυτές τις δύο εκδηλώσεις της Νεολαίας υπάρχουν και δραστηριότητες που γίνονται από τον Σύλλογο για τα παιδιά, όπως είναι οι εκδρομές, οι συνδιασκέψεις Νεολαίας της ΟΣΕΠΕ και αρκετά άλλα. 

Η παρέα σας πως αντιμετωπίζει ότι έχετε ενεργή δράση σε έναν ελληνικό σύλλογο; 

Έχουν χαρεί ιδιαίτερα που αποφάσισα να ασχοληθώ με τον Σύλλογο. Νιώθουν περήφανη για μένα και φυσικά στηρίζουν όλη αυτή την νέα ενασχόληση και τη δράση μου. 

Με Έλληνες που ήρθαν από την Ελλάδα τα τελευταία χρόνια που εκδηλώθηκε η δημοσιονομική κρίση έχετε επικοινωνία; έρχονται στο σύλλογο ; 

Αρκετές φορές μας έχουν ψάξει ή επισκεφτεί οι λεγόμενοι „Nεομεταvάσtες“ και δείχνουν ενδιαφέρον για συμμετοχή. Δυστυχώς όμως δεν είναι πάντα σταθεροί. Φαντάζομαι ότι θα έχουν να αντιμετωπίζουν αρκετά άλλα προβλήματα στη νέα τους ζωή. Δεν σημαίνει όμως ότι δεν χαιρόμαστε να τους αγκαλιάζουμε στην οικογένεια μας που ονομάζεται Σύλλογος Ποντίων Μονάχου. 

Πιστεύετε ότι οι ελληνικοί σύλλογοι πρέπει να απευθύνονται με τις δράσεις τους αποκλειστικά σε Έλληνες ή να έχουν δράσεις και στην τοπική κοινωνία και γιατι ;   

Θεωρώ, ότι πρέπει να απευθυνόμαστε και στην τοπική κοινωνία από την στιγμή που ζούμε στο Μόναχο που μας φιλοξενεί. 

Σας ενδιαφέρουν οι ευρωεκλογές ; Θα ψηφίσετε φέτος τον Μάιο ; Αν ναι, θα ψηφίσετε γερμανικό ή ελληνικό κόμμα και γιατί. 

Είμαι 17 ετών και δεν έχω ακόμη δικαίωμα ψήφου. 

Έχετε γερμανική υπηκοότητα. Αν ναι ποιος ο λόγος που την πήρατε. Αν όχι θα την ζητούσατε ποτέ και γιατί ; 

Ναι, διότι την πήρα αυτομάτως από την στιγμή που γεννήθηκα στην Γερμανία. 

Είναι σημαντικό να συνεργάζονται οι σύλλογοι μεταξύ τους. Θα βοηθούσε σε κάτι ή όχι ; 

Εννοείται, έχουμε να χωρίσουμε κάτι; Όλοι Έλληνες είμαστε και όλοι οι Σύλλογοι που δραστηριοποιούμαστε στο εξωτερικό προσπαθούμε να αναδείξουμε τον πολιτισμό της χώρας μας. Η Ένωση και οι συνεργασίες μόνο επιτυχίες μπορούν να φέρουν. 

Συνήθως οι νέοι ερχονται αντιμέτωποι με τους μεγαλύτερους σε ηλικία και τις τυπικές διαδικασίες του καταστατικού, Εσείς είστε ευχαριστημένοι ή θα θέλατε περισσότερο αυτονομία της επιτροπής νεολαίας του Συλλόγου ;

Ευχαριστούμε το τωρινό Δ.Σ. του Συλλόγου μας, το οποίο έχει αποδείξει με τη στάση του, ότι για αυτούς εμείς η Νεολαία είμαστε σημαντικοί. Η συνεργασία μας είναι άψογη, καθώς μας βοηθάνε και μας στηρίζουν σε όλες τις προσπάθειες και τις επιλογές μας. 

Σε μια από τις πρόσφατες δημοσιεύσεις μας με θέμα «οι γυναίκες κατακτούν τους οργανωμένους φορείς του Ελληνισμού»  είχατε μια θέση ως επικεφαλής (Πρόεδρος) του Συλλόγου Επτανησίων. Εσείς όμως έχετε και δυναμική παρουσία γυναικών συνολικά στο ΔΣ. Τελικά πως είναι για μια γυναίκα με τις (συνήθως) επιπλέον εργασίες να είναι επικεφαλής ενός δραστήριου συλλόγου.

Είναι αλήθεια ότι στην πλειοψηφία του, το ΔΣ του συλλόγου μας αποτελείται από γυναίκες, γεγονός το οποίο είναι αρκετά θετικό σε μια σχετικά ανδροκρατούμενη κοινωνία, κυρίως για τις νεότερες γενιές.
Το να είσαι επικεφαλής ενός δραστήριου συλλόγου, όπως ο δικός μας, απαιτεί αρκετό χρόνο και κόπο από την καθημερινότητα.
Αυτό όμως δεν είναι πάντα εύκολο είτε είσαι γυναίκα είτε άνδρας, μιας και οι προσωπικές υποχρεώσεις συνεχώς τρέχουν.
Σίγουρα δεν είμαι μόνη μου σ΄αυτό, όλα τα μέλη του ΔΣ συμβάλλουν εξίσου στην διαχείρηση του συλλόγου.
Ο καθένας μας με τον τρόπο και τον χρόνο που μπορεί να διαθέσει, γιατί ας μην ξεχνάμε ότι η συμμετοχή στο σύλλογο είναι εθελοντική!

Είστε ένας σύλλογος που απευθύνεται σε μικρό σχετικά αριθμό Ελληνισμού καθώς τα επτάνησα δεν φαίνεται να έχουν πολλούς απόδημους στο Μόναχο. Έιστε ικανοποιημένοι από τη συμμετοχή των Επτανησίω ν στην δράσεις του συλλόγου.
Σκοπός του συλλόγου μας είναι η ανάδειξη και η προώθηση του επτανησιακού πολιτισμού με τα ήθη και έθιμά του.
Αυτό δε σημαίνει απαραίτητα ότι απευθυνόμαστε μόνο σε Επτανήσιους. Είναι αλήθεια ότι η πλειοψηφία του συλλόγου μας αποτελείται από άτομα από την υπόλοιπη Ελλάδα, αλλά και φιλέλληνες απ΄όλο τον κόσμο. Αυτό μας χαροποιεί ιδιαίτερα μιας και μ΄αυτόν τον τρόπο προβάλλεται ο πολιτισμός μας και εκτός των ελληνικών συνόρων.
Γενικότερα γνωρίζουμε ότι το δυναμικό των αποδήμων Επτανησίων στο Μόναχο δεν είναι τόσο μεγάλο όσο των άλλων εθιμοτυπικών συλλόγων, αλλά όπως ανέφερα και πριν η συμμετοχή στις δράσεις μας είναι εθελοντική, επομένως όλοι είναι ευπρόσδεκτοι.

Συνήθως στο ερώτημα «γιατί να έρθουν οι νέοι σ έναν ελληνικό σύλλογο» η απάντηση είναι «η παράδοση, τα ήθη και έθιμα». Αρκούν όμως στο πέρασμα του χρόνου μόνο αυτά. Υπάρχει ανάγκη αλλαγής όσον αφορά τις δράσεις και αν ναι σε ποια κατεύθυνση.
Αν και βασικό θεμέλιο των ελληνικών συλλόγων είναι η παράδοση, τα ήθη και τα έθιμα, αυτό δε σημαίνει ότι  είναι και οι μοναδικοί λόγοι για να συμμετέχει ένας νέος.  Διάφορες εκδηλώσεις που πραγματοποιούνται κατά καιρούς, όπως εκδηλώσεις ενημερωτικού περιεχομένου, φιλανθρωπικές εκδηλώσεις, σεμινάρια, ακόμα και εκδρομές , δίνουν την δυνατότητα στους συμμετέχοντες, νέους και μη, να διευρύνουν τους ορίζοντές τους, και γιατί όχι, να κάνουν και νέες γνωριμίες.
Σαφώς όπως εξελίσσονται οι  εποχές, έτσι με τον ίδιο τρόπο θα πρέπει να συμβαδίζουν και οι δράσεις μας.

Ο σύλλογός σας διακρίνεται για τη διάθεση που δείχνει για συνεργασία. Συμμετέχει και μάλιστα ουσιαστικά σε πολλές δράσεις άλλων φορέων. Πιστεύετε ότι υπάρχει ανάγκη συντονισμού των συλλόγων και είναι αυτός ο ρόλος μια Κοινότητας ;
Γενικότερα πιστεύουμε σαν σύλλογος ότι «η ισχύς εν τη ενώσει» .
Μπορεί κάθε σύλλογος να εκπροσωπεί διαφορετικές περιοχές της Ελλάδας, αλλά στην τελική αυτά που μας ενώνουν είναι περισσότερα από αυτά που μας χωρίζουν. Η δημιουργία ενός συντονιστικού οργάνου ανάμεσα στους συλλόγους είναι αναγκαία και πολύ σημαντική για την ομαλή και αρμονική συνύπαρξη όλων μας.

Πιστεύετε ότι μπορεί σήμερα ένας Ελληνας που έχει μεγαλώσει στο Μόναχο και έχει φιλίες με συνομίληκους και άλλων εθνοτήτων ότι θα ερχόταν ευχάριστα σε μια εκδήλωση – χορό ενός ελληνικού εθνικοτοπικού συλλόγου ;  Μπορούμε να κάνουμε κάτι περισσότερο για την 3η και 4η πλέον γενιά ελλήνων στο Μόναχο ;.
Η επαφή με τον ελληνικό πολιτισμό ξεκινάει από το σπίτι. 
Σίγουρα η συμμετοχή στις εκδηλώσεις μας, ενισχύει την ελληνική ταυτότητα. Κατά την γνώμη μου οι σύλλογοι, τουλάχιστον εδώ στο Μόναχο, είναι διαθέσιμοι να προσφέρουν ό,τι μπορούν σε όποιον έχει τη διάθεση να ασχοληθεί και να ενημερωθεί.

Αν και ένα Ίδρυμα εκ πρώτης όψεως δεν σχετίζεται με τους συλλογικούς φορείς, το ΠΑΛΛΑΔΙΟΝ έχει την ιδιαιτερότητα να έχει ιδρυθεί από συλλογικούς φορείς  και  ως εκ τούτου η Πρόεδρός του μπορεί να μας μεταφέρει σοβαρές εκτιμήσεις για την πορεία τους

.

Το Ίδρυμα ΠΑΛΛΑΔΙΟΝ είναι άμεσα συνδεδεμένο με τους ελληνικούς συλλογικούς φορείς του Μονάχου μια και αυτοί είναι οι Ιδρυτές του και ως εκ τούτου εκπροσωπεί το ίδιο έμμεσα, πολλές φορές μάλιστα και άμεσα, τα δικά τους ενδιαφέροντα, τους δικούς τους στόχους ενώ ταυτόχρονα δραστηροποιείται και με τη δική τους υποστήριξη.

Οι ελληνικοί συλλογικοί φορείς του Μονάχου ήταν στο παρελθόν, είναι μέχρι σήμερα και θα είναι και στα επόμενα χρόνια πολύ σημαντικοί για την ελληνική Ομογένεια. Ήδη από τα πρώτα χρόνια της ελληνικής μετανάστευσης στο Μόναχο ήταν αυτοί που αγκάλιασαν τον Έλληνα μετανάστη, του έδωσαν τον κατάλληλο χώρο, στο πλαίσιο του οποίου μπορούσε να εκφράσει τις επιθυμίες του, τα όνειρά του, τον καϋμό του και να αισθανθεί θαλπωρή και ασφάλεια.

Αλλά και μέχρι σήμερα οι ελληνικοί Σύλλογοι στο Μόναχο συνεχίζουν το αξιόλογο έργο τους. Με τις δράσεις τους παρέχουν στις νέες γενιές του Ελληνισμού δυνατότητες όχι μόνο να γνωριστούν μεταξύ τους αλλά και να καλλιεργήσουν την πρώτη τους γλώσσα καθώς επίσης να γνωρίσουν ήθη και έθιμα της πρώτης τους πατρίδας και ταυτόχρονα να τα βιώσουν ως κάτι το θετικό και το αξιόλογο τόσο γι αυτούς τους ίδιους όσο και για το άμεσο περιβάλλον τους. Αυτά στοιχεία, παράδοση, πρώτη γλώσσα και θετικά βιώματα, αποτελούν, όπως έχει διαπιστωθεί σε πολυάριθμες διεθνείς έρευνες, τις πιο βασικές και απαραίτητες προϋποθέσεις για μια θετική ανάπτυξη της ταυτότητάς τους και της όλης συναισθηματικής τους εξέλιξης. Ταυτόχρονα οι ελληνικοί Σύλλογοι συνεχίζουν να παρέχουν στις παλαιότερες γενιές μέχρι σήμερα ένα κομμάτι της πατρίδας τους, πράγμα που όσο περνούν τα χρόνια γίνεται γι’ αυτούς ακόμη πιο σημαντικό και απαραίτητο.

Τελικά κυρία Τριάρχη υπάρχει πρόβλημα συσπείρωσης και δράσης των ελληνικών συλλογικών φορέων. Από την εμπειρία που έχετε από το 2012 που αναλάβατε  την Προεδρία του ΔΣ του Ιδρύματος ποια είναι η εκτίμησή σας; Οπισθοχώρηση, στασιμότητα ή πρόοδος ;

Δεν θα μπορούσα να ισχυριστώ ότι έχω διαπιστώσει σ’ αυτά τα τελευταία 7 χρόνια συχνά προβλήματα «συσπείρωσης και δράσης των ελληνικών συλλογικών φορέων». Εξάλλου αρκεί μια ματιά στις ανακοινώσεις και στις φωτογραφίες που δημοσιεύονται συνεχώς στον «Δορυφόρο», σχετικά με τις δράσεις των διαφόρων συλλόγων στο Μόναχο, για να πεισθεί κανείς για το αντίθετο. Αν πριν από 10 χρόνια παρουσίαζαν οι Σύλλογοι πολύ μεγαλύτερη δράση, συχνότητα, ποιότητα, συμμετοχή, δεν το γνωρίζω. Αυτό όμως που θα μπορούσε κανείς να υποστηρίξει είναι ότι δεν διαπιστώνεται εξέλιξη στον χώρο αυτό, ότι οι δράσεις των Συλλόγων δεν ανταποκρίνονται πάντα σε μεγάλο βαθμό στις προσδοκίες των νέων και γιατί όχι στις προκλήσεις των αλλαγών που ζούμε. 

Συμμερίζεστε την άποψη ότι όσον αφορά το θέμα της συμμετοχής σε δράσεις της τοπικής κοινωνίας διαγράφεται μια «αντίσταση» από πλευράς των συλλογικών φορέων και του Ελληνισμού γενικότερα , μια αντίσταση που δεν την βλέπει κανείς στον ελληνισμό σε άλλες ευρωπαϊκές  χώρες. Τελικά έχει να κάνει με το ότι ζούμε στη Γερμανία, έχει ευθύνη και η γερμανική πλευρά ; 

Δεν μπορώ να γνωρίζω τι συμβαίνει στον Ελληνισμό άλλων ευρωπαϊκών χωρών. Αυτό, όμως, που έχω διαπιστώσει στη δική μας ελληνική παροικία ιδιαίτερα τα τελευταία χρόνια είναι ότι όταν ζητηθεί σωστά η συμμετοχή του Ελληνισμού του Μονάχου σε μια κοινή δράση, όταν προσεγγίσει, αγγίξει κανείς με τον κατάλληλο τρόπο τα ενδιαφέροντά του, υπάρχει έντονη και αποτελεσματική ανταπόκριση. Χαρακτηριστικό παράδειγμα, -θέλω να ισχυριστώ ότι δεν είναι η εξαίρεση- αποτελεί τα τελευταία χρόνια η μεγάλη αποδοχή της πρωτοβουλίας του «Δορυφόρου» για ένα συγκεκριμένο φιλανθρωπικό σκοπό και ιδιαίτερα αυτή του περασμένου Δεκεμβρίου. 

Τι γίνεται όμως με την τρίτη και τέταρτη γενιά η οποία νιώθει μεν ότι είναι Έλληνες αλλά δεν βρίσκει αναφορά στις δράσεις ή αν τη βρίσκει, τότε αυτή είναι περιστασιακή. Κάνουμε εμείς κάτι λάθος ή είναι απλά μια φυσιολογική εξέλιξη που πρέπει να την αποδεχτούμε ως δεδομένο

Εδώ αγγίζετε ένα από τα σοβαρά προβλήματα, που παρουσιάζει η ελληνική Ομογένεια και εδώ πρέπει να εστιάσουμε όλοι από κοινού την προσοχή και το ενδιαφέρον μας. Ενώ παρατηρείται ποσοτικά μια αρκετά ικανοποιητική δραστηριοποίηση των συλλογικών φορέων, ποιοτικά διαπιστώνεται ότι τις περισσότερες φορές προσεγγίζονται σε πολύ μικρό ποσοστό τα ενδιαφέροντα, οι αναζητήσεις και οι ανησυχίες που έχουν οι νέες γενιές των Ελλήνων στο Μόναχο. Δεν ξέρω αν πρόκειται για «μια φυσιολογική εξέλιξη». Παραμένει σίγουρα αναμφισβήτητο ότι τα ενδιαφέροντα, οι προσδοκίες και οι τρόποι συμπεριφοράς της νέας γενιάς, τόσο των νέων που γεννήθηκαν και μεγάλωσαν στο γερμανικό περιβάλλον όσο και αυτών που ήρθαν τα τελευταία χρόνια από την Ελλάδα, δεν ταυτίζονται με αυτά της πρώτης ή ακόμη και της δεύτερης γενιάς των Ελλήνων μεταναστών. Ναι, αυτό είναι κάτι πολύ φυσιολογικό και αναμενόμενο. Θα ήταν καλό να γίνει ανακατάταξη των στόχων και των δράσεων των συλλογικών φορέων σύμφωνα με τα νέα δεδομένα. 

Δηλαδή πώς το σκέφτεστε;

Η λύση του συγκεκριμένου προβλήματος προϋποθέτει κοινή αντιμετώπιση όλων των συλλογικών φορέων της ελληνικής Ομογένειας στο Μόναχο και είναι αναγκαίο να στηριχθεί και να λάβει υπόψη πολλούς παράγοντες. Είμαι της γνώμης ότι θα πρέπει στα επόμενα χρόνια να βρεθούν νέοι δρόμοι, που θα μας οδηγήσουν να είμαστε σε θέση αγγίζοντας τα ενδιαφέροντα της ελληνικής νεολαίας του Μονάχου να περάσουμε σε αυτήν μηνύματα του ελληνικού πολιτισμού και της ελληνικής παράδοσης και της αξίας τους, πράγμα που όπως ανέφερα προηγουμένως είναι απαραίτητο για τη θετική ανάπτυξη της προσωπικότητάς του.

Σημαντικό ακόμη είναι να κατορθώσουμε να αφυπνίσουμε το ενδιαφέρον των νέων για τη συμμετοχή τους σε μια ελληνική κοινωνική και ιδιαίτερα πολιτική εκπροσώπηση στη χώρα στην οποία ζουν. Εδώ, θα πρέπει να παίξει το Ίδρυμα Παλλάδιον ένα σημαντικό ρόλο. Θα μπορούσε, για παράδειγμα, να πραγματοποιήσει διάφορες μελέτες με τις οποίες να διευρευνηθούν τα ενδιαφέροντα και οι σκέψεις των νέων Ελλήνων. Θα μπορούσε ακόμη να συγκαλέσει τους συλλογικούς φορείς και να δημιουργήσει μια ομάδα εργασίας με αντιπροσώπους τους, η οποία με βάση τα πορίσματα αυτών των μελετών να κάνει προτάσεις νέων δράσεων.

Το Ίδρυμα ΠΑΛΛΑΔΙΟΝ ήρθε ίσως από τους πρώτους αντιμέτωπο με τα fake news . Ταυτίστηκε με την πρόοδο της ανέγερσης του σχολικού διδακτηρίου αν και δεν είχε απολύτως καμία ευθύνη μ’ αυτό (με την ανέγερση). 

Είναι όντως μια «πονεμένη» ιστορία, το θέμα στο οποίο αναφέρεστε, μια ιστορία συνδεδεμένη με απογοητεύσεις, παρεξηγήσεις και άλλα έντονα συναισθήματα, που σκίαζε το Ίδρυμα Παλλάδιον για αρκετά χρόνια. Συχνά γίνεται ακόμη και σήμερα αναφορά στο ιδρυτικό κεφάλαιο, το οποίο συγκεντρώθηκε και με οικονομική συμβολή του ίδιου του Ελληνισμού του Μονάχου. Το ποσό αυτό ήταν απαραίτητο για τη σύσταση του Ιδρύματος –και όχι για την ανέργεση του σχολικού κτηρίου- και διαφυλάσσεται ακόμη ακέραιο, όπως απαιτεί η αντίστοιχη βαυαρική νομοθεσία για τα Ιδρύματα. Οι δράσεις του Ιδρύματος είναι αυτοχρηματοδοτούμενες και πραγματοποιούνται με την οικονομική υποστήριξη χορηγών.

Αν θέλουμε να μείνουμε όμως στα γεγονότα, θα πρέπει να τονίσουμε ότι το Παλλάδιον ανταποκρίθηκε με επιτυχία στον αρχικό στόχο ίδρυσής του. Διαβάζοντας τα αντίστοιχα έγγραφα του Αρχείου του Ιδρύματος διαπιστώνει κανείς ότι η εύρεση και η αγορά του οικοπέδου για την ανέγερση του ελληνικού σχολικού διδακτηρίου στο Μόναχο πραγματοποιήθηκαν κυρίως μέσω των ενεργειών του τότε ΔΣ και του ΣΙ του Ιδρύματος σε συνεργασία με την Ελληνική Κοινότητα, το Γενικό Προξενείο και την Εκκλησία και άλλους ελληνικούς φορείς. Όλοι γνωρίζουμε ότι στη συνέχεια έγιναν πολλές λανθασμένες κινήσεις αλλά χωρίς αμφιβολία γι’ αυτές δεν ευθύνεται το Ίδρυμα, αφού μετά την αγορά του οικοπέδου το 2001 δεν του δόθηκε ποτέ η ευκαιρία να συμμετέχει ενεργητικά στις μετέπειτα διαδικασίες ανέγερσης του σχολικού κτηρίου. 

Εντούτοις, πιστεύω ότι είναι πλέον καιρός να γίνει γνωστό στην ελληνική Ομογένεια του Μονάχου ότι ναι μεν η κινητήρια δύναμη της σύστασης του Ιδρύματος Παλλάδιον ήταν η επιθυμία των Ελλήνων του Μονάχου ν΄αποκτήσει ένα δικό τους ελληνικό σχολικό διδακτήριο, το οποίο οι ίδιοι του δώσαν το όνομα ΠΑΛΛΑΔΙΟΝ. Ταυτόχρονα όμως θέλησαν, σύμφωνα με το καταστατικό του Ιδρύματος, να ιδρύσουν έναν επίσημο φορέα, ο οποίος θα είναι σε θέση από τη μια πλευρά να στηρίζει ουσιαστικά την αγωγή και μόρφωση των Ελληνοπαίδων στο Μόναχο, από την άλλη πλευρά να φροντίζει για την προώθηση της ελληνικής γλώσσας και του ελληνικού πολιτισμού στη Βαυαρία. Αυτοί είναι και οι κεντρικοί στόχοι του Ιδρύματος Παλλάδιον. Για την επίτευξη αυτών των στόχων δραστηροποιείται το Παλλάδιον εδώ και χρόνια σε πολλούς τομείς και πραγματοποιεί διάφορες εκδηλώσεις, όπως συναντήσεις-συζητήσεις γονέων και εκπαιδευτικών, προγράμματα υποτροφιών Ελλήνων νέων, επιμορφώσεις Ελλήνων και Βαυαρών εκπαιδευτικών, ανταλλαγές επισκέψεων Ελλήνων και Βαυαρών μαθητών, προγράμματα συνεργασίας μεταξύ ελληνικών και βαυαρικών Σχολείων, λογοτεχνικά βραδινά, εκθέσεις έργων Ελλήνων ζωγράφων, συναυλίες ελληνικής μουσικής, διαλέξεις και ημερίδες (www.stiftungpalladion.org). 

Το χρειάζεται ο Ελληνισμός το ΠΑΛΛΑΔΙΟΝ και γιατί και σε ποια κατεύθυνση;

Το Ίδρυμα Παλλάδιον, όπως γνωρίζετε είναι το μοναδικό ελληνικό Ίδρυμα στο εξωτερικό, που συστάθηκε από τους ίδιους τους Έλληνες μετανάστες. Και εδώ έγκειται το μεγάλο δυναμικό που κρύβει μέσα του. Επειδή ακριβώς είναι δημιούργημα του Ελληνισμού του Μονάχου εκπροσωπεί τα ενδιαφέροντα και τις ανάγκες του και ταυτόχρονα έχει την υποστήριξη όλων των συλλογικών φορέων και όχι μόνο μιας συγκεκριμένης ή μεμονωμένης ομάδας Ελλήνων. Από την άλλη, δεν είναι απλά ένας σύλλογος αλλά ένα Ίδρυμα και ως Ίδρυμα του παρέχεται ένα μεγάλο βεληνεκές διασυνδέσεων με υπηρεσίες και φορείς και μπορεί να έχει ένα ευρύ πλαίσιο δυνατοτήτων δράσεων τόσο στον γερμανικό όσο και στον ελληνικό χώρο. Δεν υπάρχει αμφιβολία ότι ο Ελληνισμός του Μονάχου χρειάζεται το Ίδρυμα Παλλάδιον. Μέσω αυτού του φορέα μπορεί να εκφράσει επίσημα τις σκέψεις του, να προσεγγίσει χώρους και να επιδιώκει να επιτευχθούν στόχοι, που μέσω συλλόγων δεν είναι δυνατόν να πραγματοποιηθούν. 

Σ ευχαριστούμε πολύ !

Πρόσφατα Πρόεδρος του Συλλόγου Κρητών . Τι σημαίνει για εσάς να ηγείστε ενός από τις παλαιότερους ελληνικούς συλλόγους στο Μόναχο ;

Το να είσαι μέλος στο ΔΣ του Κρητικού συλλόγου Μονάχου σημαίνει πρωτίστως τιμή και ευθύνη. Σημαίνει όρεξη  για δουλειά και προσφορά.

Το σημαντικότερο όμως είναι να μπορέσουμε όλοι μαζί μέσα από τον Κρητικό σύλλογο, τον αρχαιότερο Ελληνικό εθνικοτοπικό σύλλογο της Γερμανίας, να προσφέρουμε για τη Κρήτη και την Ελλάδα μας και για τους συμπατριώτες μας που ζουν στη πόλη μας.

Οι συνάδελφοί μου στο ΔΣ έχουν την ίδια δίψα για προσφορά με εμένα, οπότε είμαι σίγουρος ότι βρισκόμαστε σε πάρα πολύ καλό δρόμο. 

Οι κρήτες είναι συγκρίνοντας με Ηπειρώτες, Πόντιους κλπ αρκετά λιγότεροι στο Μόναχο. Eίστε ικανοποιημένος από τη συμμετοχή τους (όχι μόνο των μελών) στις δραστηριότητες  του Συλλόγου ;

Όντως είμαστε λιγότεροι. Προσπαθούμε όμως να διοργανώνουμε διάφορα ώστε να υπάρχει το ενδιαφέρον για συμμετοχή στις εκδηλώσεις μας και από άλλους συμπατριώτες μας.

Θέλουμε να προβάλουμε το νησί μας σε όλους. Ευτυχώς η Κρήτη, όπως και όλη η Ελλάδα μας, είναι ευλογημένος τόπος και μπορείς να μεταφέρεις και να δείξεις αρκετά στον κόσμο. Όπως για παράδειγμα θέματα που έχουν να κάνουν με τον πολιτισμό μας, με την πολιτιστική μας κληρονομιά γενικότερα, με την κρητική διατροφή ή με τον τουρισμό και τα πανέμορφα τοπία της Κρήτης.

Για να συμμετέχει λοιπόν ο κόσμος πρέπει να προσφέρεις και ενδιαφέρων δράσεις.

Με πρωτοβουλία του συλλόγου μας η περιφέρεια Κρήτης θα βρίσκεται για πρώτη φορά με τουριστικό περίπτερο στην έκθεση τουρισμού τον Φλεβάρη του 2019 στο Μόναχο.

 Έχουμε λοιπόν την ευκαιρία με αυτή τη δράση να προβάλουμε τουριστικά τον τόπο μας.

Τον Μάιο του 2019 ο Σύλλογός μας σε συνεργασία με το αρχαιολογικό μουσείο Ηρακλείου, προγραμματίζει διάλεξη η οποία θα πραγματοποιηθεί στο Μόναχο με την Διευθύντρια του μουσείου, όπου θα παρουσιάσει τα εκθέματα που βρίσκονται στο αρχαιολογικό μουσείο και θα μεταφέρει στους επισκέπτες, Έλληνες και Γερμανούς, πτυχές του μινωικού πολιτισμού.

Σύλλογοι Κρητών Γερμανίας και Ελβετίας προγραμματίζουμε φεστιβάλ Κρητικών χορών, με προβολή της παραδοσιακής κρητικής μουσικής, για το 2019.

Ακόμα υπάρχει η σκέψη σε συνεργασία με το παγκόσμιο συμβούλιο Κρητών, να παρουσιαστούν και άλλα κομμάτια της πολιτιστικής μας κληρονομιάς.

Σε όλα τα παραπάνω και στις προβολές του συλλόγου μας, έχουμε τα μέλη μας και τους πάρα πολλούς φίλους του συλλόγου μας που συμμετέχουν ενεργά, προσφέροντας από το χρόνο τους αλλά στηρίζοντας και οικονομικά το σύλλογό μας. Είμαστε πάρα πολύ ευχαριστημένοι από τη συμμετοχή όλων τους οποίους ευχαριστούμε και ελπίζουμε να εκπληρώνονται οι προσδοκίες τους. 

Τελικά αποτελεί ανάγκη η ύπαρξη συλλογικών φορέων στον απόδημο ; Ποια η διαφορά αν ένας ιδιώτης διοργάνωνε μια μουσικοχορευτική εκδήλωση ή μαθηματα χορού;

Πιστεύουμε ότι ναι. Σίγουρα οι ανάγκες και οι λόγοι για τους οποίους κάποιος παλαιότερα συμμετείχε σε ένα σύλλογο έχουν αλλάξει. Θα πρέπει λοιπόν και εμείς στους συλλόγους μας να προσαρμοστούμε σε αυτές τις αλλαγές χωρίς να χάνουμε το στόχο και το λόγο ύπαρξης των συλλόγων από τα μάτια μας.

Η διαφορά με κάποιον ιδιώτη είναι απλή. Κανένας ιδιώτης ή επιχειρηματίας ο οποίος διοργανώνει εκδηλώσεις ή μαθήματα χορού δεν το κάνει αφιλοκερδώς. Το λιγότερο που θα θελήσει να καλύψει είναι όλα τα έξοδά του.

Αυτό δεν συμβαίνει όμως στην περίπτωση των συλλόγων.

Δεν πιστεύω να υπάρχει μέλος σε ΔΣ συλλόγου το οποίο να μην έχει προσφέρει, εκτός από το πολύτιμο χρόνο του και χρήματα τα οποία δεν θέλησε όμως  να εισπράξει ποτέ πίσω, ενισχύοντας έτσι με αυτόν τον τρόπο το ταμείο του συλλόγου του.

Ενα από το ερωτήματα που προκύπτει σε σχέση με τον οργανωμένο Ελληνισμό είναι και η συμμετοχή ή η αποχή των Ελλήνων που ήρθαν τα τελευταία χρόνια στη Γερμανία. Συμμερίζεστε αυτήν την άποψη. Εσείς πόσα νέα μέλη (νεομετανάστες έχετε)

Στο σύλλογό μας και αυτό το εισπράττουμε κάθε Κυριακή και στα μαθήματα χορού, έχουμε αρκετούς συμπατριώτες μας οι οποίοι έχουν έρθει τον τελευταίο καιρό από Ελλάδα. Οικογένειες από την Κρήτη αλλά και από άλλα μέρη της Ελλάδας μας. Αυτό είναι το ένα κομμάτι που ενδιαφέρει αυτούς που έχουν έρθει πρόσφατα από Ελλάδα. Να βρουν δηλαδή ένα μέρος όπου θα μπορέσουν να συμμετέχουν σε δραστηριότητες με ομοεθνείς στους.

Θα μπορούσαμε όμως να έχουμε ακόμα περισσότερους οι οποίοι θα συμμετέχουν σε δράσεις των συλλόγων, εάν εκτός από τις μουσικοχορευτικές ή πολιτιστικές δραστηριότητες προσφέραμε και σαν σύλλογοι περισσότερο κοινωνική δράση, για παράδειγμα υποστήριξη αυτών των συμπατριωτών μας σε θέματα καθημερινότητας όπως διευθέτηση θεμάτων με υπηρεσίες, βοήθεια στην εύρεση εργασίας κτλ.

Για αυτό όμως χρειάζεσαι ως βάση μια δυνατή και οργανωμένη Ελληνική κοινότητα στο Μόναχο την οποία εμείς αυτή τη στιγμή δυστυχώς δεν έχουμε.

Ενα άλλο κομμάτι αφορά την ενιαία εκπροσώπηση του οργανωμένου Ελληνισμού της παροικίας. Υπάρχει τέτοια ανάγκη, αν ναι μπορεί πλέον να το υλοποιήσει μια Ελληνική Κοινότητα όπως τη γνωρίζουμε ή θα πρέπει να αλλάξει. Και αν ναι με ποιο τρόπο;

Σαφώς και υπάρχει αυτή η ανάγκη. Υπάρχει η ανάγκη εκπροσώπησης και συντονισμού των δράσεων των συλλόγων. Όπως υπήρχε και παλαιότερα. Δυστυχώς όπως είπαμε και παραπάνω  οργανωμένη Ελληνική Κοινότητα στη πόλη μας δεν υπάρχει.

Εμείς, κατά την άποψή μας, θα πρέπει να βρούμε σαν οργανωμένος Ελληνισμός στο Μόναχο και πάλι το βηματισμό μας, αυτόν που έχουμε χάσει εδώ και πολλά χρόνια.

Σίγουρα μπορούμε να το πετύχουμε και αυτό αποτελεί προσωπική μου άποψη, μόνο εάν όλοι αυτοί που είναι διατεθειμένοι να προσφέρουν ανιδιοτελώς και χωρίς τις όποιες παρωπίδες, καθίσουν σε ένα τραπέζι και ξεκινήσουν κάτι καινούργιο, σωστό και χρήσιμο.   

Είστε ικανοποημένος από την παρουσία του Ελληνισμού  και των φορέων στην τοπική κοινωνία (γερμανική). Γιατί "αντιστέκεται" ο Ελληνισμός στο να στηρίξει δράσεις παρέμβασης στις τοπικές κοινωνίες  σε αντίθεση με άλλες ευρωπαικές χώρες

Εδώ η απάντηση είναι αρνητική.

Βρισκόμαστε ακόμα στο δικό μας ‘‘μικρόκοσμο‘‘ σαν σύλλογοι. Μεμονωμένες εξαιρέσεις με μεμονωμένες δράσεις συλλόγων βεβαίως και υπάρχουν. Πιστεύουμε όμως ότι με περισσότερες πολιτιστικές δράσεις οι οποίες θα απευθύνονται και σε γερμανικό κοινό και με κοινωνική δράση προς το γερμανικό κοινό (εδώ θα πρέπει να πούμε ότι η κοινωνική δράση των συλλόγων του Μονάχου προς φορείς και ιδρύματα στην Ελλάδα είναι αξιόλογη και αξίζουν σε όλους συγχαρητήρια, ας αναφέρουμε μόνο για παράδειγμα την πρόσφατη εκδήλωση του Δορυφόρου με συλλόγους και φορείς του Μονάχου)  μπορούμε να ανοιχτούμε περισσότερο στη γερμανική κοινωνία χωρίς πάντα να χάσουμε το λόγο ύπαρξής μας.

Πιστεύω προσωπικά, ότι οι σύλλογοι θέλουν να αναλάβουν και τέτοιες πρωτοβουλίες ώστε να υπάρξει μεγαλύτερο άνοιγμα προς την γερμανική κοινωνία. Τις περισσότερες φορές όμως δεν το επιτρέπει και ο περιορισμένος χρόνος, αλλά είμαι σίγουρος ότι δεν μπορεί προς στιγμή τουλάχιστον να υλοποιηθεί σοβαρά και με διάρκεια από κανέναν σύλλογο, διότι δεν διαθέτουμε τις απαραίτητες υποδομές. Χρειαζόμαστε χώρους ώστε να μπορέσουμε να οργανώσουμε και να συντονίσουμε καλύτερα τις δράσεις μας. 

Σας ευχαριστούμε πολύ για τη συζήτηση 

Σας ευχαριστούμε που μας φιλοξενήσατε στο χώρο σας.

θέλουμε από το ΔΣ του Κρητικού Συλλόγου Μονάχου και περιχώρων να ευχαριστήσουμε το Δορυφόρο που μας βοηθά σε κάθε προσπάθεια και δραστηριότητα.

50 χρόνια Ηπειρωτική Κοινότητα Μονάχου γιορτάζεται φέτος. Οι εκδηλώσεις ξεκίνησαν με την καθιερωμένη χριστουγεννιάτικη εκδήλωση. Τι μας επιφυλάσσει ακόμη το πρόγραμμα;

Μια ιδιαίτερη χρόνια ξεκίνησε για εμάς τους Ηπειρώτες φέτος αφού γιορτάζουμε τα 50 χρόνια ύπαρξής μας στο Μόναχο. Εκτός από τις παραδοσιακές μουσικοχορευτικές εκδηλώσεις θέλουμε τη φετινή χρονιά να προσφέρουμε - με την στήριξη των μελών και των φίλων του συλλόγου - και κοινωνικό έργο.

Έτσι, ξεκινήσαμε να συγκεντρώνουμε πλαστικά καπάκια μπουκαλιών για να τα ανταλλάξουμε με  αναπηρικά αμαξίδα καθώς εμβόλια κατά της πολιομυελίτιδας τόσο εδώ στην Γερμανία όσο και στην Ελλάδα. 

Επίσης θέλουμε να αναδείξουμε την ιδιαίτερη πατρίδα μας την Ήπειρο ως τουριστικό προορισμό. Έτσι, σε συνεργασία με την Περιφέρεια  Ηπείρου θα οργανώσουμε δράσεις προβολής προϊόντων της Ηπείρου. Θα απευθυνθούμε στο γερμανικό κοινό ώστε να γνωρίσουν τις γεύσεις και τις ομορφιές του τόπου μας. Θα φιλοξενήσουμε αρχιμάγειρες συγγραφείς και δασκάλους παραδοσιακών χορών για να θυμηθούνε οι μεγαλύτεροι και να μάθουνε οι νέοι την πολιτιστική μας κληρονομιά. Ακόμη, το ΣΤ’ αντάμωμα Ηπειρωτών Ευρώπης που έχουμε την χαρά να διοργανώσουμε για δεύτερη φορά στην πόλη μας. Σε σχεδιασμό βρίσκονται ακόμη δυο εκδηλώσεις με τον δήμο Μονάχου. 

Οι επετειακές εκδηλώσεις Θα ολοκληρωθούν τον Νοέμβριο με προβολή του ιστορικού των 50χρονων και μια μεγάλη μουσικοχορευτική εκδήλωση. 

Τι σημαίνει για εσάς προσωπικά να ηγείστε ενός μεγάλου συλλόγου στις επετειακές εκδηλώσεις του ;

Τόσο εγώ όσο και το διοικητικό συμβούλιο της Η.Κ.Μ αναλάβαμε με χαρά και ζήλο την καινούργια πρόκληση για την σημαντική επέτειο των 50 χρόνων μας καθώς δεν είναι μια απλή επέτειος. Είναι μέρος της ιστορίας του ίδιου του μεταναστευτικού κινήματος, της ελληνίδας μετανάστριας και μετανάστη. Ελπίζουμε στο τέλος της χρονιάς να ανταποκριθούμε στις απαιτήσεις των μελών, φίλων και του Ελληνισμού γενικότερα.

Είστε ικανοποιημένος από τη συμμετοχή των Ηπειρωτών (όχι μόνο των μελών) στις δραστηριότητες  του Συλλόγου ;

Ευχαριστούμε όσους στηρίζουν και συμμετέχουν στις δραστηριότητες του συλλόγου μας, θα επιθυμούσαμε όμως περισσότερη συμμετοχή και στήριξη από τους συντοπίτες μας γιατί χωρίς αυτούς δεν θα μπορούσαμε να εκπληρώσουμε τους στόχους μας. Και οι επετειακές εκδηλώσεις για τα 50χρονα αποτελούν και μια ανοιχτή πρόσκληση συμμετοχής. Συμμετοχή όχι μόνο στις εκδηλώσεις. Αλλά συμμετοχή σε ιδέες, προτάσεις, στο σχεδιασμό και στη διοργάνωση. 

Τελικά αποτελεί ανάγκη η ύπαρξη συλλογικών φορέων στον απόδημο ; Ποια η διαφορά αν ένας ιδιώτης διοργάνωνε μια μουσικοχορευτική εκδήλωση ή μαθήματα χορού;

Είναι απαραίτητη η ύπαρξη των συλλόγων στο εξωτερικό γιατί έτσι κρατάμε την παράδοση μας ζωντανή για να θυμούνται οι παλιοί και να μαθαίνουν οι νεότεροι. Ο ιδιώτης δεν μπορεί να προσφέρει αυτά που προσφέρει ένας σύλλογος με την αφιλοκερδή δουλειά που κάνει γιατί ο ιδιώτης έχει ως προτεραιότητα και μοναδικό σκοπό το οικονομικό κέρδος.  Οι σύλλογοι αντίθετα πολλές φορές έχουν εν γνώσει τους οικονομικό παθητικό που το επιβαρύνονται τα μέλη του συλλόγου αν κρίνουν ότι η εκδήλωση είναι απαραίτητη. Πιστεύετε ότι ένας ιδιώτης θα διοργάνωνε εκδήλωση με ρίσκο να μην βγάλει κέρδος ;

Ένα από το ερωτήματα που προκύπτει σε σχέση με τον οργανωμένο Ελληνισμό είναι και η συμμετοχή ή η αποχή των Ελλήνων που ήρθαν τα τελευταία χρόνια στη Γερμανία. Συμμερίζεστε αυτήν την άποψη. Εσείς πόσα νέα μέλη (νεομετανάστες) έχετε ;

Ο σύλλογος μας έχει αποκτήσει αρκετά μέλη νέο μεταναστών που συμμετέχουν ενεργά στις όποιες εκδηλώσεις μας. Δεν θα έλεγα συνεπώς ότι υπάρχει αποστασιοποίηση από τους συμπατριώτες που ήρθαν τα τελευταία χρόνια στο Μόναχο. 

Θέμα συζήτησης είναι επίσης η ενιαία εκπροσώπηση του οργανωμένου Ελληνισμού της παροικίας. Υπάρχει τέτοια ανάγκη, αν να,ι μπορεί πλέον να το υλοποιήσει μια Ελληνική Κοινότητα όπως τη γνωρίζουμε ή θα πρέπει να αλλάξει. Και αν ναι με ποιο τρόπο;

Υπάρχει και μάλιστα επιτακτική ανάγκη να συνυπάρχουν ειρηνικά και να συνεργάζονται από κοινού όλοι οι εθνικοτοπικοί (και όχι μόνο) σύλλογοι και φορείς και φυσικά σε μεγάλα θέματα να εκφράζονται – στο βαθμό που είναι αυτό εφικτό – ενιαία.. Ο ελληνισμός πρέπει να ξυπνήσει από την αδράνεια και να δημιουργήσει μια ελληνική κοινότητα για να μπορέσει να ανταπεξέλθει αντάξια στους 26.000ελληνες στο Μόναχο. 

Γιατί "αντιστέκεται" ο Ελληνισμός στο να στηρίξει δράσεις παρέμβασης ελληνικών συλλόγων στις τοπικές κοινωνίες  σε αντίθεση με άλλες ευρωπαϊκές χώρες ;

Οι ελληνικοί σύλλογοι αποτελούν μια συνέχεια που ξεκίνησε από την εποχή της πρώτης μετανάστευσης. Αυτό που συνεχίζει σήμερα είναι ότι έχουμε μείνει προσηλωμένοι στην δίκη μας παράδοση. Και ο Έλληνας που έρχεται στον ελληνικό σύλλογο έρχεται γι αυτό το λόγο. Ίσως αυτό να οδηγεί και εμάς τους συλλόγους να είμαστε συγκρατημένοι και να μην τολμούμε εκδηλώσεις με άλλο περιεχόμενο. Αν και στο σημείο αυτό οφείλω να επισημάνω ότι η Ηπειρωτική Κοινότητα Μονάχου αξιοποιεί δυνατότητες που υπάρχουν να δίνει την παρουσία της στην τοπική κοινωνία. Σίγουρα όχι όσο θα θέλαμε αλλά υπάρχουν π.χ. στα γενέθλια της πόλης του Μονάχου τον Ιούνιο

Ο Δορυφόρος εγκαινιάζει ένα διάλογο με τους Προέδρους ελληνικών συλλογικοτήτων και φορέων στο Μόναχο με θέμα το "σήμερα και το αύριο" του οργανωμένου Ελληνισμού του Μονάχου.

Η πρώτη συνέντευξη είναι με τον Χάρη Φωτιάδη Πρόεδρο του μεγαλύτερου ελληνικού συλλόγου στο Μόναχο.

1. Από μικρός στο σύλλογο και εδώ και ένα χρόνο, Πρόεδρος του Συλλόγου Ποντίων Μονάχου. Ήδη καταγράψετε πολλές πετυχημένες δράσεις. Αντιμετωπίσατε με άγχος το ξεκίνημα; Είχατε αγωνία για το πως θα εξελιχθεί η πορεία του συλλόγου στη διάρκεια της θητείας σας;

Ασφαλώς. Όταν αναλαμβάνεις την προεδρία του παλαιότερου και μεγαλύτερου ποντιακού Συλλόγου στην Ευρώπη, η ευθύνη και η απαιτήσεις είναι πολύ μεγάλες. Το ίδιο ισχύει και με τις προσδοκίες του κόσμου. Ο στόχος για το εκάστοτε διοικητικό πρέπει να είναι πάντα η επέκταση του Συλλόγου και στην αρχή δεν έιμουν καθόλου βέβαιος ότι θα τα καταφέρω.
Έχω την τύχη όμως, το διοικητικό συμβούλιο να απαρτίζεται από ανθρώπους που εργάζονται μέρα νύχτα για να φέρουν σε πέρας τις πολλές και δύσκολες εργασίες, χωρίς να διαμαρτύρονται ποτέ. Αποβάλλεις λοιπόν το άγχος όταν έχεις τέτοια ομάδα στο διοικητικό συμβούλιο.

2. Σε πολλές περιπτώσες νέα πρόσωπα, ιδιαίτερα δε νεαρής  ηλικίας, όπως εσείς, εκφράζουν την πικρία ότι δεν στηρίζονται από τους μεγαλύτερους και από τα πιο έμπειρα μέλη. Εσείς τι διαπιστώσατε σ αυτό το χρόνο ;

Καθόλου! Ακριβώς το αντίθετο ισχύει. Πολλές φορές νιώθω σαν πρόεδρος Κράτους και όχι Συλλόγου, διότι έχω περισσότερους από δέκα "συμβούλους". Οι περισσότεροι από αυτούς που έχουν υπηρετήσει το Σύλλογο στο παρελθόν, σε βάρος της οικογένειας τους πάντα, δεν έφυγαν ποτέ. Είναι ακόμα στο Σύλλογο, βοηθούν στην οργάνωση, και σε κάθε πρόβλημα μπαίνουν μπροστά για να προστατέψουν την διοίκηση του Συλλόγου.

3. Είστε ικανοποιημένος από τη συμμετοχή των Ποντίων (όχι μόνο των μελών) στις δραστηριότητες  του Συλλόγου ;

Ο Σύλλογος μετράει περίπου 20-25 δραστηριότητες τον χρόνο και σε άλλες τόσες συμμετέχει. Μέσα σε αυτές, εκπαιδευτική εκδρομή νεολαίας, συμμετοχή του χορευτικού συγκροτήματος σε διεθνές φεστιβάλ ως μοναδικός εκπρόσωπος της Ελλάδας, που έχει πλέον καθιερωθεί, και αρκετές εισηγήσεις και μάλιστα όχι μόνο στο Μόναχο. Μέσα σε τόσες δραστηριότητες ο καθένας μπορεί να βρει αυτό που του ταιριάζει και αρέσει περισσότερο. Σε γενικές γραμμές θα έλεγα ότι είμαι πολύ ευχαριστημένος από την συμμετοχή των συμπατριωτών στις εκδηλώσεις μας. Ειδικά εάν συνυπολογίσουμε τις χοροεσπερίδες, στις οποίες έχουμε πάντα πολύ κόσμο.

4. Τελικά αποτελεί ανάγκη η ύπαρξη συλλογικών φορέων στον απόδημο ; Ποια η διαφορά αν ένας ιδιώτης διοργάνωνε μια μουσικοχορευτική εκδήλωση ή μαθηματα χορού;

Είναι βασική προϋπόθεση θα έλεγα εάν θέλουμε να διατηρήσουμε τις παραδόσεις μας και να μυήσουμε τις νέες γενιές στα ήθη και έθιμα της πατρίδας μας. Για τον κόσμο τώρα, είναι μια επαφή με την πατρίδα, ένα κομμάτι, μια μυρωδιά Ελλάδας. Τις αξίες αυτές μπορεί κατά την γνώμη μου να τις διδάξει μόνο ένας σύλλογος, που στόχο δεν έχει το κέρδος, σε αντίθεση με τον ιδιώτη.

5. Ενα από το ερωτήματα που προκύπτει σε σχέση με τον οργανωμένο Ελληνισμό είναι και η συμμετοχή ή η αποχή των Ελλήνων που ήρθαν τα τελευταία χρόνια στη Γερμανία. Συμμερίζεστε αυτήν την άποψη. Εσείς πόσα νέα μέλη (νεομετανάστες έχετε)

Καταγράφουμε αρκετά νέα μέλη και κυρίως παιδιά. Με γεμίζει με ευχαρίστηση να βλέπω τις Κυριακές που κάνουμε τις χορευτικές μας πρόβες ότι επικρατεί το αδιαχώρητο. Νομίζω πως όσοι έρχονται τώρα στην Γερμανία, μια δύσκολη πολύ χώρα να εγκλιματιστεί κανείς, αφενός θέλουν χρόνο και αφετέρου πρέπει ο εκάστοτε σύλλογος να μπορεί να υποκατασήσει έστω και λίγο την πατρίδα που αφήνουν πίσω. Δεν αρκεί ένας σύλλογος να κάνει μια μουσικοχορευτική βραδιά τον χρόνο και μια φορά την εβδομάδα πρόβες χορευτικού. Θέλει πολύ περισσότερη προσπάθεια και από εμάς τους Συλλόγους.

6. Ενα άλλο κομμάτι αφορά την ενιαία εκπροσώπηση του οργανωμένου Ελληνισμού της παροικίας. Υπάρχει τέτοια ανάγκη, αν ναι μπορεί πλέον να το υλοποιήσει μια Ελληνική Κοινότητα όπως τη γνωρίζουμε ή θα πρέπει να αλλάξει. Και αν ναι με ποιο τρόπο;

Εγώ προσωπικά είμαι υπέρ ενός κοινοβουλευτικού μοντέλου στο οποίο θα εκπροσωπούν ένας ή δύο από κάθε διοικητικό συμβούλιο, τον Σύλλογο τους. Υποχρεωτικά από το διοικητικό συμβούλιο για να διασφαλιστει ότι δεν θα μπαίνουν άνθρωποι σαν βέλη από δεξιά και αριστερά. Όλοι αυτοί λοιπόν θα πλαισιώνουν τον άνθρωπο που θα συντονίζει την όλη προσπάθεια. Η Δημοκρατία είναι το κλειδί για κάθε κλειστή πόρτα στις μέρες μας. Οι Σύλλογοι από την πλευρά τους, απέδειξαν και φέτος ότι η θέληση και χημεία μεταξύ τους υπάρχει. Με πρωτοβουλία δική σας, (του δορυφόρου) και σας ευχαριστώ θερμά γιαυτό, συγκετρώθηκαν πάνω από 16 χιλιάδες ευρώ και μπορέσαμε να βοηθήσουμε συμπατριώτες μας, που τόσο ανάγκη το είχαν. Πέρα από αυτό, και λυπάμαι που το λέω, δεν υπάρχει αυτή την στιγμή ο φορέας στον οποίο αναφέρεστε. Συνεπώς είναι επιτακτική ανάγκη να αλλάξει κάτι το οποίο είναι άρρωστο και ανύπαρκτο.

7. Είστε ικανοποημένος από την παρουσία του Ελληνισμού  και των φορέων στην τοπική κοινωνία (γερμανική). Πιστεύετε ότι οι σύλλογοι κάνουν λίγα ή οι σύλλογοι δεν κάνουν όσα θα μπορούσαν περισσότερο επειδή δεν θα συμμετέχει σε τέτοιες περιπτώσεις ο Ελληνισμός;

Όχι μόνο δεν είμαι ευχαριστημένος, αλλά θα έλεγα ότι είμαστε άξιοι της μοίρας μας. Για το γεγονός ότι είμαστε η πιο αδύναμη μειονότητα στη Γερμανία, φταίμε αποκλειστικά εμείς οι φορείς. Μας χαρακτηρίζει η εσωστρέφεια την οποία την έχουν ξεπεράσει ακόμα και οι Τούρκοι της Γερμανίας. Αυτή την "Γγκετοποίηση" οι Γερμανοί δεν την βλέπουν με καλό μάτι και επιτρέψτε μου να φέρω ως παράδειγμα το ποντιακό ζήτημα. Εμείς ως Έλληνες του Πόντου, απαιτούμε την αναγνώριση της Γενοκτονίας του ποντιακού ελληνισμού. Και τι κάναμε τόσα χρόνια για να το πετύχουμε σε διεθνές επίπεδο; Κλεινόμαστε μεταξύ μας σε ένα δωμάτιο και κλαίμε την μοίρα μας. Εμείς από την άλλη, αυτό που κάνουμε χρόνια τώρα στο Μόναχο είναι να κάνουμε συμμάχους, να απευθυνόμαστε σε γερμανικούς φορείς, και βλέπουμε σιγά σιγά φως στην άκρη του τούνελ. Το ίδιο προκαλώ να κάνουν επιτέλους και οι υπόλοιποι ποντιακοί φορείς σε διεθνές επίπεδο.

8.   Ο σύλλογος Ποντίων Μονάχου, αν δεν κάνουμε λάθος, ήταν που ανέλαβε την πρωτοβουλία να προωθήσει το ζήτημα της γενοκτονίας του ελληνισμού του πόντου στη γερμανική κοινωνία και κυρίως στην πολιτική. Κάνοντας μια πρώτη αποτίμηση, ποιο είναι το μέχρι τώρα συμπέρασμα. Ποια η ανταπόκριση στους γερμανούς πολιτικούς αλλά και ποια στους Έλληνες πολίτες που ζουν στο Μόναχο αλλά και γενικά στη Γερμανία και στο εξωτερικό; 

Ο Σύλλογος Ποντίων Μονάχου έχει γίνει γνωστός μεταξύ των ομογενών της Γερμανίας για το έργο που έχει πραγματοποιήσει με πολύ κόπο εδώ και 50 χρόνια. Στις 27 Σεπτεμβρίου του 2006 το ευρωπαϊκό Κοινοβούλιο σε μια απόφαση για την ένταξη της Τουρκίας στην ευρωπαϊκή Κοινότητα, απαίτησε από τη Τουρκία όχι μόνο την αναγνώριση της Γενοκτονίας των Αρμενίων τη οποία ήδη ζήτησαν από το 1987. Για πρώτη φορά αναφέρθηκαν ονομαστικά και οι Έλληνες του Πόντου και οι Ασσύριοι. Στήριξαν αυτό και οι Ευρωβουλευτές της Βαυαρίας Bernd Posselt και Markus Ferber. Οι δύο αυτοί Ευρωβουλευτές της Βαυαρίας πριν το 2006, πήραν μέρος στις γερμανόφωνες ημερίδες του Συλλόγου.  Θέλω όμως να αναφερθώ ιδιαίτερα και στον Μάιο του 18, όπου ο Σύλλογος αποκάλυψε ένα Μνημείο στουςχώρους της ενορίας των Αγίων Πάντων στην μνήμη των θυμάτων της τουρκικής κτηνωδίας. Για πρώτη φορά στα χρονικά, μεταξύ πολλών πολιτικών προσώπων που παρευρέθησαν στην εκδήλωση, η υφυπουργός παιδείας της Βαυαρίας μίλησε ανοιχτά για Γενοκτονία του ποντιακού ελληνισμού. Αυτό όπως καταλαβαίνετε είναι ένα χρήσιμο όπλο το οποίο θα μπορέσουμε να χρησιμοποιήσουμε στο μέλλον.