19 Ιανουαρίου 1967 

8.000 Ελληνες εργάτες της Δυτικής Γερμανίας έχουν ήδη απολυθεί, λόγω της οικονομικής κρίσης που πλήττει τη χώρα, ενώ η Βόννη παραδέχεται πως κινδυνεύουν με απόλυση άλλοι 70.000 από τους 194.000 που εργάζονται στα δυτικογερμανικά εργοστάσια.

Τι μας θύμισαν οι φίλοι μας Παναγιώτης και Βασίλης.

29.11.2020

Φλιτζάνια (κούπες) που μοίρασε η Ελληνική Κοινότητα σε μια από τις εκδηλώσεις της (1999-2004) που είχε καθιερωθεί κάθε Δεκέμβριο και ήταν αφιερωμένη στην 1η γενιά Ελλήνων μεταναστών.

Η Κοινότητα διοργάνωνε την εκδήλωση πάντα στο Bürgerhaus "ΤΟ STEKI" στην Züricherstr. και κάθε φορά η αίθουσα ήταν κατάμεστη.

Δωρεάν είσοδο, μουσική και ένα αναμνηστικό στους πρώτους έλληνες μετανάστες.

Το 1996, όταν εκπρόσωποι των ελληνικών συλλόγων Μονάχου συμμετείχαν στην πρωτοβουλία /  δράση για να ενισχύσουν συμμετοχή των γυναικών σε θεσμικά όργανα με αφορμή τις εκλογές στο Συμβούλιο Αλλοδαπών Μονάχου.

Ανάρτηση με αφορμή τη συμπλήρωση 60 χρόνων από την υπογραφή της συμφωνίας για τη μεταφορά Ελλήνων εργατών στη Γερμανία.

Φωτογραφία "Δορυφόρος"

16.11.2020

08.10.2020

Φωτογραφίες που μας έστειλε η φίλη Κ. Γ. από τους γονείς της που ήρθαν το 1962 και 1963 αντίστοιχα στο Μόναχο και ένα χρόνο αργότερα (πέθανε η γιαγιά) έφεραν και τα παιδιά τους.

Εργάστηκαν αρχικά στο εργοστάσιο Diamalt στο Allach (παραγωγή βύνης - η ψημένη βύνη είναι μια κατηγορία βύνης που παράγεται συνήθως από κριθάρι, σιτάρι ή σίκαλη) και όπως επισημαίνει αρχικά κατοικούσαν σε ξεχωριστές εργατικές κατοικίες (Arbeiterheim) και η μεταξύ τους επικοινωνία ήταν σύντομη.

Στη συνέχεια η μητέρα της εργάστηκε στην κουζίνα το εργοστασίου Krauss Maffei στο Μόναχο (φωτογραφία μαζί με συναδέλφισσες) . Από την κουζίνα στο εργοστάσιο Diamalt είναι και η φωτογραφία του πατέρα της)

Ανάρτηση του Δορυφόρου στο πλαίσιο της συμπλήρωσης 60 χρόνων ελληνικής εργαστικής μετανάστευσης στην Γερμανία η οποία εγκαινιάστηκε στις 30 Μαρτίου 1960 με την υπογραφή της ελληνογερμανικής σύμβασης «Περί απασχολήσεως Ελλήνων εργατών στη Γερμανία».

 04.10.2020

H επιχείρηση Alois Zettler (κατασκευαστής και διανομέας ηλεκτρομαγνητικών και ηλεκτρονικών εξαρτημάτων) με πάνω από 100 χρόνια λειτουργία ήταν χώρος και για δεκάδες Έλληνες μετανάστες στο Μόναχο.

Ανάρτηση στο πλαίσιο του αφιερώματος του Δορυφόρου στα 60 χρόνια ελληνική εργατική μετανάστευση στη Γερμανία που συμπληρώθηκαν το 2020.

Φωτογραφίες © Ι. Α. 

 2.10.2020

Στις πρώτες δεκαετίες της ελληνικής εργατικής μετανάστευσης στη Γερμανία ήταν ,,κανόνας,, κάθε Σαββατοκύριακο να συγκεντρώνονται πολλές οικογένειες μαζί.

Φωτο Ι.Α.

27.09.2020

Πριν 50 περίπου χρόνια από Μόναχο - Ελλάδα μέσω Γιουγκοσλαβίας. Φθάνοντας στο χωριό φωτογραφία του αυτοκινήτου με το παιδί που είχε μείνει στον παππού και στην γιαγιά.

Φωτο στο πλαίσιο του αφιερώματος του Δορυφόρου στη συμπλήρωση 60 χρόνων Ελληνικής εργατικής μετανάστευσης Γερμανία 

Φωτο Ι.Α.

Ελληνικοί" κινηματογράφοι στο Μόναχο 

02.09.2020

Δεν είχε αργήσει να δημιουργηθεί ο πρώτος "ελληνικός" κινηματογράφος στο Μόναχο. Που πρώτα απ όλα ήταν χώρος που ήρθε να καλύψει την ανάγκη να βρεθούν οι Έλληνες εργαζόμενοι μεταξύ τους  και κατά δεύτερον χώρος ψυχαγωγίας. 

Βέβαια οι κινηματογράφοι δεν ήταν ελληνικοί. Ενοικιάζονταν αίθουσες κινηματογράφου που κάθε Κυριακή είχαν στο πρόγραμμά τους μια με δυο ελληνικές ταινίες. 

Ο πρώτος ελληνικός "κινηματογράφος" ήταν στο Giesinger Bahnhof , στη στάση 7, όπως τον αποκαλούσαν τότε γιατί ήταν η τερματική στάση του τράμ 7. Κοντά στην Siemens. 

Ακολούθησαν το KINO ARENA στην Hans-Sachs str (υπάρχει ακόμη ως κινηματογράφος ) και για λίγο ο κινηματογράφος στην γωνία Franziskaner / Rablstr. 

Ο τελευταίος κινηματογράφος που κάθε Κυριακή προβάλλονταν τις Κυριακές το μεσημέρι δυο ελληνικές ταινίες ήταν ο CINEMA στην Nymphenburgerstr . Λειτουργούσε (προβολή ελληνικών ταινιών) μέχρι και τα τέλη της δεκαετίας του 80 και έτσι έγινε και χώρος συνάντησης και για τη δεύτερη γενιά Ελλήνων μεταναστών.  

Ο συγκεκριμένος κινηματογράφος συνεχίζει και σήμερα να λειτουργεί.

Eπανερχόμαστε σε μικρές και μεγαλύτερες ιστορίες και αφιερώματα για τη συμπλήρωση 60 χρόνια ελληνικής εργατικής μετανάστευσης στη Γερμανία, η οποία εγκαινιάστηκε στις 30 Μαρτίου 1960 με την υπογραφή της ελληνογερμανικής σύμβασης «Περί απασχολήσεως Ελλήνων εργατών στη Γερμανία».

29.08.2020

ΣΗΜΕΡΑ: Κάπου στην Rosenheimer Strasse στην ταβέρνα του "Στέλιου του Κρητικού" χαρακτηριστικός κρητικός με τσιγκελωτό μουστάκι όπως γράφει η Χριστίνα Στεφανίδου που μας έστειλε τη φωτογραφία και συμπληρώνει με το σχόλιό της :

"Τα Σαββατοκύριακα την δεκαετία του 1960 ήταν από τα λίγα στέκια των Ελλήνων μεταναστών Κρητικών και μη"

Η Λύρα" ένα από τα πρώτα ελληνικά εστιατόρια στο Μόναχο

10.06.2020

20 ετών ήταν η Σοφία Βαλαδάκη όταν στις 27.10.1963 έφθασε με τον αδερφό της στη Γερμανία. Αρχικά ήταν η Siemens που εργάστηκε.

Η μετέπειτα κουμπάρα του Βασίλη Παπακωνστατίνου ανοίγει το πρώτο εστιατόριό της το 1973, τον "Κύκλο" και στη συνέχεια το "Sofia" στην Bergmannstr. 46

Για να ακολουθήσει μετά η "Λύρα" στην Rosenheimerstr το 1977. Ενα εστιατόριο με ζωντανή μουσική, κρητική λύρα που έγινε χώρος συνάντησης για πολλούς γερμανούς που αγαπούσαν την Κρήτη.

Το εστιατόριο συχνά γινόταν χώρος αυθόρμητης γιορτής, με ιδιαίτερο κέφι. Στην ιδιατερότητα αυτή καθοριστικό ρόλο έπαιζε η Σοφία με τις διαφορετικές της ιδέες και την ιδιαίτερη προσωπική σχέση που είχε με τους πελάτες της.

Ο Σάκης ο μουσικός αλλά και ο μπαρμαν ο Αποστόλης συνόδευαν πολλά χρόνια το μαγαζί και είχαν ταυτιστεί μαζί του.

Η Λύρα έκλεισε το 2000..

Η Σοφία συνέχισε και μ άλλα εστιατόρια. Για τη ζωή της Σοφίας θα επανέλθουμε. Σήμερα περιοριζόμαστε σ αυτό το μικρό αφιέρωμα και στις φωτογραφίες που δημοσιεύουμε.

05.06.2020

Στην φωτογραφία η ομάδα Ποντίων Μονάχου, FC Pontos στη διάρκεια ενός ποδοσφαιρικού αγώνα. Ο αρχηγός της ομάδας είναι ο Αλέκος Ταιγανίδης από τα ιδρυτικά μέλη του συλλόγου. Δίπλα του ο Μπάμπης Γαβριηλίδης ένας πολύ καλός ποδοσφαιριστής που έπαιξε στον Ολυμπιακό Κοζάνης και στον Ολυμπιακό Πειραιώς ενώ στον FC Pontos έπαιξε και ως ποδοσφαιριστής αλλά είχε αναλάβει και ως προπονητής της ομάδας.

Στοιχεία και φωτογραφία : Lakis Spiridonidis

01.06.2020

Φωτογραφίες από γιορτές στα "Heim" εργατικές κατοικίες στα πρώτα χρόνια μετανάστευσης στο Μόναχο

Φωτο: Lakis Spiridonidis

Η ιστορία μιας βάπτισης και ο λόγος της αναβολής της (1969)

(στο πλαίσιο των αναρτήσεων του Δορυφόρου για τη συμπλήρωση 60 χρόνων ελληνικής εργατικής μετανάστευσης) 

30.05.2020

Ήταν Σάββατο του Φεβρουαρίου του 1969. Στην Salvatorkirche στο Μόναχο μια ελληνική οικογένεια είχε ετοιμαστεί σ όλα τα επίπεδα για τα βαπτίσια της κόρη της.

Καλεσμένοι, αίθουσα για να γιορτάσουν μετά τα μυστήριο. Όλα οργανωμένα όπως άρμοζε.Κι όμως, φθάνοντας στην Εκκλησία βρέθηκαν αντιμέτωποι σ ένα περίεργο γεγονός. Ο τότε Αρχιμανδρίτης τους ενημέρωσε ότι η βάπτιση δεν θα γίνει και ο λόγος ότι δεν, υπάρχει άλλη βάπτιση προγραμματισμένη για εκείνη την ημέρα (τότε ήταν συνήθες να γίνεται ταυτόχρονη βάπτιση περισσοτέρων παιδιών).Η συνέχεια ; Η οικογένεια, οι καλεσμένοι και το μωρό γιόρτασαν το βράδυ σ ένα εστιατόριο στο Milbertshofen τη βάπτιση που δεν είχε γίνει. Δεν μπορούσαν άλλωστε να ακυρώσουν την αίθουσα.

Και η βάπτιση ;

Έγινε την επόμενη μέρα καθώς υπήρχαν και άλλα παιδιά για να βαπτιστούν.

Ιστορία που μας διηγήθηκε ο Λ.Σ.

27.05.2020

Αλλή μια φωτογραφία από το 2005 και τη μεγάλη εκδήλωση στον κεντρικό σιδηροδρομικό σταθμό του Μονάχου με θέμα την προβολή του τραγουδιού της Ελενας Παπαρίζου στο Eurovision (παρουσία της τραγουδίστριας). Στη φωτο ο Γιώργος Τσορακλίδης, ο Πρόεδρος (τότε) του συλλόγου Επτανησίων Μονάχου Δημήτρης Δρογίτης, ο Κωνσταντινίδης Θεόδωρος (Στουτγάρδη) και παιδιά του χορευτικού του Επτανησιακού Συλλόγου Μονάχου

Φωτο Φωτεινή Καφετζή

22.05.2020

Μια ενδιαφέρουσα ιστορία για τις ανήλικες και ανύπαντρες ελληνίδες εργαζόμενες μετανάστριες τα πρώτα χρόνια της μετανάστευσης

Οι συγκεκριμένες φωτογραφίες έχουν τι δική τους ξεχωριστή αναφορά στην ελληνική εργατική μετανάστευση στο Μόναχο (Γερμανία).

Όπως μας διηγήθηκε η Νικολέτα Τσιγάλογλου όσα παιδιά δεν είχαν τελειώσει την υποχρεωτική εκπαίδευση ήταν ανήλικα, δεν είχαν παντρευτεί και ήθελαν να μπουν στο χώρο της εργασίας έπρεπε να πάνε παράλληλα, μια φορά την εβδομάδα, σε επαγγελματική σχολή. Στη σχολή, όπως μας διευκρίνησε, παρότι ήταν επαγγελματική (κοντά στην Maistr) δεν μάθαιναν επάγγελμα αλλά εκπαιδεύονταν σε θέματα που θα ήταν χρήσιμα στην καθημερινότητά τους τόσο οικιακά όσο και έξω από τη σπίτι.

Όλες οι κοπέλες στις φωτογραφίες (1974) ήταν Ελληνίδες. Μάλιστα και η εκπαιδευτικός ήταν Ελληνίδα η οποία είχε παντρευτεί Γερμανό.

1984: Mαθητές των τριών τάξεων του Ελληνικού Λυκείου Μονάχου με πρωτοβουλία των καθηγητών γυμναστικής Καζάκου (ανδρόγυνο) ανέβασαν την παράσταση "Το νησί της Αφροδίτης" το οποίο παρουσιάστηκε τόσο στα ελληνικά σχολεία όσο και στον Ελληνισμό (η φωτογραφία από Bürgerhaus Karlsfeld) ευρύτερα .

Tην παράσταση είχε "κλέψει" η Λυδία Αντωνιάδου με το ρόλο της κύπριας μάνας αλλά και οι υπόλοιποι μαθητές είχαν μια κατά γενική ομολογία πολύ καλή παρουσίαση.

Ήταν ακόμη Φιλίτσα Τσιλίκα, Μαρία Μυλωνά, Έυη Ζαβού, Αρης Μαδεμλής, Αρης Παπαδημητρίου, Νίκος Τσιώλας, Αχιλλέας Γούρναρης....

Συγνώμη αν μας διέφυγαν ονόματα...φανταζόμαστε θα συμπληρωθούν ...όπως και φωτογραφίες που μπορεί να έχει κάποιος από τους "ηθοποιούς"

Ανάρτηση στο πλαίσιο των 60 χρόνων ελληνικής εργατικής μετανάστευσης

07.05.2020

1983: Σχολική εκδήλωση για την επέτειο της 28ης Οκτωβρίου

Ο διευθυντής του 2ου Λυκείου Μονάχου Ζερβούδης, η σχολική χορωδία, το χορευτικό με μαθητές του σχολείου που πήραν τις στολές από τον ποντιακό σύλλογο Μονάχου, η χορωδία που είχαν ετοιμάσει οι ίδιοι οι μαθητές του σχολείου και η μαθήτρια Αλέκα Σκανδάλη εκφωνεί τον πανηγυρικό της ημέρες.

Ωραίες εποχές

05.05.2020

75 χρόνια από την απελευθέρωση του στρατοπέδου συγκέντρωσης στο Νταχάου ... 

Όταν ο Ελληνισμός μέσω τις Κοινότητες συμμετείχε μαζικά στις επετείους 

Ανάρτηση στο πλαίσιο των 60χρόνων ελληνικής εργατικής μετανάστευσης 

Φωτογραφία Γιώργος Θωμαΐδης

Ελληνόγλωσση εκπαίδευση και ελληνική εργατική μετανάστευση ήταν έννοιες άρρηκτα συνδεδεμένες μεταξύ τους.

Στη φωτογραφία η διεκδίκηση λειτουργίας Ελληνικού Γυμνασίου στο Karlsfeld το 1978

Δημοσίευμα της εφημερίδας Dachauer Neueste 12 Αυγούστου 1978

11.04.2020 H σημερινή μας φωτογραφία για τη συμπλήρωση 60 χρόνων ελληνικής εργατικής μετανάστευσης στη Γερμανία είναι από το 1985, από την εκδήλωση της νεολαίας της Ελληνικής Κοινότητας Karlsfeld στο Bürgersaal για την επέτειο της εξέγερσης στο ΠΟΛΥΤΕΧΝΕΙΟ. Tο περιοδικό ΑΠΟΔΗΜΟΣ είχε τότε το αφιέρωμα και ο συγγραφές του άρθρου συνεχίζει να ζει σήμερα στο Μόναχο

Η Ελληνίδα εργαζόμενη στη Γερμανία

09.04.2020 Στο πλαίσιο των αναρτήσεων του Δορυφόρου για τη συμπλήρωση 60 χρόνων από την ελληνογερμανική σύμβαση του 1960 με την οποία ξεκίνησε η Ελληνική εργατική μετανάστευση στη Γερμανία

Στις φωτογραφίες ελληνίδες στο εργοστάσιο της BMW

Φωτογραφίες: © Δορυφόρος

1994: Eγκαίνια των χώρων της Ελληνικής Κοινότητας Μονάχου στην Bayerstr.89

06.04.2020

Aνάρτηση από το αρχείο του Δορυφόρου στο πλαίσιο του φωτογραφικού αφιερώματος για τα 60 χρόνια από την "Σύμβαση Περί Επιλογής και Τοποθετήσεως Ελλήνων εργατών εις γερμανικάς επιχειρήσεις".

14 Ιανουαρίου 1984

Εκατοντάδες Έλληνες συμμετείχαν στο προσκλητήριο της Ελληνικής Κοινότητας Μονάχου και συμμετείχαν στην παγγερμανική συγκέντρωση στη Βόννη ενάντια στην ανακύρηξη του τουρκοκυπριακού ψευδοκράτους, συγκέντρωση που οργάνωσε η Ομοσπονδία Ελληνικών Κοινοτήτων Γερμανίας

Φωτο Dimitrios Karakatsanis (αναρτήθηκε 25.03.2020)

1984. Τα μέλη του ΔΣ της Ελληνικής Κοινότητας Μονάχου Γιώργος Τσορακλίδης και Δημήτρης Καρακατσάνης καταθέτουν στεφάνι στα κρεματόρια του Νταχάου

Φωτο @karakatsanis dimitrios

Ο Στράτος ο φωτογράφος

24.03.2020

Από τους πρώτους, αν όχι ο πρώτος, Έλληνας φωτογράφος στο Μόναχο. Γύριζε κάθε βράδυ στις ελληνικές ταβέρνες και στα ελληνικά νυχτερινά κέντρα του Μονάχου για το μεροκάματο.

Ανάρτηση του Δορυφόρου ατο πλαίσιο της συμπλήρωσης 60 χρόνων από τη ελληνογερμανική συμφωνία με την οποία ξεκίνησε η ελληνική εργατική μετανάστευση στη Γερμανία.

Αρχείο ΔΟΡΥΦΟΡΟΣ

17.03.2020

Είναι ένα περιοδικό από το 1964 στο Studienkolleg του Μονάχου Στο Κολέγιο ήμασταν 4 Έλληνες και μέσα στα 40 άτομα της  χρονιάς υπήρχαν από το Ιράν, Κίνα, Ιαπωνία, Αίγυπτο και από χώρες της υπόλοιπης Αφρικής και Λατινικής Αμερικής.  Μέσα εκεί είχαμε και άλλες εκδηλώσεις, κυρίως κοινωνικής μορφής με εκδρομές, παραδοσιακές χορευτικές παρουσιάσεις, π.χ μπροστά στον τότε Πρόεδρο της Ομοσπονδιακής Δημοκρατίας της Γερμανίας  Luebke . Μία απ αυτές τις κοινωνικές εκδηλώσεις ήταν και η σύνταξη αυτού του περιοδικού

Άρχισα να δουλεύω στις εγκαταστάσεις της Siemens στην Balanstrasse, που βρίσκονταν στη συνέχεια την άλλων εγκαταστάσεων της Martinstrasse στο τμήμα παραγωγής των ηλεκτρικών εξαρτημάτων τρανζίστορ στις 28 Οκτωβρίου του 1963. Ήμουν σε ένα τμήμα με 30 κορίτσια και ήμουν υπεύθυνος για τον τελικό έλεγχο. Το Wohnheim της Siemens ήταν ένα πενταόροφο κτίριο στην Warngauerstrasse προς το γήπεδο της 1860, σε ένα μικρό δωματιάκι με δύο διπλά στρατιωτικά κρεβάτια μαζί με ένα Ιταλό, Αυστριακό και ακόμη έναν Έλληνα. Μετά τη λήξη του κοντράτου μου ήθελα να συνεχίσω την ζωή μου στο Μόναχο σπουδάζοντας. Έδωσα εξετάσεις στο Studienkolleg, που ήταν το προκαταρκτικό τμήμα σπουδών των Πανεπιστημίων του Μονάχου, ώστε να κάνω την εξίσωση του Απολυτηρίου με το αντίστοιχο Abitur.

Για να δώσεις εξετάσεις απ ευθείας στο πρώτο εξάμηνο του Πολυτεχνείου έπρεπε να είχες Γενική βαθμολογία 18, που δεν είχα. Έτσι άρχισα στο Studienkolleg, που στην ουσία κάναμε την αντίστοιχη τελευταία τάξη της Realschule και επιπλέον την εμπέδωση της Γερμανικής γλώσσας, που υποτίθεται ότι έπρεπε να γνωρίζουμε. Η επιτυχημένη πορεία μέσα από το Κολέγιο σου έδινε το δικαίωμα εγγραφής στο Πολυτεχνείο, όπερ και έγινε με τις αντίστοιχες υποτροφίες για όσους διακρίθηκαν. Η διάρκεια ήταν δύο εξάμηνα που βοήθησαν πάρα πολύ ώστε να τελειώσω τις κύριες σπουδές στο Πολυτεχνείο σε 4,5 χρόνια. Στο Κολέγιο ήμασταν 4 Έλληνες και μέσα στα 40 άτομα της  χρονιάς υπήρχαν από το Ιράν, Κίνα, Ιαπωνία, Αίγυπτο και από χώρες της υπόλοιπης Αφρικής και Λατινικής Αμερικής.  Μέσα εκεί είχαμε και άλλες εκδηλώσεις, κυρίως κοινωνικής μορφής με εκδρομές, παραδοσιακές χορευτικές παρουσιάσεις, π.χ μπροστά στον τότε Bundespräsident της Γερμανίας  Luebke (σίγουρα δεν τον έχετε ακουστά!!).  Μία απ αυτές τις κοινωνικές εκδηλώσεις ήταν και η σύνταξη αυτού του περιοδικού με παρουσιάσεις κάθε ενός υποψηφίου με θέματα από τη ζωή του ή εμπειρίες σε σχέση με την Γερμανία. Δεν ήταν αυτό το αντικείμενο μας, Ήταν απλά ένα  κοινωνικό Beitrag. To Κολέγιο ήταν δίπλα στο κτίριο του CDH (Karl Duisberg Haus), το οποίο και μας φιλοξενούσε σαν Wohnheim. Όλη μου την μετέπειτα φοιτητική μου ζωή την πέρασα στο Heim της Massmannplatz που βρίσκεται στην διασταύρωση SchleissheimerStr με Hess Strasse. Ένας ονειρεμένος τόπος, ακόμη και τώρα, με την αρχική προσπάθεια που είχε ξεκινήσει να ζουν μέσα φοιτητές και εργάτες μαζί, ώστε να ανταλλάσσουν εμπειρίες. 

12.03.2020

Φωτογραφικές "στιγμές" του Συλλόγου Ποντίων Μονάχου που δημοσιεύουμε στο πλαίσιο της 60ης επετείου από την ελληνογερμανική αύμβαση (30 Μαρτίου 1960) με την οποία ξεκίνησε η ελληνική εργατική μετανάστευση.

Μέσα από τις φωτογραφίες (Λάκη Σπυριδωνίδη) βλέπουμε πολλά πρόσωπα που συμμετείχαν ενεργά στο σύλλογο Ποντίων Μονάχου αλλά και γενικά στον Ελληνισμό της περιοχής . Οι φωτογραφίες είναι από τη δεκαετία του 80

11.03.2020

Συμβόλαιο εργασίας για πρώτους μετανάστες

Στο πλαίσιο της συμπλήρωσης 60 χρόνων από την υπογραφή της ελληνογερμανικής σύμβασης με την οποία ξεκίνησε η ελληνική εργατική μετανάστευση στη Γερμανία συνεχίζουμε την ανάρτηση διαφόρων φωτογραφιών της συγκεκριμένης χρονικής περιόδου είτε με φωτογραφίες από το αρχείο του Δορυφόρου είτε από φωτογραφίες που μας στέλνουν οι αναγνώστες μας.

Πριν 25 χρόνια στις εκδηλώσεις της Ελληνικής Κοινότητας Μονάχου με τα ελληνικά σχολεία και τους αθλητικούς συλλόγους στο Dantestadion του Μονάχου αλλά και με συμμετοχή γερμανικού μαθητικού συλλόγου / σχολείου
Στην βράβευση ο Δήμαρχος της πόλης του Μονάχου Christian Ude στην οργαννωτική επιτροπή ο σημερινός Διευθυντής του Λυκείου Μονάχου Ελευθεριάδης, οι φωτογραφίες είναι από το ξεκίνημα της "φωτογραφικής καριέρας" του Γρηγόρη Γιάκη.

Αρχείο φωτογραφιών: Δορυφόρος (οι φωτο είναι από διαφορετικές χρονιές)
Ανάρτηση στο πλαίσιο της συμπλήρωσης 60 χρόνων από την ελληνογερμανική σύμβαση με την οποία ξεκίνησε η εργατική μετανάστευση

03.03.2020

Οι Έλληνες φοιτητές Μονάχου... στις πορείες, στη διασκέδαση και στον αθλητισμό
Φωτογραφίες Νικόλαος Ντιβάνης Nikolaos Divanis

Πριν 25 χρόνια. Εκδήλωση της Ελληνικής Κοινότητας Μονάχου στο MTV. O καθηγητής μουσικής Παναγιώτης Ζωγράφος με τη χορωδία του 1ου Ελληνικού Γυμνασίου

Φωτογραφία από το ελληνικό καφενείο στην Riesenfeldstr τέλη δεκαετίας 70 αρχές δεκαετίας 80

Φωτο: @Gropa Litsa

29.02.2020

1972, Για την Καίτη και τον Παύλο ξεκινάει το ταξίδι της νέας τους ζωής Φωτο: @Lakis Spiridonidis

28.02.2020

Ποδοσφαιρική ομάδα "Εθνικός Μονάχου" τέλος δεκαετίας 70 αρχές δεκαετίας 80. Ο Πρόεδρος Φώτης Νάνος σε γιορτή βασιλόπιτας της ομάδας στο μαγαζί του "Βλάχου" στην Kantstr

Foto: gropa litsa

25.02.2020

Διαπανεπιστημιακό ποδοσφαιρικό πρωτάθλημα Μονάχου. Ο Σύλλογος Ελλήνων Φοιτητών κερδίζει το 1983 την 1η θέση, κερδίζοντας του σύλλογο φοιτητών Μονάχου από τη Χιλή. 

Μάλιστα ο "Δορυφόρος" ανακάλυψε και ποιος διατηρεί στο σπίτι του το κύπελλο 

19.02.2020

60 χρόνια από την υπογραφή της ελληνογερμανικής συμφωνίας με την οποία ξεκίνησε η μετανάστευση Ελλήνων εργατών στη Γερμανία

Η φωτογραφία με τη βάπτιση είναι στο Allgäu το 1967 η οποία γίνεται σε λεκάνη έλλειψη κολυμπυθρας

Το νυφικό 

Φορούσαν όλες οι νύφες (σ όσες ταίριαζε) το ίδιο . Υπήρχαν 2 νυφικά τότε στην περιοχή και τα είχαν φορέσει όλες οι νύφες

Ενα άλλο στοιχείο που μας μετέφερε ένας φίλος που μας έστειλε τις φωτογραφίες είναι ότι στους ελληνικούς γάμους υπήρχε πάντα κάποιος που συνόδευε τις νύφες που ήταν μόνες και αποφάσιζαν να παντρευτούν στην Γερμανία μακριά από την οικογένειά τους

18.02.2020

Ανάρτηση στο πλαίσιο των 60 χρόνων με την υπογραφή της ελληνογερμανικής σύμβασης που αποτέλεσε την έναρξη της ελληνικής εργατικής μετανάστευσης στη Γερμανία

Φωτογραφία Papoudis Christo

11.02.2020

Με αφορμή τη συμπλήρωση 60 χρόνων από την ελληογερμανική συμφωνία για την εργατική μετανάστευση (30 Μαρτίου 1960)

Άρχισε να λειτουργεί το 1977 στην Klenzestraasse, από τα δυο αδέλφια Γιώργο  και Δημήτρη Φούκη από την Βήσσανη Ιωαννίνων της επαρχίας Πωγωνίου.
Ο πατέρας τους είχε μεταναστεύσει στην Γερμανία από το 1962 και σταδιακά ακολούθησε και η υπόλοιπη οικογένεια.
 Το «Στέκι» πήρε το όνομά του από το «Stammlokal». Οι πρώτοι πελάτες, ήταν φίλοι και συμμαθητές του Δημήτρη από το Γυμνάσιο Μονάχου, φίλοι και συνάδελφοι εργάτες του πατέρα, πολιτικοί φίλοι Έλληνες και Γερμανοί, φίλοι των σερβιτόρων ,ο φοιτητικός Σύλλογος Μονάχου καθώς και η Ελληνική Κοινότητα .
Το Στέκι αγαπήθηκε από τους πελάτες του λήγω της ζεστής ατμόσφαιρας, της καλής ποιότητας εδεσμάτων ,της απλότητας και προπάντων για την ποιότητα της ζωντανής Μουσικής. Ο μουσικός ήταν ο Μανώλης Κυρίτσης από τη Αλεξάνδρεια της Αιγύπτου. Άρχιζε το πρόγραμμα με το ζεϊμπέκικο της Ευδοξίας και έκλεινε με το Ναταλί στα γαλλικά. Αξέχαστοι θα μείνουν οι ζεμπέκικοι χοροί και το συρτάκι. Θυμόμαστε ακόμη ποιος χόρευε τι.
Το Στέκι άλλαξε γειτονιά αναγκαστικά μετά από τρία χρόνια και μεταφέρθηκε στην Dreimuehlenstrasse, αφού η ιδιοκτησία αρνήθηκε την συνέχιση της λειτουργίας με το επιχείρημα ... ότι η γειτονιά ενοχλείται από την μυρωδιά των ..καλαμαριών!
Το τελευταίο βράδυ πριν κλείσει οι πελάτες βγήκαν από το μαγαζί χέρι - χέρι και χορεύοντας γύρω από το τετράγωνο! Η ταβέρνα σέρβιρε : σουβλάκι, γύρο, καλαμαράκια, παστίτσιο μουσακά, τζατζίκι, ελληνική σαλάτα (με φέτα) κ.α.Σήμερα οι ιδιοκτήτες ζουν στην Ελλάδα.

31.01.2020

Η τρίτη γενιά Ελλήνων μεταναστών ...δροσίζεται στο συντριβάνι της Sendlingertorplatz στο Μόναχο.! Καλοκαίρι τέλος δεκαετίας 1970. Οικογένεια Αθ. Γ. Φούκη(Βήσσανη Ιωαννίνων)

Φωτογραφία της Zoi Fouki Sourdi από 

Οι πρώτοι Έλληνες Μετανάστες στην Γερμανία

Την ευχαριστούμε 

21.01.2020

Πριν πολλά χρόνια ο χώρος του Freizeitheim ήταν τα βράδια Disco και αρκετά ελληνόπουλα της εποχής βρισκόντουσσν εκεί όπως δείχνουν οι φωτογραφίες φίλου αναγνώστη.

Μια από τις φωτογραφίες είναι από αντίστοιχη εκδήλωση στο Ελληνικό Σπίτι Βέστεντ

27.12.2019

Κυρία Τσακμάκη, στις 30 Μαρτίου 2020 θα συμπληρωθούν 60 από τότε που υπογράφηκε η Γερμανοελληνική "Σύμβαση Περί Επιλογής και Τοποθετήσεως Ελλήνων εργατών εις γερμανικάς επιχειρήσεις". Εσείς αναλάβατε να πραγματοποιήσετε διάφορες δράσεις για την επέτειο αυτή. Πριν μας πείτε τι ακριβώς σχεδιάζετε πείτε μας τι σας ώθησε να πάρετε αυτήν την πρωτοβουλία;

Ένας λαός πρέπει να γνωρίζει την ιστορία του και οι Έλληνες μετανάστες έγραψαν ιστορία εδώ και πρέπει να την μεταφέρουμε στις επόμενες γενιές. Όπως είναι γνωστό εδώ και αρκετά χρόνια τώρα έχω ασχοληθεί με όλα τα θέματα των Ελλήνων μεταναστών με διάφορους τρόπους. Με λογοτεχνία, με θεατρικά που παίχτηκαν, παιδικά βιβλία, αναγνώσεις και πολλά άλλα πάντα με κύριο θέμα τη μετανάστευση. Λόγω του ότι είμαι κι εγώ μια μετανάστρια της δεκαετίας του 1960 και τα έζησα όλα, δυσβάσταχτους χωρισμούς από τα αγαπημένα μου πρόσωπα ακόμη και από τα παιδιά μου.  Δεν ήθελα όμως να σταματήσω την ιστορία αυτή γράφοντας μόνο τη δική μου ζωή τη στιγμή που χιλιάδες συμπατριώτες μου έζησαν τα ίδια και έτσι ασχολήθηκα συγκεκριμένα με την ιστορία του εργαζόμενου Έλληνα μετανάστη στη γερμανική κοινωνία. Μετά από αυτό μου ήρθε η ιδέα να κάνω κάτι διαφορετικό, πιο ζωντανό από ότι μόνο να τα γράφω.  Άρχισα λοιπόν να συλλέγω αντικείμενα, μνήμες, περιστασιακά ντοκουμέντα , φωτογραφικό υλικό για να συμπληρώσω το έργο που άρχισα γράφοντας σχετικά με το θέμα τη ζωή του Έλληνα μετανάστη και των ταλαιπωρημένων παιδιών του, αλλά και των επόμενων γενεών που ζούνε εδώ. 

Πιστεύετε ότι έχει σημασία αυτή η επέτειος για τον Ελληνισμό, του λέει πλέον κάτι ή απευθύνετε μόνο σε μια συγκεκριμένη γενιά ;

Η επέτειος αυτή των 60 χρόνων έχει μεγάλη σημασία για όλο τον ελληνισμό και για όλο το διάστημα της ύπαρξής του εδώ στη Γερμανία. Μέσα από την οικογένεια, τα βιώματα τις εκδηλώσεις διαφόρων συλλόγων, εκκλησίας, ελληνικών κοινοτήτων  και άλλων φορέων έχει περάσει ακόμη και στα σημερινά παιδιά το πνεύμα αυτό που έζησαν όλοι οι μετανάστες για όλο το διάστημα των 60 χρόνων.  Από το 2008 περίπου κορυφώθηκε ένα νέο μεταναστευτικό κύμα Ελλήνων στη Γερμανία και στο εξωτερικό. Έχουν κοινά στοιχεία οι μετανάστες του 2010 με αυτούς της δεκαετίας του 60 και 70  και αν ναι ποια είναι αυτά;

Ναι, έχουν αρκετά κοινά στοιχεία κι εμείς τότε ήρθαμε λόγο της ανεργίας και της ανέχειας να καλυτερέψουμε τη ζωή μας, έτσι και τώρα οι περισσότεροι έρχονται για οικονομικούς λόγους  για την επιβίωση και για μια καλύτερη ποιότητα ζωής και δουλειάς, με τη διαφορά οι σημερινοί μετανάστες  έχουν άλλα ποιοτικά στοιχεία. Είναι επιστήμονες, επιχειρηματίες, καλλιτέχνες, γνωρίζουν ξένες γλώσσες, και έχουν καλλίτερες δυνατότητες επικοινωνίας. Τότε δεν υπήρχαν πολλά τηλέφωνα και η επικοινωνία με τα παιδιά μας ήταν τα γράμματα που περιμέναμε με αγωνία τον ταχυδρόμο και τα ταξίδια μας δραματικά. 

Πείτε μας τώρα τι σχεδιάζετε για τη συγκεκριμένη επέτειο, τις εκδηλώσεις θα πραγματοποιηθούν.

Με το υλικό που μάζεψα όπως σας είπα προηγούμενος έχω σαν στόχο να πραγματοποιήσω μια έκθεση που η διάρκειά της θα είναι δυο εβδομάδες από της 7 μέχρι 21 Μαρτίου του 2020 στην Schrenk strasse 8. Σχετικά θα υπάρχουν θέματα που βασίζονται στη ζωή του Έλληνα μετανάστη, σε δυο γλώσσες, ελληνικά γερμανικά. Δηλαδή τί αφήσαμε πίσω μας φεύγοντας από την πατρίδα και τί δημιουργήσαμε όλα αυτά τα χρόνια εδώ στην δεύτερη πατρίδα μας.      

Σε όλη την διάρκεια της έκθεσης τα πρωινά θα την επισκέπτονται σχολεία και τα απογεύματα θα έχουμε διάφορες εκδηλώσεις. Ομιλίες, Φιλμ, Λογοτεχνία, ελληνική μουσική, και άλλα διάφορα.  

Αυτό το εγχείρημα στηρίζετε σε ντοκουμέντα και στοιχεία. Θέλετε να απευθύνετε μέσω του Δορυφόρου κάποια έκκληση για το που μπορούν να σας σταλούν ;

Θα ήθελα να απευθυνθώ στους συμπατριώτες μου, στους συλλόγους και όποιοι άλλοι έχουν να προσφέρουν κάτι στον εμπλουτισμό της συλλογής μου για τον σκοπό αυτό, να απευθυνθούν αποκλειστικά σε μένα, στα τηλέφωνα. 089.62423020 ή 0176.78688718 ή στο εμαιλ μου. Eleni.tsakmaki@gmx.deΘα ήθελα να ευχαριστήσω από καρδιάς όλους όσους μου εμπιστεύτηκαν το πολύτιμο υλικό τους. Θα σας περιμένω όλους να ζήσουμε όλοι μαζί αξέχαστες συγκινητικές και ευχάριστες στιγμές. Η είσοδος θα είναι ελεύθερη. 

Σας ευχαριστούμε πολύ, καλή επιτυχία 

Κι εγώ σας ευχαριστώ