Φωτογραφίες γερμανού φίλου του Δορυφόρου
Έτσι λένε οι Σφακιανοί για το φαράγγι της Σαμαριάς. Ένα φαράγγι που βρίσκεται στο νομό Χανίων και χωρίζει τον κύριο όγκο της οροσειράς των Λευκών Όρεων, από το βουνό τους στα δυτικά με κορυφή τον Βολακιά. Έχει δύο φυσικές εισόδους, με τη βόρεια (42 χιλιόμετρα από Χανιά) στο οροπέδιο Ομαλός και σε υψόμετρο 1.227 μέτρα, να οφείλει το όνομα Ξυλόσκαλο στην κατασκευή από κορμούς που παλαιότερα χρησιμοποιούταν για την αρχική απότομη κάθοδο. Πλέον, αυτή διευκολύνεται από πέτρινες πλάκες στο επικλινές έδαφος και προστατευτικό στηθαίο. Το φαράγγι απολήγει νότια σε εκτεταμένη ξερή κοιλάδα περίπου στο επίπεδο της θάλασσας, πριν το παράλιο σφακιανό χωριό Αγία Ρουμέλη. Η διαδρομή μέσω του βασικού μονοπατιού είναι σχεδόν 13 χιλιόμετρα έως τη νότια είσοδο, 14,3 το φυλάκιο της Δασικής Υπηρεσίας (όριο Εθνικού Δρυμού) και 16,7 την ακτή. Φαίνεται ότι αποτελεί το δεύτερο της Ευρώπης σε μήκος. Το φαράγγι είναι από τα σημαντικά αξιοθέατα της Κρήτης, έλκοντας πολλές χιλιάδες τουρίστες που θέλουν να διασχίσουν περπατώντας τη διαδρομή από το Ομαλό μέχρι την Αγία Ρουμέλη.
Το όνομά του το πήρε από το εγκαταλελειμμένο σήμερα χωριό της Σαμαριάς, που με τη σειρά του οφείλει το όνομα στην εκκλησία της Οσίας Μαρίας. Κατά τη διάρκεια της Τουρκοκρατίας, αποτέλεσε κρησφύγετο επαναστατών και του τοπικού πληθυσμού.
Το φαράγγι της Σαμαριάς είναι το μεγαλύτερο, πιο επιβλητικό και όμορφο φαράγγι στην Ελλάδα ενώ είναι και το 2ο μεγαλύτερο στην Ευρώπη και γι 'αυτό είναι διεθνώς γνωστό. Τα επισκέπτονται περισσότεροι από 300.000 άνθρωποι κάθε χρόνο. Έχει ένα θαυμάσιο τοπίο με σπάνιους γεωμορφολογικούς σχηματισμούς. Ένας μοναδικός βιότοπος με ιδιαίτερο πλούτο σε πανίδα και χλωρίδα. Έχει επίσης μια πλούσια μυθολογία, η οποία χρονολογείται από τα προϊστορικά χρόνια και συνοδεύεται από μία ταραχώδη ιστορία κατά τη διάρκεια των δύσκολων χρόνων της κατοχής στην Κρήτη.
Το φαράγγι της Σαμαριάς ανακηρύχθηκε Εθνικό Πάρκο Λευκών Όρεων της Κρήτης το 1962, όταν ακόμα ζούσαν δύο τοπικές οικογένειες στο χωριό της Σαμαριάς, στη μέση του φαραγγιού και οι οποίες ασχολούνταν κυρίως με την κτηνοτροφία και την ξυλογλυπτική. Η επιφάνεια που κάλυπτε το πάρκο εκείνη τη στιγμή ήταν 48.500 τ.μ., ενώ η επέκταση του Πάρκου, επέκτεινε αυτή την έκταση σήμερα στις 250.000 τ.μ. περιλαμβάνοντας ένα μεγάλο τμήμα των Λευκών Όρεων.
Το κύριο είδος πανίδας είναι το παγκοσμίως διάσημο Κρητικό αγριοκάτσικο (CAPRA AEGAGRUS CRETICA) γνωστό και ως «Κρι-Κρι». Ένα εξαιρετικά όμορφο και εντυπωσιακό ζώο που ζει ελεύθερα στο φαράγγι της Σαμαριάς και σε τρία ακόμα κοντινά φαράγγια. Υπάρχουν συνολικά 450 είδη χλωρίδας στο φαράγγι, εκ των οποίων τα 70 είναι ενδημικά, δηλαδή αναπτύσσονται μόνο στο φαράγγι. Μεταξύ των γνωστών ειδών χλωρίδας, μπορείτε να βρείτε τα μακρόβια γιγαντιαία κυπαρίσσια που χρησιμοποιήθηκαν για ναυπηγικές εργασίες και για την κατασκευή των πυλώνων του ανακτόρου της Κνωσού από τον μινωικό πολιτισμό. Επίσης φιλοξενεί πολλά ενδημικά είδη πουλιών και ζώων, το πλέον γνωστό από τα οποία είναι ο κρητικός αίγαγρος, γνωστός ως κρι-κρι ή στα κρητικά αγρίμι. Από το 1981 έχει ενταχθεί στο Παγκόσμιο Δίκτυο Αποθεμάτων Βιόσφαιρας της UNESCO, με σκοπό την ανάδειξη και προστασία πολύτιμων τόπων για τον άνθρωπο και την υπόλοιπη βιόσφαιρα.
Πηγή: Wikipedia