ΔΕΛΤΙΟ ΤΥΠΟΥ: Το ελληνικό Λύκειο Μονάχου με πρωτοβουλία των μαθητών διοργάνωσε στις 13/03/2023 εκδήλωση αφιερωμένη στα αδικοχαμένα θύματα των Τεμπών. Οι μαθητές, θέλοντας  να εκφράσουν την οδύνη, το θυμό και τον βαθύτατο προβληματισμό τους, συνέθεσαν δικά τους τραγούδια, ποιήματα και κείμενα που παρουσιάστηκαν σε μια ιδιαίτερα συγκινητική ατμόσφαιρα.

Νικολέτα Σεϊρανίδου 

Όταν φτάσεις στείλε μου είπε η μάνα στο παιδί και το μήνυμα έμεινε θαμμένο για πάντα εκεί

Έστελνε η μάνα και έγραφε που είσαι 

τώρα παρηγορούν την μάνα , λέγοντας τους αυτή μην προσποιείστε 

Ήταν η κακιά η ώρα λένε, όχι δεν ήταν η κακιά η ώρα 

ήταν η κακιά χώρα που τα αποθεί όλα 

Τα μάτια της μάνας δάκρυσαν , τα μάτια της μάνας ποτέ δεν προχώρησαν 

Ποιος την παρηγορεί

κανείς τους πια δεν μπορεί 

Εικόνες τραγικές οπτικές και οσφρητικές ,

γεμάτα τα σχολεία με κόκκινες μπογιές

Φυτανίδου Δανάη

Ήταν παιδιά 

Παιδιά σαν εμένα, σαν εσένα, σαν τον συμμαθητή σου 

που κάθεται στο βάθος της αίθουσας 

Ή σαν εκείνον που σηκώνει καθημερινά το χέρι 

Ήταν παιδιά που ονειρεύονταν το μέλλον τους...

Ήταν φοιτητές 

Φοιτητές που χάρηκαν γιατί πέρασαν στη σχολή τους 

Φοιτητές που οι κόποι τους ανταμείφθηκαν 

Φοιτητές που πλέον είχαν την ζωή που ονειρεύτηκαν στο 

χέρι 

Ήταν φοιτητές που ανέμεναν το μέλλον τους...

Ποιο μέλλον τους;

Πού είναι το μέλλον τους;

Μήπως αυτό που ονειρεύονταν έμελλε να μείνει όνειρο;

Ήτανε όνειρα

Πολλά τα όνειρα 

Όνειρα δικά τους, των γονιών τους, των φίλων τους 

Ήτανε θυσίες 

Πολλές οι θυσίες 

Θυσίες δικές τους, των γονιών τους, των φίλων τους 

Ήταν η κακιά η (χ)ώρα...

Μαμά, κοιμήσου... το όνειρο μας τελειώνει εδώ!