Ειδικά τα καλοκαιρινά βράδυα, αυτό το σιντριβάνι ξεδιπλώνει μια μαγική εικόνα. Το νερό του σιντριβανιού, το οποίο φωτίζεται τη νύχτα, τρέχει σε "χρυσά ρυάκια". Φουσκώνει πάνω από τις μεγάλες λεκάνες του σιντριβανιού στο κέντρο, πέφτει παφλαστικά στην πρώτη βαθιά λεκάνη, απλώνεται πάνω σε διάφορα βολβοειδή κελύφη από ασβεστόλιθο και τελικά συγκεντρώνεται στην περιβάλλουσα λεκάνη περιφέρειας 25 μέτρων.

Η δύναμη του νερού, ευλογία και κατάρα ταυτόχρονα

Δύο μορφές υψώνονται από τις πλευρές του σιντριβανιού: Στα αριστερά, ένας μυώδης νέος πάνω σε ένα άλογο. Στα δεξιά, μια όμορφη αμαζόνα πάνω σε έναν ταύρο. Οι δύο μορφές αντιπροσωπεύουν αλληγορικά τις ιδιότητες του νερού: Ο νεαρός με την θυμωμένη έκφραση και έτοιμος να πετάξει μια μεγάλη πέτρα, αντιπροσωπεύει την καταστροφική δύναμη του νερού. Η νεαρή γυναίκα ήρεμα και  πλάγια καθισμένη πάνω σε έναν  πανίσχυρο ταύρο κρατώντας στο αριστερό της χέρι μια λεκάνη (νερού) σαν να την προσφέρει σε κάποιον, αντιπροσωπεύει την ευλογία και την δημιουργική δύναμη του νερού που βιώνουν οι άνθρωποι όταν αυτή έχει δαμαστεί από τον άνθρωπο.

Το συντριβάνι ανεγέρθηκε προς τιμήν του οίκου των Wittelsbach. Το βάθρο, το οποίο φέρει τις δύο λεκάνες από τις οποίες αναβλύζει το νερό, απεικονίζει επομένως και τα οικόσημα των τεσσάρων βαυαρικών φυλών των Wittelsbach.

  Το σιντριβάνι δωρήθηκε από τον δήμο του Μονάχου ως σύμβολο της παροχής πόσιμου νερού στην πόλη, η οποία ολοκληρώθηκε το 1883. Το πόσιμο νερό του Μονάχου προέρχεται σε μεγάλο βαθμό από την κοιλάδα Mangfall και θεωρείται από το καθαρότερο πόσιμο νερό σε ολόκληρη την Ευρώπη. Το νερό με την καλύτερη ποιότητα πόσιμου νερού αναβλύζει από 125 από τα συνολικά περίπου 700 πηγάδια του Μονάχου, εκ των οποίων περίπου 190 βρίσκονται υπό τη φροντίδα της πόλης. Το νερό που αναβλύζει απευθείας από τα σιντριβάνια μπορεί επομένως να καταναλωθεί χωρίς δισταγμό, εφόσον δεν υπάρχει ρητή πινακίδα που να το απαγορεύει.

Πηγή: Stadtarchiv/ Stadtspürer

Επιμέλεια: Βασίλης Καραμαγκιόλης