Της Δέσποινας Μοσχόβη (ανάρτηση στον λογιαριασμό της στο facebook)
Η διατήρηση του ελληνισμού , της γλώσσας , των ιδεών και των παραδόσεων στους Έλληνες της Γερμανίας ήταν και είναι αυτοσκοπός. Για τους Έλληνες που οικειοθελώς αλλά όχι αναίμακτα ξεριζώνονται κάθε χρόνο . Για τους Έλληνες που επιλέγουν την εκπαίδευση των παιδιών τους με τα προσωπικά ο καθένας τους κριτήρια , τα οποία δεν έχω δικαίωμα ούτε εγώ ούτε κανείς να κρίνει ή να κατακρίνει .
Εγώ δεν μεγάλωσα στη Γερμανία . Γεννήθηκα και μεγαλωσα στη Θεσσαλονίκη . Όταν ήρθα στο Μόναχο 34 χρόνων το 2013 περίμενα να βρω , ως μάλλον επιπόλαιη, ρομαντική και ευφάνταστη , ομόνοια και μια δυνατή δημοκρατική ελληνική κοινότητα .
Αντ’ αυτού είδα έναν κακό ανταγωνισμό μεταξύ φορέων , μια ζηλοφθονία και μια διχόνοια μεταξύ Ελλήνων. Φυσικά αυτό δεν είναι κάτι καινούργιο. Συμβαίνει και στην Ελλάδα , απλά εδώ για κάποιο λόγο αφελώς δεν το περίμενα .
Σέβομαι τους συνανθρώπους μου και τις επιλογές τους και δεν κρίνω κανέναν . Είμαι ενεργό μέλος της ελληνικής και της γερμανική κοινότητας με τον τρόπο μου και δεν με καθορίζει κανένας τίτλος και καμία ταμπέλα . Παρόλη την κατάθλιψη και την ψυχολογική εξόντωση που όλοι τα πρώτα χρόνια εδώ βιώνουμε, προσπάθησα να συμμετέχω, να προσφέρω, να ζω .
Τα ΤΕΓ ήταν για μένα , και πιστεύω για όλους εμάς που στέλνουμε τα παιδιά μας στα γερμανικά σχολεία , μια ανάσα ελληνισμού . Μια ουσιώδης και πολύ σημαντική επαφή με την γλώσσα και τις αξίες μας . Οι προσδοκίες ήταν φυσικά στην αρχή μεγάλες . Αλλά στην πορεία κατάλαβα ότι τα ΤΕΓ δεν είναι ελληνικο σχολείο , δεν είναι φροντιστήριο ελληνικών . Είναι η επαφή. Είναι σαν μια μικρή ελληνική ηλιαχτίδα μέσα στην γερμανική καθημερινότητα .
Τα παιδιά μου έμαθαν να γράφουν , να διαβάζουν … μα το πιο σημαντικό απ όλα … να κάνουν φίλους Έλληνες από το προσχολικο τμήμα ακόμη , και να τους διατηρούν μέχρι και σήμερα που είναι στο γυμνάσιο και είμαι ευγνώμων γιαυτο.
Με ρωτάνε πολλοί «γιατί δεν έστειλες τα παιδιά σου στο ελληνικο σχολείο»; ; Η απάντηση δεν είναι μονολεκτική . Και η ερώτηση αυτή όσο άκομψο κι αν ακούγεται δεν είναι εύλογη για όλους . Είναι πολλοί οι παράγοντες που μέτρησα και ζύγισα για την απόφαση αυτή και σίγουρα ο καθένας έχει τα δικά του επιχειρήματα και κριτήρια , και κουβαλάει το δικό του ψυχολογικό κόστος και τις συνεχείς μόνιμες αμφιβολίες που εμπεριέχονται σ αυτό.
Η ουσία είναι όμως μια .
Και τα ελληνικά σχολεία και τα ΤΕΓ προάγουν τον Ελληνισμό και έχουν τον ίδιο στόχο . Θα έπρεπε να Αλληλοσυμπληρώνονται . Θα έπρεπε και να αλληλοϋποστηρίζονται !
Γιατί πρέπει να υπάρχει αυτή η ανούσια διαμάχη ; Γιατί πρέπει να νιώθω ότι απολογούμαι για την επιλογή μου ;
Αν αλλάξει αυτή η νοοτροπία υπάρχει σίγουρα φως και ελπίδα για κάτι καλύτερο στο Μόναχο , στην Βαυαρία στην Γερμανία .
Τα ΤΕΓ δεν ανήκουν σε κανένα υπουργείο σε κανένα κόμμα σε καμία παράταξη . Είναι ένας Μη κερδοσκοπικός οργανισμός / σύλλογος ο οποίος προσπαθεί με νύχια και με δόντια να συνεχίσει να υπάρχει μέσω ανθρώπων σαν εμάς που αφιλοκερδώς τον στηρίζουν είτε ηθικά , είτε έμπρακτα . Μια φορά την εβδομάδα ( κάθε Σάββατο ) έχουμε τη χαρά να συστεγαζόμαστε στο γυμνάσιο Αριστοτέλης στο Freimann και τα παιδιά μας να μιλάνε την γλώσσα μας και να μαθητεύουν στα ελληνικά. Όλοι οι δάσκαλοι κάνουν υπερπροσπάθεια λαμβάνοντας ένα μικρό συμβολικό ποσό για τις υπηρεσίες τους και τους ευχαριστούμε γιο αυτό.
Το νεοεκλεγμένο Δ.Σ. στο οποίο έχω την τιμή πλέον να ανήκω, αποτελείται από 3 επανεκλεγμένους πολύ έμπειρους ανθρώπους και 6 νέα πολλά υποσχόμενα μέλη. Όλοι μαζί είμαστε πεπεισμένοι ότι θα καταφέρουμε να προσφέρουμε ότι καλύτερο για τα ελληνόπουλα και εντελώς ανιδιοτελώς συνεχίζουμε να υποστηρίζουμε την ύπαρξη του 50ετους αυτού θεσμού .
Ο σκοπός είναι κοινός . ❤️🇬🇷
* φωτό από την σημερινή εκδήλωση «κοπή βασιλόπιτας 2023»