Σήμερα ανήμερα των Αγίων Πάντων η Ενορία των Αγίων Πάντων στο Μόναχο αποχαιρέτισε τον Γιώργο Μανδαλενάκη και τη συζυγό του Χριστίνα οι οποίοι τις επόμενες εβδομάδες επιστρέφουν πλέον μόνιμα στην Ελλάδα.
Αρχικά και λίγο μετά την ολοκλήρωση της θείας λειτουργίας ο Αρχιμανδρίτης Γεώργιος Σιώμος ευχαρίστησε τον Γιώργο Μανδαλενάκη για την προσφορά του στις ενορίες του Μονάχου και ιδιαίτερα στην ενορία των Αγίων Πάντων ενώ διαβάστηκε και ευχαριστήρια επιστολή του Μητροπολίτη Γερμανίας Αυγουστίνου.
Ακολούθησε μια μικρή αποχαιρετιστήρια συνάντηση στους χώρους της βιβλιοθήκης όπoυ το ζαχαροπλαστείο PALIOS πρόσφερε μια όμορφη αποχαιρετιστήρια τούρτα
Ακολουθεί κείμενο του Πρωτοπρεσβύτερου του Οικουμενικού Θρόνου
Αρχιερατικού Επιτετραμμένου για τις δημόσιες σχέσεις με τη Βαυαρική Πολιτεία Απόστολου Μαλαμούση ο οποίος μας έδωσε και τις φωτογραφίες αρχείου
Ο Γεώργιος Μανδαλενάκης, καταγόμενος από το πασίγνωστο χωριό ΖΑΡΟΣ της Κρήτης, επαναπατρίζεται στο χωριό του μετά από πενήντα και πλέον έτη ζωής, εργασίας, και προσφοράς στην Παροικία μας,στο Μόναχο.
Έζησε μαζί με την οικογένειά του όλα τα συνακόλουθα στάδια μιας πονεμένης μετανάστευσης(1970), μιας εντυπωσιακής ενσωμάτωσης σε βαυαρικό πολιτισμό και εργασιακό χώρο, μιας συνεχούς νοσταλγίας της Μάννας Πατρἰδας και μιας αδιάκοπης δημιουργικής προσφοράς στο κοινωνικό σύνολο και ιδιαίτερα στη βαυαρική κοινωνία.
Όταν σε ηλικία 12 ετών άφησε το χωριό του και ήλθε κοντά στους γονείς του πρώτα στη Νυρεμβέργη (1970) και μετέπειτα στο Μόναχο (1972) δεν μπορούσε να διανοηθεί ότι η Βαυαρία και το πολυπολιτισμικό Μόναχο θα αποτελέσουν τη δεύτερη πατρίδα του και θα του ανοίξουν νέους ορίζοντες ανάπτυξης και καλλιέργειας των πτυχών της κρητικής ψυχής που κληρονόμησε από το γενεαλογικό του δέντρο. Σε μια εθνολογική έρευνα καταγραφής των ιδιαιτεροτήτων των Κρητών αναφέρονται 10 χαρακτηριστικά ενός γνήσιου Κρητικού, όπως λ.χ. ο Κρητικός έχει λόγο τιμής, έχει λεβεντιά, είναι φιλόξενος, είναι εύθικτος, είναι χουβαρντάς, είναι γλενζτές και της παρέας, θεωρεί την οικογένεια ιερή κ.λ.π.
Ο Κρητικός Γεώργιος Μανδαλενάκης βίωσε και βιώνει στο έπακρον αυτά τα χαρακτηριστικά και τα έθεσε στην υπηρεσία του απόδημου ελληνισμού. Συνδίασε τον πατρογονικό κρητικό πολιτισμό με το ελληνικό οικουμενικό πνεύμα και τα μετουσίωσε σε μια αρμονική ευρωπαική διάσταση. Έλαβε την ελληνική παιδεία στα ελληνικά σχολεία του Μονάχου και την τεχνική εκπαίδευση σε γερμανική Τεχνική Σχολή.
Η εθελοντική του προσφορά στις Ενορίες Μονάχου είναι πολύχρονη και πολύπλευρη. Έζησε τη λαμπρότητα της Σαλβάτορκιρχε, ως εκκλησία όλων των ορθοδόξων Ελλήνων, μέχρι την αντίνομη κατάληψή της από μια ομάδα συμπατριωτών μας και την υπαγωγή της σε μια ελληνική σχισματική ομάδα παλαιοημερολογιτών, συμμετείχε στην αναγκαστική περιπετειώδη μετακίνηση της ενορίας από τη Σαλβάτορκιρχε στον νεκροταφειακό ναό St. Martin της συνοικίας Moosach, στη μετέπειτα μεταφορά της στον ναό των Αγίων Πάντων (1981), στην Ungererstr.131, στη κατεδάφιση του ναού το 1993, στη προσωρινή μεταστέγαση της Ενορίας στον ναό του Αγίου Ιακώβου και την επαναφορά της το 1995 στον νεόκτιστο Ναό των Αγίων Πάντων και στο Πολιτιστικό Κέντρο της Ενορίας.
Εργάστηκε ως νεωκόρος, ως εκκλησιαστικός σύμβουλος, ως τεχνικός στο κτηριακό συγκρότητα, και ως σύμβουλος στο Κέντρο Νεότητας και συνεργάτης του Πολιτιστικού Κέντρου στην Odeonsplatz, στην Heßstr. και στο νεόδμητο κτηριακό συγκρότημα των Αγίων Πάντων. Τόσο ο ίδιος όσο και η σύζυγός του ήταν και είναι θυμάσιοι χορευτές όλων των κρητικών χορών, ο δε Γεώργιος Μανδαλενάκης διετέλεσε και δάσκαλος των χορών στο Κέντρο Νεότητας της ενορίας μας.
Στο πλευρό του εφημερίου των ενοριών, Αρχιμανδρίτη και μετέπειτα Θεοφιλεστάτου Έπισκόπου Θερμών κ. Δημητρίου Γρόλλιου, των εφημερίων π. Πολυεύκτου Σελιάχα, π. Ηράκλειτου Δημάρατου, π. Αποστόλου Μαλαμούση (1982-2012), π. Γεωργίου Βλέτση και νυν του Αρχιμανδρίτου Γεωργίου Σιώμου πρόσφερε αφιλοκερδώς με μεράκι, οξυδέρκεια, επιμονή και υπομονή τις πολύτιμες υπηρεσίες του.
Πάντα πρόθυμος, πάντα εφευρετικός για επίλυση τεχνικών δυσκολιών, επιτελούσε το έργο που του ανέθετε η Εκκλησία μας με αίσθημα μεγάλης ευθύνης και με επιτυχία ως προς το αποτέλεσμα.
Ήταν μέγιστη η συμβολή του στην υλοποίηση, στον τεχνικό τομέα, των διενοριακών εκδηλώσεων, όπως λ.χ. στον Αγιασμό του ποταμού Ίζαρ, στην Ελληνο-Βαυαρική Πολιτιστική Ημέρα και αρχικά και στην Περιφορά του Επιταφίου στην Marienplatz.
Η βοήθειά του προς τους ιερείς για τη τέλεση της Θείας Λειτουργίας και των ιερών μυστηρίων γάμων, βαπτίσεων, μνημοσύνων κ.λ.π. από τότε που εγκαταστάθηκε στο Μόναχο μέχρι και σήμερα, καταγράφεται σε πολλές εκατοντάδες φωτογραφίες και μαγνητοσκοπήσεις των ορθοδόξων Ελλήνων του Μονάχου.
Ο Γεώργιος Μανδαλενάκης ήταν ευθύς στον χαρακτήρα και δεν δίσταζε να λέγει τη γνώμη του ευθαρσώς και ανοικτά και χωρίς υπεκφυγές, για γεγονότα εντός της Παροικίας μας, που διέβλεπε ότι δεν ήταν προς ωφέλεια της. Όλοι γνωρίζαμε ότι απέναντί μας είχαμε ένα συνομιλητή τον οποίον μπορούσαμε να εμπιστευθούμε για το άδολο του χαρακτήρα του, για την αντικειμενική αξιολόγηση θεμάτων και την αγωνία του για το καλό της κοινωνίας. Η πολυετής πολύπλευρη συμβολή του στον Κρητικό Σύλλογο Μονάχου, στα πολιτιστικά προγράμματα της Ενορίας μας, σε συνεργασίες με άλλους συλλόγους της Παροικίας μας ακόμη και η τωρινή του εθελοντική εργασία ως Προέδρου της Εφορευτικής Επιτροπής (και υπευθύνου του τομέα οικονομικών) του Παγκοσμίου Συμβουλίου των Κρητών, αποτελούν τιμητικά διπλώματα και πολλαπλούς επαίνους για τη ζωή και το έργο του.
Οι γονείς του εξ ίσου φιλότιμοι και αγαπητοί συνεργάτες της Ενορίας βοηθούσαν με κάθε τρόπο το έργο της Εκκλησιαστικής Επιτροπής και της Ορθόδοξης Διακονίας. Ποιός μπορεί να ξεχάσει τα πρόσφορα και τις λειτουργιές που ετοίμαζε κάθε Κυριακή η πεθερά του η σεβαστή σ’όλους μας κυρία Μαρία και τα έφερνε πρωί πρωί στο ναό μας για τον καθαγιασμό των πιστών;
Το πρόσωπο που τον στήριξε θυσιαστικά σ΄όλη του την επαγελματική και οικογενειακή πορεία και εθελοντική προσφορά στο Μόναχο είναι η σύζυγός του Χριστίνα. Ως σύζυγος επίσης με κρητικές προγονικές καταβολές και με τη λεγόμενη „Κρητική ματιά“, διευθετούσε με υπομονή, καρτερία και νηφαλιότητα τις οποιαδήποτε κοινωνικές εξάρσεις του συζύγου της. Μέχρι σήμερα αναγνωρίζει ο κ. Μανδαλενάκης την σημαντικώτατη συμπόρευση στη ζωή του της Χριστίνας και εκφράζει παντοιοτρόπως την αγάπη του και τη λατρεία του στη σύζυγό του, όπως ο ίδιος χαρακτηριστικά λέγει. Η ευγνωμοσύνη της Εκκλησίας μας προς την κ. Χριστίνα είναι μεγάλη και για την πολυχρόνια πολύτιμη συμβολή της στο έργο της Ορθόδοξης Διακονίας της Ενορίας μας. Οι κρητικές μαντινάδες της θα μας μείνουν αξέχαστες.
Η πολυετής κοπιώδης εργασία τους στο Μόναχο και η αγάπη για τα δύο τέκνα τους Ελένη και Μιχάλη, για τους συζύγους των, Κωνσταντίνο και Ελένη και για τα εγγονάκια τους έδωσαν το έναυσμα να επαναπατριστούν τον επόμενο μήνα στο χωριό Ζαρός για να απολαύσουν εκεί τους καρπούς των κόπων τους.
Αφήνουν στο Μόναχο τις οικογένειες των αδελφών Στέλιου και Μάνου Μανδαλενάκη και πολλούς και πολύτιμους στενούς φίλους, όπως τον μακροχρόνιο αδελφικό του φίλο και συνεργάτη Μανώλη Κουγιουμουτζή, πρώην μακροχρόνιο Πρόεδρο του Κρητικού Συλλόγου Μονάχου και νυν Πρόεδρο του Παγκοσμίου Συμβουλίου Κρητών, την ιατρό Δρ. Παρασύρη-Μπάουερ, αντιπρόεδρο του Παγκοσμίου Συμβουλίου Κρητών, τον διευθυντή του περιοδικού και της ιστοσελίδας ΔΟΡΥΦΟΡΟΣ κ. Κωνσταντίνο Τάτση, το σύντεκνό του κ. Δρ. Ανδρέα Μοράκη, τον κ. Κωνσταντίνο Ορφανίδη, τον κ. Γεώργιο Τσιανάκα και άλλους εξαίρετους εγκάρδιους οικογενειακούς φίλους.
Η Ιερά Μηρόπολη Γερμανίας, ο Σεβ. Μητροπολίτης μας κ. Αυγουστίνος, οι ιερείς του Μονάχου και η Παροικία μας εύχονται στην οικογένεια Γεωργίου Μανδαλενάκη καλή επιστροφή στην Πατρίδα, έτη πολλά με υγεία και κάθε είδους οικογενειακή ευτυχία και ευλογία Θεού.
Απόστολος Μαλαμούσης
Πρωτοπρεσβύτερος του Οικουμενικού Θρόνου
Αρχιερατικός Επιτετραμμένος για τις δημόσιες σχέσεις με τη Βαυαρική Πολιτεία