Γεώργιος Καραβοκύρης (*12.02.1936 + 02.12.2020)
Ένας Έλληνας μηχανικός σε μεγάλα βαυαρικά και διεθνή δημόσια έργα.
Ένας ακόμη συμπατριώτης μας, εκπρόσωπος της πρώτης γενιάς των Ελλήνων μεταναστών και φοιτητών στο Μόναχο, άφησε προ 40 ημερών την τελευταία του πνοή, εξ αιτίας του κορωνοῐού, στο νοσοκομείο της πόλης Tutzing, της Βαυαρίας.
Ο μακαριστός μηχανολόγος Γεώργιος Καραβοκύρης γεννήθηκε το 1936 στην Αθήνα, επισκέφθηκε Δημοτικό, Γυμνάσιο και Λύκειο στους Αμπελοκήπους Αθηνών και κατόπιν σπούδασε μηχανικός στο Πολυτεχνείο Μονάχου (1955-1961). Στο Μόναχο γνώρισε και τη κ. Elfriede με την οποία τέλεσε το γάμο του το 1965 στην Αθήνα. Απέκτησε από το γάμο του τρία παιδιά, την Ειρήνη, τον Αλέξη και τη Νικόλ.
Ο μακαριστός Καραβοκύρης υπήρξε σ΄όλη του τη ζωή ένα επιτυχημένος Έλληνας πτυχιούχος μηχανικός, με ακραιφνή ελληνική ψυχή και συνείδηση, αρχές και αξίες που διαρκώς σηματοδοτούσαν και διαπότιζαν την οικογενειακή και επαγγελματική ζωή του.
Οι λαμπρές σπουδές του στο Μόναχο, η καθημερινή συναναστροφή του με βαυαρούς και κυρίως η εξαίρετη επαγγελματική του δραστηριότητα, ως μηχανικού, τον ανέδειξαν σε πολύτιμο σύμβουλο και συνεργάτη ονομαστών οικοδομικών εταιρειών, με τις οποίες συμμετείχε ενεργά στην κατασκευή μεγάλων έργων, όπως λ.χ. του Ολυμπιακού Σταδίου Μονάχου, του μεγάλου Πανεπιστημιακού Νοσοκομείου Μονάχου Großhadern, των πρώτων μεγάλων παραρτημάτων Mac Donalds στη Βαυαρία, του Νοσοκομείου και του Διοικητικού Κέντρου του Αεροδρομίου Σπάτων "Ελευθέριος Βενιζέλος", κ.λ.π.
Εργάστηκε ακόμη και σε κατασκευές δημοσίων έργων στην Ολλανδία, στη Γαλλία, στη Λιβύη, στο Λίβανο και στο Ιράκ.
Η όλη του πολύπλευρη επαγγελματική δραστηριότητα δεν μπόρεσε να κρύψει τον οραματισμό του και να σιγάσει τον πόθο του για την αρμονική συνύρπαρξη λαών και πολιτισμών και κυρίως για την καλλιέργεια της ελληνοβαυαρικής φιλίας. Η ελληνορθόδοξη Σαλβάτορκιρχε Μονάχου και αργότερα η Εκκλησία των Αγίων Πάντων Μονάχου αποτελούσαν πόλους της πνευματικής του ζωής, όπως εκφράζονταν με τον τακτικό του εκκλησιασμό. Πάντοτε συμμετείχε σε κοινωνικά και ποιμαντικά προγράμματα και άλλες ανάγκες της εκκλησίας μας στο Μόναχο. Η ενεργή συμμετοχή του στον Σύλλογο Ελλήνων Επιστημόνων Μονάχου, στον οποίο διετέλεσε και πρόεδρος (1985-89) αποτελούσε ένα ακόμη πυλώνα της πολιτιστικής του δράσης στη κοινωνία του Μονάχου.
Ζήσαμε τον μακαριστό Γεώργιο Καραβοκύρη ως ένα μειλίχειο, πράο, μεγαλόδωρο, με ανοικτούς ορίζοντες και πάντα ευδιάθετο πρόσωπο. Γνώριζε καλά να γεφυρώνει διαφορετικές απόψεις επί θεμάτων της βαυαρικής και ελληνικής πολιτικής και κοινωνικής ζωής, και ως έμπειρος μηχανικός προσπαθούσε πάντα ως „ο από μηχανής Θεός“ να συγκεράσει ιδέες και απόψεις για το καλό όλων.
Προσωπικά αποχαιρετώ ένα συμπατριώτη μας με αισθήματα ευγνωμοσύνης για την όλη του βιωτή και προσφορά στη παροικία μας στο Μόναχο και εύχομαι ο Θεός να ενδυναμώνει τη σύζυγό του, τα τρία παιδιά του και τις οικογένειές τους, ιδιαίτερα δε τα τρία εγγόνια του, την Φιλομένα, την Έβελυν και τον Βαλεντίνο.
π. Απόστολος Μαλαμούσης
Πρωτοπρεσβύτερος του Οικουμενικού Θρόνου