Και τα τρία παιδιά, ο Σπύρος, η Δέσποινα και ο μικρός Χρήστος έχουν αποτελέσει είδηση σε δημοσιεύσεις του «Δορυφόρου» και αυτό γιατί όλοι έχουν να επιδείξουν μεγάλες επιτυχίες στο  TaeKwonDo. Ο Σπύρος και η Δέσποινα είχαν μάλιστα επιλεγεί από το Δορυφόρο ανάμεσα στα "πρόσωπα της χρονιάς" το 2017 και 2018 αντίστοιχα.

Αυτός ήταν και ο λόγος που συναντηθήκαμε μαζί τους. Για να συζητήσουμε την προσπάθεια τους, το πως ξεκίνησαν, σε τι σημείο έχουν φτάσει και ποιοι είναι οι μεγάλοι στόχοι τους.

Η μητέρα τους μας εξήγησε ότι η επιλογή του συγκεκριμένου αθλήματος έγινε για αυτοπροστασία. Μια επιλογή που εξελίχθηκε σε ένα άθλημα με πολλές διακρίσεις αλλά και μεγάλες προοπτικές.

Ζούσαν στη Γερμανία και έφυγαν για την Ελλάδα το 2006. Εκεί ο Σπύρος και η Δέσποινα βρήκαν αθλητικό καταφύγιο στο αθλητικό σύλλογο «ΓΑΙΑ»  στον Άλιμο Αττικής.  Για το σύλλογο  μιλούν και οι δυο με τα καλύτερα λόγια. Ήταν οι άνθρωποι του Συλλόγου στον Άλιμο που τους βοήθησαν όταν επέστρεψαν πίσω στη Γερμανία, με τους οποίους διατηρούν ακόμη και σήμερα σχέσεις και χρησιμοποιούν τις εγκαταστάσεις για προπονήσεις, αν χρειαστεί, κατά τη διάρκεια των διακοπών τους στην Ελλάδα.

Με τον Ελληνικό σύλλογο ο Σπύρος είχε κατακτήσει την δεύτερη θέση σε Πανελλήνιο πρωτάθλημα. Τότε η δασκάλα του, του έβαλε τα εισιτήρια για να παίξει στο Κύπελλο Ελλάδας όπου πήρε χρυσό. " Ήταν πολύ χαρούμενος που απέδειξε στην δασκάλα του ότι άξιζε. H δασκάλα πίστευε όμως σε αυτόν" τονίζει η μητέρα τους.

Αντίστοιχα η Δέσποινα είχε βγει 3η στο Πανελλήνιο και 2η στο Κύπελλο Ελλάδας. 

Ο Σύλλογος στον οποίο επιστρέφοντας και πάλι στη Γερμανία το 2014 συνέχισαν τη διαδρομή τους είναι ο TSV Dachau 1865. «Από τους καλύτερους συλλόγους TaeKwonDo στη Γερμανία“ λένε και οι δυο.

Στη συζήτηση μπαίνει και το τρίτο μέλος της οικογένειας, ο Χρήστος, 8 ετών ο οποίος επίσης ανήκει στην οικογένεια του TSV Dachau 1865. Πρότυπό του, ο αδερφός του, ο Σπύρος. Μέσα λίγα λεπτά καταλαβαίνει κανείς τον ιδιαίτερο θαυμασμό που τρέφει για τον μεγάλο τον αδερφό.

Η Δέσποινα ακόμη μαθήτρια του ελληνικού Λυκείου εξήγησε ότι έμεινε πίσω τον τελευταίο χρόνο λόγω τραυματισμών, θα δώσει εισιτήριες εξετάσεις για τα ΑΕΙ και ΤΕΙ, αλλά δεν είναι ακόμη σίγουρη για τη μελλοντική της ενασχόληση σε σπουδές και επαγγελματικά. Σε κάθε περίπτωση θέλει να συνεχίσει TaeKwonDo. Στο ερώτημά μας αν οι διακρίσεις επηρεάζουν την εικόνα που έχουν οι συμμαθητές τους γι αυτούς, απάντησε αρνητικά.

Ο Σπύρος δείχνει αποφασισμένος. Ο στόχος του είναι οι Ολυμπιακοί Αγώνες του 2024, μας λέει.

Ο Σπύρος άλλωστε, έχει συμμετάσχει, ήδη  σε 25 τουρνουά από τα οποία τα 16 ήταν διεθνή και τα 9 εθνικά (Γερμανία) . Η μεγαλύτερη μέχρι σήμερα επιτυχία του ήταν το 2017 στη Λάρνακα, που στέφηκε πρωταθλητής στους πανευρωπαϊκούς (στην κατηγορία του). Αλλά και σ άλλα τουρνουά οι θέσεις που κατακτά είναι συνήθως μέσα στην πρώτη τριάδα.

Έτσι, χρυσό μετάλλιο κατέκτησε το 2015 στο Ζάγκρεπ, το 2016 στην Βαρσοβία και το 2017 στο Βελιγράδι. Τη δεύτερη θέση κατέκτησε σε διεθνή τουρνουά το 2016 στην Ισπανία Benicassim ενώ τέλος την 3η θέση το 2015 στο Βελιγράδι, το 2016 σε τουρνουά στο Innsbruck, στη Θεσσαλονίκη και στο Λουξεμβούργο ενώ το 2017 στο Αμβούργο, στο Μαριμπορ της Σλοβενίας, στο Alicante Ισπανίας και στο Πανευρωπαϊκό της  Λάρνακας .

Ο Σπύρος, 19 ετών, έχει αποκτήσει και την γερμανική υπηκοότητα και είναι στο γερμανικό στρατό στο αθλητικό του τμήμα. 

Η Δέσποινα , μαθήτρια του Ελληνικού Λυκείου Μονάχου έχει, λόγω του τραυματισμού που αναφέραμε, λιγότερους αγώνες. Συμμετείχε σε 9 τουρνουά από τα οποία τα 3 ήταν διεθνή.

(Ο Σπύρος και η Δέσποινα γεννήθηκαν στην Γερμανία και έτσι  είχαν πάρει αυτόματα και την γερμανική  υπηκοότητα. Ο μικρός Χρήστος την πήρε πρόσφατα).

Το στυλ μας με τον αδερφό μου είναι διαφορετικό. Ενώ ο αδερφός της είναι πιο «ρεαλιστής», στους αγώνες που δίνει, η Δέσποινα σχεδιάζει και εκτός «προγράμματος» . Γεγονός βέβαια που παρατηρήσαμε και εμείς κατά τη συζήτηση.

Η Δέσποινα κατέκτησε το χρυσό μετάλλιο σε γερμανικά πρωταθλήματα δυο φορές. Το 2015 στο Schwabach και το 2017 στο Ingolstadt.  Αξιοσημείωτο πάντως είναι ότι σ όλα τα υπόλοιπα τουρνουά, είτε είναι διεθνή, είτε εθνικά έλαβε την 3η θέση. (2016 στο Βέλγιο, Ισπανία, Gummersbach και Schwabach Γερμανίας και το 2017 στο Ochsenhausen και Νυρεμβέργη).

Διατροφή

Ένας από τα πιο δύσκολα στο συγκεκριμένο άθλημα, μας εξομολογούνται και οι δυο, είναι η διατροφή. "Πρέπει να κρατήσεις τα κιλά της κατηγορίας σου, καθώς αν αλλάξεις κατηγορία χάνεις όλους τους βαθμούς που έχεις συγκεντρώσει και ξεκινάς από την αρχή".

Η μητέρα τους, Μαρίνα σ όλη τη συζήτηση δείχνει ότι γνωρίζει τα πάντα γύρω από το άθλημα, κάτι σαν μάνατζερ των τριών παιδιών. Όταν της το επισημάναμε, ο Σπύρος  διηγήθηκε μια ιστορία όπου σ ένα τουρνουά, απουσία προπονητή  κάθισε η μητέρα του στη θέση του (ο αγώνας προϋποθέτει να υπάρχει προπονητής για να μπορέσει να διεξαχθεί).

Τα οικονομικά

Δεν αποτελεί πρόβλημα το οικονομικό, καθώς η ομάδα αναλαμβάνει το μεγαλύτερο μέρος των εξόδων στο πλαίσιο της προώθησης των αθλητών της. «Απλά, αν καμία φορά θέλεις να συμμετέχεις σε κάποιο τουρνουά προκειμένου να συγκεντρώσεις πόντους χρειάζεσαι χορηγούς τους οποίους δεν βρίσκεις εύκολα». Ο Σπύρος τώρα έχει χορηγό την Pentersoft.

Ο Χρήστος κατά τη διάρκεια της συζήτησης που είχαμε, συμμετείχε ενεργά και απαντούσε σε ερωτήσεις ακόμη και αν απευθυνόταν σε άλλους. Ζωηρός, έξυπνος, και χαρούμενος.

"Είναι μεγάλη υπόθεση!" μας, επισημαίνει η Δέσποινα, "ότι ξεκίνησε από 6 χρονών το άθλημα (στα 4 του ξεκίνησε και αυτός προπονήσεις στο Γαία Αλιμου).  Σκεφτείτε ότι στα 13 χρόνια του, όταν δηλ ξεκινήσαμε εμείς, αυτός θα έχει ήδη 7 χρόνια εμπειρία".

Φέτος ο Χρήστος πήρε το πρώτο του χρυσό μετάλλιο σε αγώνες στο Bamberg πριν λίγους μήνες ενώ όπως δημοσίευσε ο Δορυφόρος, χρυσό κέρδισε και πριν μια εβδομάδα στους αγώνες στο Sauerlach.

Mέχρι τώρα ο Χρήστος είχε συμμετοχή σε 23 αγώνες και έχει πάρει 21 φορές μετάλλιο (10 χρυσά, 8 αργυρά και 3 χάλκινα). 

Και βέβαια δε πρέπει να παραλείψουμε να αναφερθούμε και στο 4ο μέλος της οικογένειας τη Δανάη Ειρήνη.

Η Δανάη - Ειρήνη δεν μπόρεσε να μας απαντήσει στο ερώτημα αν θα ακολουθήσει τα αδέρφια της, καθώς είναι ακόμη πολύ μικρή και "παρακολουθούσε" τη συζήτηση από το καροτσάκι. Δεν έχουμε όμως απολύτως καμία αμφιβολία ότι και αυτή θα ακολουθήσει τον "οικογενειακό δρόμο"

Εμάς δεν μας απομένει παρά να  ευχηθούμε κάθε επιτυχία και στους 3 και να εκπληρωθεί το όνειρο της συμμετοχής στους Ολυμπιακούς Αγώνες.