Η πρόεδρος της Ελληνικής Κοινότητας Waiblingen, πρόεδρος της Ομοσπονδίας Συλλόγων Γονέων και Κηδεμόνων Βάδης Βυρτεμβέργης, γραμματέας του συλλόγου γονέων του ΤΕΓ Waiblingen και μέλος του Integrationsrat Waiblingen,  Ελένη Ραφαηλίδου σε όλη την διάρκεια της συζήτησής μας  μας δημιούργησε μία σαφή εικόνα τόσο σε ότι αφορά τον σχεδιασμό όσο και τον στόχο του εγχειρήματος που λέγεται ελληνική κοινότητα.

Πριν 18 μήνες η τοπική κοινότητα στο Δήμο Waiblingen στη Βάδη Βυρτεμβέργη όπου ζουν περίπου 3.500 Έλληνες  ξεκινάει μια νέα πορεία. Όπως μας ανέφερε η Πρόεδρος, ‚‘για το ξεκίνημα αυτό τέθηκε μια προϋπόθεση. Να είναι ένα κοινό εγχείρημα και κοινή προσπάθεια όλων των ελληνικών συλλόγων της πόλης μας. Έτσι μέλη της Ελληνικής Κοινότητας, της ποδοσφαιρικής ομάδας  "Ηρακλής" , του  Ποντιακού Συλλόγου Αργοναύτες και του Συλλόγου Γονέων και Κηδεμόνων έθεσαν υποψηφιότητα και εκλέχθηκε το νέο ΔΣ.

Ο Δήμος Waiblingen έχει παραχωρήσει εδώ και πολλά χρόνια χώρο στέγασης με χαμηλό ενοίκιο. Οι προϋποθέσεις λοιπόν υπήρχαν και έτσι ξεκίνησε η διαδρομή.

Τι θεωρεί ότι είναι η Κοινότητα, την ρωτήσαμε,κοινωνικό, πολιτιστικό, πολιτικό ή συντονιστικό όργανο ;.

‘Θεωρούμε τον ρόλο της κοινότητας πολυπαραγοντικό. Σε κοινωνικό επίπεδο προσπαθούμε ,λειτουργώντας το κέντρο εξυπηρέτησης ,να βοηθάμε και να δίνουμε λύσεις σε διάφορα θέματα που απασχολούν τους συμπολίτες μας. Το κέντρο εξυπηρέτησης στελεχώνεται από το ΔΣ και από μέλη της κοινότητας μας και οι υπηρεσίες που παρέχει είναι φυσικά δωρεάν. Στο σημείο αυτό να ευχαριστήσουμε τον κύριο Παναγιώτη Παχάκη ο οποίος μας έχει στηρίξει μέσω της πολυετούς εμπειρίας του σε αυτή την προσπάθεια. Στον πολιτιστικό τομέα ακλουθούμε παρόμοια πορεία με τις περισσότερες κοινότητες στη Γερμανία με συμμετοχή σε εκδηλώσεις του δήμου, χορευτικά τμήματα κτλ. Στα σκαριά βρίσκεται και η δανειστική βιβλιοθήκη μας αρχικά με ελληνική βιβλιογραφία και πολύ σύντομα και με γερμανική βιβλιογραφία.‘

Η διαχωριστική γραμμή μεταξύ "πολιτικού και κομματικού" αποτέλεσε σημείο που στάθηκε αρκετά η συζήτησή μας.

H κυρία Ραφαηλίδου τόνισε ότι "προφανώς δικαιούται και πρέπει μια ελληνική κοινότητα να παρεμβαίνει και σε θέματα πολιτικού περιεχομένου. Εξάλλου αυτό είναι που την κάνει να διαφέρει από τους πολιτιστικούς, αθλητικούς κτλ συλλόγους. Για το λόγο αυτό θελήσαμε και πήραμε θέση για το σκοπιανό,διοργανώνοντας ομιλίες και παίρνοντας μέρος στην εκδήλωση "Από τη Στουτγάρδη για τη Μακεδονία" , για το θέμα του λυκείου Στουτγάρδης και για το νομοσχέδιο που αφορούσε την ψήφο του αποδήμου. Στις 2 τελευταίες μάλιστα  ενέργειες  είχαμε μια σημαντική πρωτοτυπία καθώς ήταν δράσεις πολλών κοινοτήτων μαζί, κοινοτήτων που πιστεύουν στη μη κομματική εξάρτηση του θεσμού της κοινότητας. Είμαστε ιδιαίτερα αισιόδοξοι ότι η συνεργασία αυτή θα συνεχιστεί, γιατί οι προκλήσεις που μας επιφυλάσσει το μέλλον, εντός και εκτός Γερμανίας, θα είναι ουκ ολίγες . Θεωρώ πάντως ότι  σε αυτόν τον τομέα της συνεργασίας και του συντονισμού μεταξύ μας  πρωταρχικό  ρόλο θα πρέπει να παίξει  η ΟΕΚ, ως οφείλει ως δευτεροβάθμιο οργάνο.Στον όρο κομματικό όργανο η πρόεδρος είναι απόλυτη:‘ Πιστεύουμε ότι οι στόχοι των σύγχρονων κοινοτήτων δεν περνούν μέσα από τα κόμματα. Οι περιβόητες χρηματοδοτήσεις έχουν σταματήσει πια, εξάλλου το "no money no fun" οδήγησε και στο κλείσιμο πολλών από αυτές. Συγκεκριμένα στη δική μας Κοινότητα ήταν προϋπόθεση τωνυποψηφίων για το ΔΣ η μη οργάνωση τους σε κάποιο κόμμα. Φυσικά η επιλογή μας να μην αξιοποιούμε κομματικά δεκανίκια  έχει ως συνέπεια να πέφτει το κόστος λειτουργίας της κοινότητας στις δικές μας πλάτες, όμως με εθελοντισμό και σχεδιασμό όλα γίνονται‘

Και στην επόμενη ερώτηση η Ελένη Ραφαηλίδου ήταν ξεκάθαρη. "Η Κοινότητα πρέπει να είναι ανοιχτή στην τοπική κοινωνία και σε όλες τις εθνότητες. Για το λόγο αυτό προβήκαμε τον Δεκέμβριο του 2019 σε αλλαγή καταστατικού η οποία θα επιτρέπει την ενεργή συμμετοχή στην κοινότητά μας και μη Ελλήνων. Αλλά και πριν από αυτό, τα αλληλοκαλέσματα και η συναναστροφή με άλλες εθνότητες, όπως Γερμανούς, Σέρβους, Κροάτες, Ιταλούς κτλ. ήταν γεγονός.‘‘

Η πρόεδρος, μητέρα τριών παιδιών, θεωρεί ότι "οι νέοι θα έρθουν στις Κοινότητες αν τους δώσουμε αυτό που ζητούν, αυτό που θα τους κινήσει το ενδιαφέρον και φυσικά  αν αυτό δεν τους αποκόπτει από τη ζωή της τοπικής κοινωνίας‘‘

Στη συνέχεια η κυρία Ραφαηλίδου αναφέρθηκε στην μεγάλη σημασία της συνεργασίας των κοινοτήτων με τους συλλόγους Γονέων και Κηδεμόνων των ελληνικών σχολείων (στη Βάδη Βυρτεμβέργη λειτουργούν κυρίως ΤΕΓ - Τμήματα Ελληνικής Γλώσσας, ‚‘ελεύθερα σχολεία‘ που λειτουργούν υπό την ευθύνη τοπικών συλλόγων και ένα αμιγές ελληνικό σχολείο που είναι το λύκειο Στουτγάρδης).

Σε επίπεδο χιούμορ την ρωτήσαμε αν κατήργησε το τάβλι στους χώρους της Κοινότηταςκαι μας απάντησε  χρησιμοποιώντας την ορολογία από τον χώρο της δουλειάς της «θα πω ότι δίνουμε μόνο εισιτήρια και κανένα εξιτήριο. Για όλους υπάρχει χώρος. Αρκεί να του δώσουμε κίνητρα να ανοίξει την πόρτα μας. Και φυσικά να σβήσει το τσιγάρο του πριν μπει μέσα!‘Κλείνοντας την κουβέντα μας η πρόεδρος της Ελληνικής Κοινότητας Waiblingen  επισήμανε : ‚Αυτούς τους 18 μήνες της θητείας μας έχουμε σχολιαστεί ποικιλοτρόπως για τις δράσεις μας. Προσωπικά θα ήθελα να σταθώ σε 2 σημεία: - Τόσο η ελληνική κοινότητα όσο και οι λοιποί σύλλογοι βασίζονται σε εθελοντές, που είτε μας αρέσει είτε όχι το έργο τους, σίγουρα κάνουν πολύ περισσότερα από τους συμπολίτες μας που επιλέγουν τον καναπέ του σπιτιού τους για να περάσουν τον ελεύθερο χρόνο τους. Και ο λιγότερο καλός εθελοντής είναι καλύτερος από τον μη εθελοντή. Για το λόγο αυτό θα πω για άλλη μια φορά ότι "κανείς δεν περισσεύει"... -Όταν καταφέρει μια ελληνική κοινότητα της Γερμανίας να είναι η πρώτη πόρτα που ανοίγει κανείς μετακομίζοντας εκεί, τότε αυτή η κοινότητα αξίζει να υπάρχει"